7 ମେଣ୍ଡେ, ନିମେ ଯଦି ନାକିଂଙ୍କ୍ ମଡ଼୍କିତି, ଆସୁଟ, ସାରେ ନିୟାୱୁ ଆଦ୍ତେ ।”
ଅଡ଼୍ ଆଦ୍ ଲୋତ୍ତେ ଲପ୍ ହସ୍ତଡ଼୍ ନୁ ବାବୁଙ୍କ୍ ୟାୟ୍ ମରୀୟମ୍ ତେ ତଡ଼୍ ଉଡ଼ି ମର୍ମିଣ୍ଡାଇସ୍ ନମସ୍କାର୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ନୁ ତାସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ସୁନା, କୁନ୍ଦୁରୁ ନୁ ସାଏତ୍ ଗାବ୍ତାଦ୍ ରସ୍ ପେସ୍ପିଇ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉପହାର୍ ହିତ୍ତଡ଼୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ଜିସୁନ୍ ଡେକାନ୍ ମଦଲ୍ ଆଡ଼୍କି ଅଂକିଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ପାସ୍କ୍ତଣ୍ଡ୍; ଅଣ୍ଡ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ଶମିରୋଣୀୟ ନାରୁଡ଼୍ ।
ମେଣ୍ଡେ, ଶୟ୍ତାନ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ କେତ୍ତେ, “ନାନ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ସାରେ ଅଦିକାର୍ ନୁ ଇଦ୍ ସାରେ ସମ୍ପତ୍ତି ହିଦ୍ତାନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଆଦ୍ ସମର୍ପିତ୍ ଆସ୍ ମିନ୍ଦେ, ମେଣ୍ଡେ ନାନ୍ ବେନଙ୍କ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ିତାନ୍, ଅଂକିଙ୍କ୍ ଆଦ୍ ହିଦ୍ତାନ୍ ।
ଜିସୁ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଜେକେ ଅନ୍ ଶୟ୍ତାନ୍ ! ଦର୍ମଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ ଲେକାମିନ୍ଦେ, ‘ମାତର୍ ନି ପ୍ରବୁ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଉପବାସ୍ ମାଡ଼େ ନୁ ଅନାଦ୍ ସେବା ମାଡ଼େ ।’”
ଅଣ୍ଡ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ଗାଟି କିଡ଼୍କି ଅନ୍ୱାଦ୍ ଡେକେତ୍ ମଦଲ୍ ରାଲି ଗାଟି ଲେଙ୍ଗେତେ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହୋ ଇଶ୍ୱର୍ ତେ ମାର୍ ଜିସୁ, ନି ତଡ଼୍ ନାୱାଦ୍ ବାତେଏ ମିନ୍ଦେ ? ନାନ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ମାଡ଼ୁତାନ୍, ନାକିଂଙ୍କ୍ କଷ୍ଟ ହିମା ।”
ନାନେ ଯୋହନ୍, ଇୱୁସାରେ ବିଷୟ ନିଜେ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍ ନୁ ଉଡ଼୍ତାନ୍ । ସାରେ କେଞ୍ଜି ନୁ ଉଡ଼ି ତେର୍ତେ ପେର୍କେ, ବେନ୍ ଦୂତ ନାୟାଗେ ୱାସ୍ କେତ୍ତା, ନାନେ ଆୱିନ୍ ଡେକାନ୍ ମଦଲ୍ ରାଲି ଆୱିଙ୍କ୍ ଆରାଦାନା ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଆଞ୍ଜମାତ୍ତାନ୍ ।
ମୁନେଙ୍କ୍ ତାଉ ଚବିଶ୍ ଜାନ୍ ବୟସ୍ତେନେତାଲଡ଼୍ ଚିରଞ୍ଜିବି ନାରୁଡ଼୍ତେ ସିଂହାସନ୍ ମୁନେ ପ୍ରାଣିପାତ ମାଡ଼ି ତାମାଦ୍ ଆରାଦାନା ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ପସ୍ପତଡ଼୍ । ମେଣ୍ଡେ ସିଂହାସନ୍ ମଦଲ୍ ନିଜେ ନିଜେତ୍ ମୁକୁଟ୍ ୱାଟି ମିକା କେତ୍ତଡ଼୍,
ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ପେର୍କେ ନାଲୁଲାକା ପଶୁ ନୁ ଚବିଶ୍ ଜାନ୍ ବୟସ୍ତେ ନେତାଲଡ଼୍ ମେକାଗଲାନ୍ ମୁନେ ପ୍ରଣାମ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ । ସାରେତଡ଼୍ କାଇକିନାଗ୍ ୱେର ବିଣା ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବକ୍ତନଡ଼୍ ପ୍ରାର୍ତନା ଲେକାମ୍ ଦୁପତାଗ୍ ନିଣ୍ଡୁ ୱେରଡ଼୍ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ପାତ୍ର ମାତ୍ତେ ।