25 ଆଗାଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ନିମ୍ ବେନ ?” ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଆଦ୍ଗଟ୍ ମୁନେନ୍ କେସ୍ମିନ୍ଦେନ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ କ୍ରିଷ୍ଟ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାନ୍ ଯଦି ମିକିଂଙ୍କ୍ କେତିତାନ୍, ମିଡ଼୍ ତ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ୱିଡ଼୍;”
ଯିରୁଶାଲେମ୍ତେ ଯିହୁଦୀ ନେତାଲଡ଼୍ ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ ଦର୍ମ ଯାଜକ୍ ନୁ ଲେବୀୟ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଯୋହନ୍ତେ ଗାର୍ରେ “ନିମ୍ ବେନ,” ଇଞ୍ଜ ପାଚ୍ରାମାଡ଼ାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ରହ୍ତଡ଼୍ ।
ଆସୁଟେ ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ମାକିଂଙ୍କ୍ ରୟ୍ସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିଦ୍ପାର୍ଦ୍ତମ୍, ଆଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ନିମ୍ ବେନନି ? ନିମ୍ ନିଜ୍ ବିଷୟ୍ତେ ବାତେଏ କେତୁତିନ୍ ?”
ଆଗାଙ୍କ୍ ଯିହୁଦୀନଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ତିଡ଼ିଇ ପାକେ ଉଡ଼ି କେତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, “ମେଣ୍ଡେ ବେସ୍କ୍ ଦିନା ମାକିଂଙ୍କ୍ ଏର୍କା ତାଗ୍ ନେହେତିଡ଼୍ ? ଯଦି ନିମ୍ ମସିହ, ଆଲେକେ ମାକିଂଙ୍କ୍ ଇଟି ମିକା କେଲ୍ମ୍ ।”
ମେଣ୍ଡେ ଅଣ୍ଡ୍ ପ୍ରାସାଦ୍ତେ ଲୋପେ ଆସି ଜିସୁଙ୍କ୍ ପାଚ୍ରାମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, “ନିମ୍ ବେଗାଙ୍କ୍ ୱାତ୍ତିନ୍ ?” ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିୱଣ୍ଡ୍ ।
ଜିସୁ ମେଣ୍ଡ୍ନ୍ ଦାମ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଶିକ୍ଷା ଇସ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାନ୍ ଜଗତ୍ତେ ୱେସ୍; ବେନ ନା ପେର୍କେ ୱାଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବେସୁଙ୍କ୍ ବା ଇକାଡ଼୍ତା ଆଦାଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଣ୍ଡ୍, ବେଲାନ୍ ଜିୱୁତେ ୱେସ୍ ଦର୍କିତ୍ ।”
ମିଡ଼୍ ଯେ ନିଜେ ନିଜେ ପାପ୍ତାଗ୍ ଡଲିତିଡ଼୍, ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଇଦ୍ କେତୁତାନ୍; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ‘ନାନ୍ ଯେ ନିଜେ ଅଣ୍ଡ୍, ଇଦ୍ ମିଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼କଟ୍ ମାତ୍କେ ନିଜେ ନିଜେ ପାପ୍ତାଗ୍ ଡଲିତିଡ଼୍ ।’”
ମିଇ ବିଷୟ କେତାଙ୍କ୍ ନୁ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ନାୱାଦ୍ ନାର୍ଗେ ଗଟି ମିନ୍ତେ; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ, ନା ୱାଦାନ୍ କର୍ତ୍ତାଲ୍ ସତ୍, ମେଣ୍ଡେ ନାନ୍ ଅନାଗାଙ୍କ୍ ବାତେଏ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍, ଆଦ୍ ସାରେ ଜଗତ୍ତାଗ୍ କେସମିନ୍ଦେନ୍ ।”