53 ନାନ୍ ସାର୍ରେ ଦିନାମ୍ ମିତଡ଼୍ ମନ୍ଦିର୍ ତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ୱେଲେ ମିଡ଼୍ ନା ବିରୁଦ୍ତେ କାୟ୍ ଆୱିଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଦ୍ ମିୱାଦ୍ ସମୟ୍ ନୁ ଇକାଡ଼୍ ତେ ଶାସନ୍ ।”
ଜିସୁ ମନ୍ଦିର୍ ତା ମାଲ୍ସ୍ ୱାସ୍ ଆଗେ ଶିକ୍ଷା ହିଦାନ୍ ୱେଲେ ବେଡ଼ିଇ ଯାଜକ୍ ନୁ ଯିହୁଦିନେତାନଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ବେନ୍ ଅଦିକାର୍ତେ ନିମ୍ ହିଉସାରେ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ୁତିନ୍ ? ନିକିଂଙ୍କ୍ ଇ ଅଦିକାର୍ ବେନ ହିତ୍ତନ୍ ?”
ମେଣ୍ଡେ ଜିସୁ ତାନ୍ ବିରୁଦ୍ ତେ ୱାସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ମୁକ୍ୟ ଯାଜକ, ମନ୍ଦିର୍ତେ ସେନାପତି ନୁ ବେଡ଼ିୟି ନାରୁଡ଼୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିଡ଼୍ ବାତେଏ ଡଙ୍ଗାଲଡ଼୍ ବିରୁଦ୍ଦ୍ତେ ପେଇତାନ୍ ଲେକେମ୍ ଚୁରୀ ନୁ ଟେଙ୍ଗା ପଇସ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ପଇଦାଙ୍କ୍ ପେଇସ୍ ୱାତ୍ତିଡ଼୍ ?
ପେର୍କେ ଅଡ଼୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ପଇସ୍ ଆସ୍ ବେଡ଼ୀଇ ଯାଜକିନ୍ ଲୋନ୍ ତାତ୍ତଡ଼୍; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ପିତର୍ ଜେକେ ମାଞ୍ଜ୍ ପେର୍କେ ପେର୍କେ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
“ଇଞ୍ଜେ ନାନ୍ ଗାଟି ଦୁଃକାମ୍, ନାନ୍ ବାତେଏ ମାଡ଼ିତାନ୍ ? ‘ବାବା, ଇଦ୍ ଦୁଃକ ସମୟ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଉଦାର୍ ମାଡ଼େ, ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ତ ନାନ୍ ଇ ସମୟ୍ତାଗ୍ ୱାସ୍ ମିନ୍ଦେନ୍ ।’
ରୂଟିସୁଦୁଟ୍ ଆସ୍ମିକା ଅଣ୍ଡ୍ ଆସୁଙ୍କ୍ ଯାପେ ପେଇସ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆସୁଙ୍କ୍ ଇକାଡ଼୍ ମାତ୍ତେ ।
ନାନ୍ ମିତଡ଼୍ ନାର୍ଗେ ଜେଲ୍ ଗଟି ମାନନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇ ଜଗତ୍ତେ ଅଦିପତି ୱାଦୁତଣ୍ଡ୍ । ନା ପର୍ର ଅନାଦ୍ ବାତେମିକା ଇଲେ ।
ଆସୁଟେ ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପୟ୍ତାଙ୍କ୍ ଚେଷ୍ଟା ମାଡ଼୍ତଡ଼୍; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବେନମେଣ୍ଡେ ଅନ୍ ପର୍ର କାୟ୍ ୱାଟଡ଼୍, ବାତ୍ତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅନାଦ୍ ଦିନାମ୍ ଆଦ୍ ଯାକ ହେୱକଟ୍ ମାତ୍ତେ ।
ହିଦିନ୍ ଲୋପେ ପ୍ରହରୀଡ଼୍ ମାଲ୍ସ୍ ୱାତ୍ତାଙ୍କ୍, ମୁକ୍ୟ ଯାଜକ୍ ନୁ ପାରୂଶୀଡ଼୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ପାଚ୍ରାମାଡ଼୍ତଡ଼୍, “ମିଡ଼୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ତାଡ଼୍ୱିଡ଼୍ ?”
ନିମ୍ ଅଡ଼ାଦ୍ କଣ୍ଡାଙ୍କ୍ ପରିଷ୍କାର୍ ମାଡ଼ିମ୍ । ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଇକାଡ଼୍ତାଗାଙ୍କ୍ ୱେସିନାଗ୍ ନୁ ଶୟ୍ତାନ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପାକେ ତାତାନଙ୍କ୍ ଆଦ୍ତେ, ବେଲାକି ଅଡ଼୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍କେ ଅଡ଼ାଦ୍ ପାପ୍ କ୍ଷମା ଆଦ୍ତେ ନୁ ପ୍ରବୁ ହେଞ୍ଚ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ଲୋପେ ଅଡ଼୍କ୍ ଅଦିକାର୍ ଦର୍କିତ୍ ।’”
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମାନାଡ଼୍ ସ୍ୱର୍ଗତେ ନାରୁଡ଼୍ ବିରୁଦ୍ତେ ଯୁଦ୍ ମାଡ଼୍ୱାଡ଼୍; ମାନାଡ଼୍ ଶୂନ୍ୟତେ ଶୟ୍ତାନ୍ ଶକ୍ତି ନୁ ଇଦ୍ ଯୁଗ୍ତେ ଶାସନ୍ମାଡ଼ାନଡ଼୍, ରାଜାଲଡ଼୍ ନୁ ସାର୍ରେ ବିଶ୍ୱଶକ୍ତି ବିରୁଦ୍ତେ ଯୁଦ୍ ମାଡ଼ୁତମ୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ଇକାଡ଼୍ ଶକ୍ତିତାଗାଙ୍କ୍ ମାନାଙ୍କ୍ ରକ୍ଷା ମାଡ଼୍ତନ୍ ନୁ ବିପଦ୍ ଇଲ୍ୱେ ଜାଗେତାଗ୍ ମାନାଙ୍କ୍ ତାନ୍ ପ୍ରିୟ ପ୍ରେମ ମାରିନ୍ ରାଜ୍ୟତାଗେ ତାତ୍ତନ୍ ।