22 ତାନ୍ ପେର୍କେ ଯିହୁଦୀନଡ଼୍ କେତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, “ଅଣ୍ଡ୍ କେସମିନ୍ଦେନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବେଗେ ଆଦ୍ତନ୍, ମାନାଡ଼୍ ଆଗେ ଆଦେପାର୍ୱାଡ଼୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ଆଉକାନଙ୍କ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଆଦୁତନ୍ କି ?”
ଯିରୁଶାଲେମ୍ତେ ଯିହୁଦୀ ନେତାଲଡ଼୍ ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ ଦର୍ମ ଯାଜକ୍ ନୁ ଲେବୀୟ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଯୋହନ୍ତେ ଗାର୍ରେ “ନିମ୍ ବେନ,” ଇଞ୍ଜ ପାଚ୍ରାମାଡ଼ାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ରହ୍ତଡ଼୍ ।
ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ କେତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, “ଅଂକିଙ୍କ୍ ବୁତ୍ ପଇତେ, ଅଣ୍ଡ୍ ବାୟାଲ୍, ବାତ୍ତିଙ୍କ୍ ଅନ୍ ଗଟି କେଞ୍ଜୁତିଡ଼୍ ।”
ନାରୁଡ଼୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଡ଼୍, “ନିକିଂଙ୍କ୍ ବୁତ୍ ପୟ୍ସ୍ ମିନ୍ଦେ, ବେନ ନିକିଂଙ୍କ୍ ଆୱ୍କାଂଙ୍କ୍ ଚେଷ୍ଟା ମାଡ଼ୁତଣ୍ଡ୍ ?”
ଆସୁଟେ ଯିହୁଦୀଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜେତିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ହିଣ୍ଡ୍ ବେଗେ ଆଦ୍ଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ପେୟିସ୍ ମିନ୍ଦେନ୍ ଯେ, ମାନ୍ଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଦର୍ସ୍କାଙ୍କ୍ ପାର୍ୱାଡ଼୍ ? ହିଣ୍ଡ୍ ବାତେଏ ଗ୍ରୀକ୍ନାରୁଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ଦୁଡ଼ାଦୁଡ଼ା ଯିହୁଦୀଡ଼୍ ଗାର୍ରେ ଆଞ୍ଜ୍ ଗ୍ରୀକ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ଶିକ୍ଷା ହିଦାଙ୍କ୍ ପେୟିସ୍ ମିନ୍ଦେନ୍ ?
ଯିହୁଦୀନଡ଼୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ପାଚ୍ରାମାଡ଼୍ତଡ଼୍, “ନିମ୍ ଯେ ୱେରନ୍ ଶୋମିରଣିୟ ନୁ ନିକିଂଙ୍କ୍ ଯେ ବୁତ୍ ପଇସ୍ମିନ୍ଦେ, ଇଦ୍ ବାତେଏ ମାମ୍ମେ ଟିକ୍ କେଲମ୍ କି ?”
ଯିହୁଦୀନଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଇଞ୍ଜେ ମାମ୍ମେ ପୁତ୍ତମ୍ ଯେ, ନିକିଂଙ୍କ୍ ବୁତ୍ପଇସ୍ ମିନ୍ଦେ, ଅବ୍ରାହାମ୍ ନୁ ବାବବାଦିଡ଼ି ଡଲିମିନ୍ଦେଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ନିମ୍ କେତୁତିନ୍, ଯଦି ବେନ ନାୱାଦ୍ କେତାନାଦ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଆଲାଇତ୍କେ ଅନାଗେ ବେସୁଙ୍କ୍ବା ଡଲ୍ନାଦ୍ ମାନ୍ନ ।
ଆଲ୍ସୁଡାଟ୍, ଅଙ୍କ୍ ବେସର୍ ଦୁକାମ୍ ଆସ୍ମାନ୍ତା; ଅଣ୍ଡ୍ ପାପାମ୍ ନାରୁନାଗାଙ୍କ୍ ବେସର୍ ପିନ୍ଦ୍ଆୟୱା ମାନ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଆଦିନ୍ମାଇଦିଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ କଟଆସ୍ ମାନ୍ମାଟ୍ ।
ଆଦିଙ୍କ୍ ଦାଟିଟ୍, ମାନାଡ଼୍ ମିକା ନାର୍ଦେ ବାଇଦେ ଅନ୍ ପାକେ ଆଦିକାଡ଼୍ ନୁ ଅନ୍ତଡ଼୍ ନିନ୍ଦା, ଅପମାନ୍ ସହ୍ୟ ମାଡ଼ିକାଡ଼୍ ।