17 ଆସୁଣ୍ଟ୍ ଯିଶାଇୟ ବାବବାଦୀ ବଇ ଅଂକିଙ୍କ୍ ହିତ୍ତଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ଜିସୁ ଆଦିଙ୍କ୍ ଟେଣ୍ଡିମିକା, ବେଗେ ଇଦ୍ ବାକ୍ୟ ଲେକା ଆସ୍ମାତ୍ତେ, ଆଦ୍ ଦରସ୍କ୍ତଣ୍ଡ୍,
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅବ୍ରାହାମ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଅଡ଼୍ ଗାର୍ରେ ମୋଶାନ୍ ନିୟମ୍ ନୁ ବାବବାଦୀ ବକ୍ତାଲଡ଼୍ ଦର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ମିନ୍ଦେ, ଅଡ଼୍ ଅଡ଼୍ଗଟିଙ୍କ୍ କେଞ୍ଜାନ୍ ଲେକେତ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନିଜେ ଦାଉଦ୍ ଗୀତସଂହିତାତାଗ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ପ୍ରବୁ ନା ପ୍ରବୁଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍,
ତାନ୍ ପେର୍କେ ଜିସୁ ବେନେ ନାଜରିତିୟ ତାଗ୍ ପେର୍ସି ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦ୍ ପଡ଼ିୟେତାଗ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ତାମ୍ ରୀତି ଲେକାମ୍ ବିଶ୍ରାମବାରତେ ଉପାସନା ଲତ୍ତାଗ୍ ଅସ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ଦର୍ମଶାସ୍ତ୍ର କାର୍ତାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନିତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
“ପ୍ରବୁନାଦ୍ ଆତ୍ମା ନା ପରୁ ମିନ୍ଦେ, ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଦୁଃକାମ୍ ନାରୁଡ଼୍ତେ ଗାର୍ରେ ସୁସମାଚାର୍ ପ୍ରଚାର୍ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଣ୍ଡ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ହେଞ୍ଚିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍, ବନ୍ଦୀ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ନୁ କାନାଲଡ଼୍କ୍ କଣ୍ଡେତ୍ ୱେସ୍ ବିଷୟ କେତାନଙ୍କ୍, ମେଣ୍ଡେ ଅତ୍ୟାଚାରି ନାରୁଡ଼୍କ୍ ମୁକ୍ତି ମାଡ଼ାଙ୍କ୍,
ପେର୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ବଇତିଙ୍କ୍ ବନ୍ଦ୍ ମାଡ଼ି ଦାସନଡ଼୍ ଆଦ୍ ଇସ୍ ମିକା କୁଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ସମାଜ୍ ଲୋତ୍ତାଗ୍ ସାରେତଡ଼ାୱ୍ କଣ୍ଡା ଅନ୍ ପରୁ ମାତ୍ତା ।
ମୋଶାନ୍ ନିୟମ୍ ନୁ ବାବବାଦୀଡ଼ାଦ୍ ଲେକ୍ତାଦ୍ କାର୍ତେ ପେର୍କେ, ଉପାସନା ଲୋତ୍ତେ କର୍ତ୍ତାଲଡ଼୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ଗଟ୍ କେସ୍ ରହତ୍ତଡ଼୍, “ଦାଦାଲଡ଼୍, ଯଦି ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସାର୍ଦେ ମାଡ଼୍ତେ ଲେକାମ୍ ମିୟାଦ୍ ବାତ୍ ଗଟ୍ ମିନ୍ଦେ, ଆଲେକେ କେଲାଟ୍ ।”
ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ଯେ ବିଚାର୍ କର୍ତ୍ତାଲ୍, ଯିରୁଶାଲେମ୍ ଆଦିବାସୀ ନୁ ଅଡ଼୍ ନେତାଲଡ଼୍ ଆଦ୍ ପୁନ୍ୱେ ମାତ୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ ସାରେ ବିଶ୍ରାମ୍ବାର୍ଦାଗ୍ କାର୍ତାନ୍ ବାବବାଦୀଡ଼ାଦ୍ ଗଟ୍ତେ ଅର୍ତ ବୁଜେମ୍ ଆୟ୍ୱେ ମାତ୍ତଡ଼୍ । ଇତ୍କେ ଜିସୁଙ୍କ୍ ଦଷି ମାଡ଼ି ଅଡ଼୍ ବାବବାଦିଡ଼ାଦ୍ ଗଟ୍ତିଙ୍କ୍ ସଫଳ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।
ଆଦିଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଅଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ କପାମ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଉକାକିଙ୍କ୍ ଉପାସନା ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସିତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଇଦ୍ ବିଷୟ୍ତେ ବାବବାଦୀଡ଼ାଦ୍ ବଇତାଗ୍ ଲେକାମିନ୍ଦେ, ‘ହୋ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ବଂଶତଡ଼୍ ! ଉସ୍କ ନେଲ୍ତାଗ୍ ଚାଲିଶ୍ ହେଣ୍ଡ୍କ୍ ଯାକ ମିଡ଼୍ ନା’ ସେଙ୍ଗେ ପଶୁ ବଲି ନୁ ହୋମବଲି ହିୱକଟ୍ ମାତ୍ତିଡ଼୍ ।