21 ଜିସୁ ମେଣ୍ଡନ୍ଦାମ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାନ୍ ଆଞ୍ଜମିନ୍ଦେନ୍, ମେଣ୍ଡେ ମିଡ଼୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ମେହେକିତିଡ଼୍ ନୁ ମିଡ଼୍ ପାପ୍ତାଗ୍ ଡଲିତିଡ଼୍, ନାନ୍ ବେଗେ ଆଦୁତାନ୍, ମିଡ଼୍ ଆଗେ ଆଦ୍ପାର୍ୱିଡ଼୍ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍, ପ୍ରବୁନ୍ ପେଦେର୍ତେ ବେନ ୱାଦୁତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଦନ୍ୟ, ମିଡ଼୍ ହି ଗଟ୍ କେଲକଟ ମାନ୍ନା ଯାକ ନାକିଂଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡେ ଉଡ଼େ ପାର୍ୱିଡ଼୍ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ଡେବ୍ପାକେ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ କେତିତଣ୍ଡ୍, “ଆର୍ ଅବିଶାପ୍ତେ ମାନ୍ଦେ ! ନା ମୁନେକଙ୍କ୍ ଦୁରାମ୍ ଆୟ୍ମୁଟ୍ ।” ଶୟ୍ତାନ୍ ନୁ ତାନ୍ ଦୂତତେ ପେର୍କେ ଆଦାନଡ଼୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ବେଗେ ସାରେଦିନା ନିଡ଼୍ତାନାଦ୍ କିସ୍ ତିଆର୍ ଆସ୍ମିନ୍ଦେ, ଆଗେ ଆନୁଟ୍ ।
ହି ନାରୁଡ଼୍ ସାରେ ଦିନାତ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଦଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ନୁ ଦାର୍ମିକିଡ଼୍ ସାରେଦିନାତ୍ ଜିୱୁନ୍ ଲାବ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ବେଦ୍ଲେକାମ୍ ଡଲାନଙ୍କ୍ ଆଦୁତନ୍, ଆଗେତ୍ ଗଟ୍ ଇସ୍ ଇଦ୍ କେତ୍ତାନ୍ ।
ଆଗାଙ୍କ୍ ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମେଣ୍ଡେ ସୁଦୁଟ୍ ଦିନାମ୍ ମାତର୍ ୱେସ୍ ମିୟାଗ୍ ମିନ୍ଦେ । ଇକାଡ଼୍ ବେଲା ମିକିଂଙ୍କ୍ ଆଦ୍ପାପ୍ ମାଡ଼, ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମିଡ଼୍ ୱେସ୍ ମାନ୍ନା ଆଦାନଙ୍କ୍ ତିଆର୍ ଆୟ୍ମୁଟ୍, ବେନ ଇକାଡ଼୍ତାଗ୍ ତାକିତନ୍, ଅନ୍ ବେକେ ଆଦୁତନ୍, ଆଦ୍ ପୁନନ୍ ।
ଜିସୁ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍ ପିଲାନଡ଼ି ନାନ୍ ମିତଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ନାର୍ଗେ ଦିନାମ୍ ମାନନ୍ । ମିଡ଼୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ମେହେକିତିଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ନାନ୍ ବେନ୍ ପଡ଼ିୟେତାଗ୍ ଆଦୁତାନ୍, ମିଡ଼୍ ଆଦ୍ପଡ଼ିୟେତାଗ୍ ଆଦ୍ ପାର୍ୱିଡ଼୍, ଇଦ୍ ନାନ୍ ବେଲା ଇହୁଦିନଡ଼କ୍ କେତ୍ତାନ୍, ଆଦେଲେକାମ୍ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍ ।
ମିଡ଼୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ମେହ୍କିତିଡ଼୍, ମାତର୍ ଦର୍ସ୍କ୍ ପାର୍ୱିଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ, ନାନ୍ ବେଗେ ମାନ୍ତାନ୍, ଆଗେ ମିଡ଼୍ ଆତ୍ତାଙ୍କ୍ ପାର୍ୱିଡ଼୍ ।”
ମିଡ଼୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ମେହ୍କିତିଡ଼୍, ମାତର୍ ଦର୍ସ୍ୱିଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ନାନ୍ ବେଗେ ମାନ୍ତାନ୍, ମିଡ଼୍ ଆଦ୍ ପାର୍ୱିଡ଼୍, ଅଣ୍ଡ୍ ହି ବେନ ଗଟି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଇଦିନ୍ ଇତ୍କେ ବାତେଏ ?”
ମିଡ଼୍ ଯେ ନିଜେ ନିଜେ ପାପ୍ତାଗ୍ ଡଲିତିଡ଼୍, ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଇଦ୍ କେତୁତାନ୍; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ‘ନାନ୍ ଯେ ନିଜେ ଅଣ୍ଡ୍, ଇଦ୍ ମିଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼କଟ୍ ମାତ୍କେ ନିଜେ ନିଜେ ପାପ୍ତାଗ୍ ଡଲିତିଡ଼୍ ।’”
ମିୟାଦ୍ କେଞ୍ଜ୍ୱାଦ୍ ନୁ ପାପ୍ ସେଙ୍ଗେ ମୁନେଙ୍କ୍ ଦିନାମ୍ତେ ଡଲାନାଦ୍ ମାତ୍ତେ ।