41 ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ପ୍ରବୁ ତାକିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମାର୍ତା, ମାର୍ତା ନିମେ ଗାଟି ବିଷୟ୍ତିଙ୍କ୍ ଚିନ୍ତେ ନୁ ଦାନ୍ଦେ ଅଦୁତିନ୍,
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ସଂସାର୍ତେ ଚିନ୍ତେ, ଡାବ୍କିନ୍ ଆସେ ନୁ ଲେକେତାୱୁ ବେଶତାୱ୍ ଲାଲସା ତାମ୍ ମାନ୍ତାଗ୍ ମାନ୍ନାଙ୍କ୍ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଆଦ୍ ଗଟ୍ ବେସୁଙ୍କ୍ବା କାୟେ ଆଦ ।
ଜିସୁ ତାମ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ତଡ଼୍ ଆଞ୍ଜମାନ୍ଦାନ୍ ୱେଲେ ୱେରଡ଼୍ ନାର୍ ଆସ୍ତଣ୍ଡ୍ । ମାର୍ତା ପେଦେର୍ ତେ ୱେରଡ଼୍ ନାଟାଡ଼୍ ତାମ୍ ଲୋନ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ କାର୍ଙ୍ଗି ସ୍ୱାଗତ୍ ମାଡ଼ିତେ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମାର୍ତା ସେବା ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଗାଟି ଦାନ୍ଦେ ଆସମାତ୍ତେ; ଆସୁଟେ ଆଦ୍ ଜିସୁନ୍ ଗାର୍ରେ ୱାସ୍ କେତ୍ତେ, ହୋ ପ୍ରବୁ, ନା ଏଲାଡ଼୍ ଯେ ୱେରଡେ ନା ପରୁ ସାର୍ରେ ସେବା ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସିତ୍ତେ, ଆଦ୍ ବିଷୟ ନିକିଂଙ୍କ୍ ହେର୍କା ଇଲେ କି ? ନାକିଂଙ୍କ୍ ସାହାଯ୍ୟ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ତାଙ୍କ୍ କେସିମ୍ ।
ଜିସୁ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଇ ବିଷୟ୍ ତେ ନାନେ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍, ବାତା ତିନ୍ତିଡ଼୍ ଇଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ଆଲ୍ସି ମି ଜିୱୁନ୍ ତେ ମାଇଦିଙ୍କ୍, ମେଣ୍ଡେ, ବାତା କେର୍ଦ୍ତିଡ଼୍, ଇଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ଆଲ୍ସି ମି ମେନ୍ଦୁଲ୍ତେ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଆନ୍ତେ ଚିନ୍ତେ ମାଡ଼୍ମାଟ୍ ।
“ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜେ ବିଷୟତେ ସତର୍କ ଆସ୍ ମାନୁଟ୍, ବେସୁଟ୍ ବା ମିୱାଦ୍ ହୃଦୟ୍ତାଗ୍ ଗାଟି ୱେଡ଼୍କା ନୁ କାଲ୍ ନିଜାତାଦ୍, ମେଣ୍ଡେ ବାଦ୍କାନ୍ ଚିନ୍ତାତେ ମୁଡ଼ୁନ୍ଦିମାଞ୍ଜ୍ ଦୁଃକାମ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ଆଦ୍ଦିନ୍ ହଟାତ୍ ୱାସ୍ ମିପର;
ମେଣ୍ଡେ, କୟେ ମାଡ଼ାକିନ୍ ଲୋପେ ରାୟିତା ୱିଜ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବୁଜାମାଡ଼ିତେ, ବେନଡ଼୍ ବାକ୍ୟ କେଞ୍ଜିତଡ଼୍ ମାତର୍ ସସାର୍ତେ ଚିନ୍ତେ, ଦନ୍ ନୁ ସୁକାମ୍ତେ ମୁଡ଼ୁନ୍ଦି ମିକା ବାଦ୍କଡ଼୍ ମୁଡ଼ୁନ୍ଦି ଆଦ୍ତଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ସାୟେତ୍ କାୟା ତିୟାର୍ ମାଡ଼େ ପାର୍ୱଡ୍ ।
ବେତନିୟା ମାନ୍ଦାନ୍ ଲାଜାର୍ ପେଦେର୍ ତଣ୍ଡ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ରୋଗ୍ତେ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍; ମରୀୟମ୍ ନୁ ତାନ୍ ଏଲାଡ଼୍ ମାର୍ତା ଆଦ୍ ନାର୍ ମାଞ୍ଜମାତ୍ତା ।
ଜିସୁ ମାର୍ତା ନୁ ତାନ୍ ଏଲାଡ଼୍ ନୁ ଲାଜାର୍ତିଙ୍କ୍ ପ୍ରେମତେ ସ୍ନେହ ମାଡ଼ମାତ୍ତନ୍ ।
ଆଦିଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ଜିସୁନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଆଦ୍ ପଡ଼ିୟେତାଗ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ନାର୍କା ବଜି ମାଡ଼୍ତଡ଼୍; ମାର୍ତାଲ୍ ସେବା ମାଡ଼ମାତ୍ତେ, ମେଣ୍ଡେ ବେନଡ଼୍ ଅନ୍ ତଡ଼୍ ତିନ୍ଦାଙ୍କ୍ କୁଦ୍ତଡ଼୍, ଲାଜାର୍ ଅଡ଼୍ ଆଗାଙ୍କ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ମାତ୍ତନ୍ ।
ବାତେବା ବିଷୟ୍ତେ ଚିନ୍ତେ ଆୟ୍ମାଟ୍ ! ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମିକିଂଙ୍କ୍ ବାତ୍ ଦର୍କାଡ଼୍, ଆଦ୍ ପ୍ରାର୍ତନାତାଗ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ତାଲ୍କାଟ୍ । ମେଣ୍ଡେ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ାନ୍ ୱେଲେ ସାରେଦାମ୍ ହୃଦୟ୍ତେ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ତଡ଼୍ ମିୟାଦ୍ ସାର୍ରେ ନିବେଦନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ କେଲାଟ୍;