4 ଆୱ୍ ନାଟା ଆସୁଙ୍କ୍ ବୁଦ୍ତେନନ୍ ହାସ୍ ନିସ୍ମାତ୍ତା, ଆଦ୍ ଦିନାମ୍ତେ ଉଡ଼ାଟ୍, ୱେସ୍ତେ ଚକା କେର୍ସ୍ ଇର୍ଉଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍ ଆୱୁ ଗାର୍ରେ ୱାତ୍ତଡ଼୍,
ସମାଦିତେ ଦର୍ରରେ ଲୋପେ ଆଞ୍ଜ୍ ଉଡ଼୍ତା ଯେ ଆଗ୍ଗେ ଲାଟି ପାଣ୍ଡ୍ରି ଚକା କେର୍ତେନଣ୍ଡ୍ ଅର୍ତୁଣ୍ଡ୍ ଲେୟଣ୍ଡ୍ ସମାଦି ତିନ୍ କାଇଦେ ପାକେ କୁଦ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଇୱୁସାରେ ଉଡ଼ି ଆୱୁ ୱେର୍ରତା ।
ପ୍ରବୁନାଦ୍ ୱେର୍ଣ୍ଡ୍ ଦୂତ ଅଡ଼୍ ଗାର୍ରେ ତଅନ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ପ୍ରବୁନାଦ୍ ଗୌରବ୍ ୱେସ୍ ଅଡ଼୍ ସାର୍ରେପାକେ ତନ୍ଦ୍ତେ, ମେଣ୍ଡେ ଅଡ଼୍ ୱେର୍ତଡ଼୍ ।
ଆଗାଙ୍କ୍ ଆୱ୍ ନାଟା ଗାଟି ୱେର୍ତା ନୁ ତାମାଉ ତାଲାନ୍ ଆଡ଼୍ଗି ମାଡ଼ିମାତ୍ତା । ଆୱ୍ ଦୂତ୍କ୍ ଆଦ୍ ନାଟାଙ୍କ୍ କେତ୍ତା, “ଡୋଲ୍ ତାଗ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଙ୍କ୍ ବାତେଙ୍କ୍ ମେହେକୁତିଡ଼୍ ?”
ଅଣ୍ଡ୍ ପର୍ର ଆତ୍ତେ ପେର୍କେ ମିକା ଅଡ଼୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ କଣ୍ଡେତେ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ଉଡ଼ିମାତ୍ତଡ଼୍ । ପାଣ୍ଡ୍ରି ଚକାସିଲେ କେର୍ତେ ଇର୍ୱୁଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍ ହଟାତ୍ ଅଡ଼୍ ଗାର୍ରେ ୱାସ୍ ନିତ୍ତଡ଼୍
ହଟାତ୍ ପ୍ରବୁନାଦ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ଦୂତ୍ ୱାସ୍ ନିତ୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଆଦ୍ ବାକ୍ଡ଼େ ୱେସ୍ ଆତ୍ତେ । ଦୂତ୍ ପିତର୍ତିଙ୍କ୍ ହାଟ୍ଜାବ୍ତିଙ୍କ୍ ଉହୁସ୍ ତେଏସ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ସିଟ୍ପାଟ୍ ତେଏଦେ !” ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ପିତର୍ତିଙ୍କ୍ ତଅସ୍ମାତ୍ତେ ଇକ୍ଲେମ୍ କୁସି ରାୟ୍ତେ ।
ମାନ୍ ଦର୍ମବିଶ୍ୱାସତେ ଇଦ୍ ଗୁରୁତ୍ୱ ବିଷୟ୍ତିଙ୍କ୍ ବେନ ଅସ୍ୱିକାର୍ ମାଡ଼େ ପାର୍ୱଡ଼୍, ନାରୁନ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ପୟ୍ସ୍ ୱାସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ, ସ୍ୱର୍ଗଦୂତକିନ୍ ତଡ଼୍ କାଇଲି ତଣ୍ଡ୍, ସାରେ ଜାତିକିନାଗ୍ ଅନ୍ ଦାର୍ମାମ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ପୁରା ଜଗତ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଗୌରବ୍ତେ ସ୍ୱର୍ଗତା ଆତ୍ତନ୍ ।