41 ମିୟାଗ୍ ବାତା ମିନ୍ଦେ ଆୱ୍ ସାରେ ଗରିବ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଦାନ ମାଡ଼ାଟ୍ ଆସୁଟେ ନିଜାତେ ସାରେ ପୁରା ପରିଷ୍କାର୍ ଆଦ୍ତେ ।
ଗରିବ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ ସାରେଦାମ୍ ପାହେମ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାକିଂଙ୍କ୍ ସାରେଦାମ୍ ପାହେମ୍ ଆୟ୍ୱିଡ଼୍ ।
ବେନ ଯଦି ଜିନିଷ୍ ତାଲ୍କିତଣ୍ଡ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ହିମୁଟ୍ । ବେନ ବାତ୍ ତାଲ୍କେ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଆଦ୍ ହିମୁଟ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଆଦ୍ ହୃଦୟ୍ତାଗ୍ ନେଙ୍ଗକଟ ଲୋପେ ଆଦ୍ତେ ନୁ ତାନ୍ପେର୍କେ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ପେଇସ୍ ଆଦ୍ତେ । ଇଦ୍ କେତାନ୍ ଲେକାମ୍ ସାରେ କାଦି ସୁଚ୍ଛି ଇଞ୍ଜ ଜିସୁ କେସିସ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ମିୟାୱୁ ବାତା ମିନ୍ଦେ, ଆୱିଙ୍କ୍ ୱାମି ଗରିବ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଦାନ ମାଡ଼ାଟ୍; ବାତେଏ ନଷ୍ଟ ଆୟ୍ୟ, ଆସତ୍ ପଡ଼ିୟ୍ତାଗ୍ ନିଜର୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ୱିଜ୍ ନେହ୍ମୁଟ୍; ବେଗେ ଡଙ୍ଗାଲଡ଼୍ ଗାର୍ୱାଡ଼ଡ଼୍ ବା ପୁଡ଼୍ୟି ନଷ୍ଟ ମାଡ଼, ଆସତ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ତେର୍ୱେ ଦନ୍ସମ୍ପତ୍ତି ଅସ୍ରିଞ୍ଚାଟ୍ ।
ନାନେ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍, ମିଡ଼୍ ମିକା ଜଗତ୍ ତେ ଦନ୍ ତଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜେ ସାଙ୍ଗଡ଼୍ ଦର୍ସ୍କାଟ୍ । ବେସୁଙ୍କ୍ ହି ଜଗତ୍ ଦନ୍ ତେରିଆଦ୍ତା, ଆସୁଙ୍କ୍ ସାରେଦିନାତେ ବାଦ୍କାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କାର୍ଙ୍ଗିତଣ୍ଡ୍ ।
ଜିସୁ ଇଦ୍ କେଞ୍ଜି ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିୱାଦ୍ ମେଣ୍ଡେ ୱେରଟ୍ ବିଷୟ ସୁଦୁଟ୍ ମିନ୍ଦେ; ନିମେ ନିୟାଦ୍ ସାରେ ଜିନିଷ୍ ୱାମି ଦରିଦ୍ର ନାରୁଡ଼୍କ୍ ତୁଉସିମ୍, ମେଣ୍ଡେ ନିକିଂଙ୍କ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ଦନ୍ ଦର୍କିତ୍; ମେଣ୍ଡେ ୱାସ୍ ନା ପେର୍କେ ୱାଡ଼ାଟ୍ ।”
ଜକୀୟ ନିସ୍ ମିକା ପ୍ରବୁଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହୋ ପ୍ରବୁ ଉଡ଼େ, ନାୟାଦ୍ ସମ୍ପତ୍ତି କନ୍ସ୍ ଆଦ୍ ଦାନ ନାନେ ଗରିବ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଇଦୁତାନ୍, ମେଣ୍ଡେ ଯଦି ଅନ୍ୟାୟତେ, ବେନନାଗାଙ୍କ୍ ବାତ୍ତେ ଅସ୍ମାତ୍କେ, ମେଣ୍ଡେ ନାଲୁ ଗୁଣତେ ଆଦ୍ ମାଲ୍ପିଦୁତାନ୍ ।”
ମେଣ୍ଡେ ଅଣ୍ଡ୍ କେଞ୍ଜ୍ତଣ୍ଡ୍; “ଇଶ୍ୱର୍ ବେନଙ୍କ୍ ଶୁଚି ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ନିମ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କାରାପ୍ ଇଞ୍ଜ ହାଲ୍ସ୍ମା ।”
ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଯିହୁଦାତାଗ୍ ବାସେ ମାଡ଼ମାନ୍ଦାନ୍ ବିଶ୍ୱାସିଡ଼୍ ଦାଦାଲଡ଼୍ ଗାର୍ରେ ଅଡ଼୍ ପାର୍ଦାନ୍ ପାଡ଼୍ୟି ଇସ ସାହାଯ୍ୟ ରହତିତଡ଼୍ ଇଞ୍ଜ ଟିକ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।
“ନାର୍ଗେ ହେଣ୍ଡ୍କ୍ ଯାକ ଯିରୁଶାଲମ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ଜେକେ ମାତ୍ତାଙ୍କ୍, ନା ନିଜେତ୍ ନାରୁଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ବେସର୍ ଡାବ୍କ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ନୁ ପୁଜ୍ ହିଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାନ୍ ଆଗେ ଆଞ୍ଜ୍ ମାତ୍ତାନ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଦାନ ମାଡ଼ାନାଦ୍ ଇଚ୍ଛା ମାତ୍ତେ, ନାରୁନ୍ ତାନ୍ ପାର୍ତେ ଆସର୍ ବାତ୍ ଦାନ ମାଡ଼ିତନ୍, ଇଶ୍ୱର୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ିତନ୍ । ତାନ୍ ସମ୍ପତିତ୍ତେ ତାନ୍ ବାଇଦେ ଅଣ୍ଡ୍ ବାତେଏ ଇୱିଣ୍ଡ୍ ଇଞ୍ଜ ଇଶ୍ୱର୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍ ।
ଡଙ୍ଗାଲ୍ ମେଣ୍ଡେ ଡଙ୍ଗ୍ମାକିଣ୍ଡ୍ । ସାୟେତ୍ ଉପାୟ୍ତେ ନିଜେତ୍ ଜିବିକା ଗାଡ଼୍ସାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନୁ ଗରିବୀଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ସାହାଯ୍ୟ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଣ୍ଡ୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ିଣ୍ଡ୍ ।
ପବିତ୍ର ନାରୁଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ସାର୍ରେ ସାୟେ; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ କୁଲାଙ୍ଗାର୍ ନୁ ଅବିଶ୍ୱାସୀ ନାରୁଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ବାଆତେବା ବିଷୟ୍ ସାୟେ ଆୟ୍ୟ, ଆଦିଙ୍କ୍ ଅଡ଼ାଦ୍ ମନ୍ ନୁ ଚିନ୍ତେ ରେଣ୍ଡ୍ ଆସ୍ସ କୁଲାଙ୍ଗାର୍ ।
ଅନ୍ୟାଇ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଉପ୍କାର୍ ମାଡ଼ାନାଦ୍ ନୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସାହାଯ୍ୟ ମାଡ଼ାନାଦ୍ ମାର୍ଙ୍ଗ୍ମାଟ୍, ଇୱୁସାର୍ରେକେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଲେକେତ୍ ବଲି ଲେକାମ୍ ।
ଇଶ୍ୱର କାରାପ୍ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍, ମିୟାଦ୍ ପାଡ଼୍ୟି, ବିଶେଷ୍ ମାଡ଼ି ଆନ୍ୱେ ନାରୁଡ୍କିଙ୍କ୍ ସାହାଯ୍ୟ ମାଡ଼ି ଇଶ୍ୱରନ୍ ପର୍ର ମିଡ଼୍ ବେନ୍ ପ୍ରେମାମ୍ ତଅସ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼ି, ଆଦ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ମାର୍ଗଣ୍ଡ୍ ।
ବେନ୍ ଦାର୍ମାମ୍ କାର୍ମାମ୍ ବାବାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ କଣ୍ଡେତେ ବିଶୁଦ୍ଦ ନୁ ଉତାର୍ତ, ଆଦ୍ ଅଦୁତ୍ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା ଲେକାମ୍ ଅନର୍ତ ନୁ ରାଣ୍ଡିକିନ୍ ଯତନ୍ ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଜଗତ୍ କଷ୍ଟ ତାଗାଙ୍କ୍ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତ ନେହେତିକାଡ଼୍ ।