9 ଆଦ୍ କେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍ ବେଡ଼ିୟନାଗାଙ୍କ୍ ଆରାମ୍ ମାଡ଼ି ୱେରଣ୍ଡ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ପେଇସ୍ ସାରେତଡ଼୍ ଆଦାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍ ।
ଇଦ୍ ଗଟ୍ ତାମ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼କ୍ ସିଗ୍ ମାଡ଼୍ତେ, ଆଗେକ୍ବା ତାମାଦ୍ ବାକ୍ୱା ପାଡ଼ିୟିତ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ନାରୁଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ସାର୍ଦା ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ମେଣ୍ଡେ, ଜିସୁ ତାଲେତେସ୍ ଆଦିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଅଡ଼୍ ବେକେ ? ନିକିଂଙ୍କ୍ ଦଣ୍ଡ୍ ହିଦାଙ୍କ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ବା ହିଲ୍ଲେଡ଼୍ ?”
ଜିସୁ ମେଣ୍ଡ୍ନ୍ ଦାମ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଶିକ୍ଷା ଇସ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାନ୍ ଜଗତ୍ତେ ୱେସ୍; ବେନ ନା ପେର୍କେ ୱାଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବେସୁଙ୍କ୍ ବା ଇକାଡ଼୍ତା ଆଦାଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଣ୍ଡ୍, ବେଲାନ୍ ଜିୱୁତେ ୱେସ୍ ଦର୍କିତ୍ ।”
ମେଣ୍ଡନ୍ଦିନେ ଅଣ୍ଡ୍ ମନ୍ଦିର୍ତାଗ୍ ୱାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ସାରେତଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍ ଗୁଡ଼୍ପି ଆତ୍ତାଙ୍କ୍, ଜିସୁ କୁଦିମାଞ୍ଜ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଶିକ୍ଷା ଇଦାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ, ଶାସ୍ତ୍ରୀଡ଼୍ ନୁ ପାରୂଶୀନଡ଼୍ ବ୍ୟବିଚାରିନି ନାଟାଡ଼୍ତିଙ୍କ୍ ପୟ୍ସ୍ ତାସ୍ ସାର୍ତଡ଼୍ ମୁନେ ନିଲ୍ସ୍ପି ଜିସୁଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍,
ମେଣ୍ଡନ୍ଦାମ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଅଡ଼୍ମିକା ନେଲ୍ ଲେକାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଅଡ଼ାଦ୍ ପାଡ଼୍ୟିତଡ଼୍ ଇଦ୍ ସାୟେ ପୁନ୍ଦାନଙ୍କ୍ ଆଦୁତ୍ ଯେ, ବ୍ୟବସ୍ଥାତାଦ୍ ନିୟମ୍ ଅଡ଼ାଦ୍ ହୃଦୟ୍ତାଗ୍ ଲେକା ଆସ୍ମିନ୍ଦେ । ଇଦ୍ ଗଟ୍ତାଦ୍ ସତ୍ୟ ଅଡ଼୍ୱାଦ୍ ବିବେକ୍ ତଡ଼୍ ପ୍ରାମାନ୍ ଆଦ୍ତେ, ସତ୍ ଚିନ୍ତେ ମାଡ଼୍କେ ବିବେକ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସପଟ୍ ମାଡ଼ିତ୍, କାରାପ୍ ଚିନ୍ତେ ମାଡ଼୍କେ ଦୋଷି ମାଡ଼ିତ୍ ।
“ବେବିଚାର୍ ମାଡ଼୍ମାଟ୍ ଇଞ୍ଜ କେସ୍ ମିଡ଼୍ କି ବେବିଚାର୍ ମାଡ଼ୁତିଡ଼୍ ? ମିଡ଼୍ ମୁର୍ତ୍ତିତିଙ୍କ୍ ଗୃଣା ମାଡ଼ୁତିଡ଼୍, ମିଡ଼୍ କି ମନ୍ଦିର୍ତାଗ୍ ଇତ୍ତାୱୁ ଜିନିଷ୍ ଲୁଣ୍ଠନ୍ ମାଡ଼ୁତିଡ଼୍ ?”
ଯଦି ମାନ୍ ମନ୍ ମାନାଙ୍କ୍ ଦୋଷୀ ମାଡ଼ିତ୍, ମାନାଦ୍ ମନେ ନେଏତାନାଦ୍ ଉଚିତ୍ ଯେ, ଇଶ୍ୱର୍ ମାନ୍ ମାନ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ଗାଟି ପରୁ ନୁ ଅଣ୍ଡ୍ ସାରେ ଗଟି ପୁତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।