46 ପ୍ରହରୀଡ଼୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଡ଼୍, “ହି ନାରୁଡ଼୍ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ଗଟି କେତୁତଣ୍ଡ୍, ବେନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ବେସୁଙ୍କ୍ବା ଆଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ କେଲଣ୍ଡ୍ ।”
ମେଣ୍ଡେ, ସାରେତଡ଼୍ ଅନ୍ ବିଷୟ ତେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ହିତ୍ତଡ଼୍ ନୁ ଅନ୍ୱେ ପାୟୁର୍ କଞ୍ଜ୍ ପେୟିତେ ଆକର୍ଷନ୍ ବାକ୍ୟତେ ବାକ୍ୱା ଆଦ୍ତଡ଼୍; ମେଣ୍ଡେ ଅଡ଼୍ କେତୁତଡ଼୍, “ଇଣ୍ଡ୍ ଯଷେପ୍ ତେ ମାର୍ ଆୟ୍ୟଣ୍ଡ୍ କି ?”
ମେଣ୍ଡେ ଅଡ଼୍ ଅନ୍ୱାଦ୍ ଶିକ୍ଷା କେଞ୍ଜି ଆଶର୍ଯ୍ୟ ଆତ୍ତଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅନ୍ୱାଦ୍ ବାକ୍ୟ ଅଦିକାର୍ ମାତ୍ତେ ।
ମେଣ୍ଡେ ଉଡ଼ାଟ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ସାରେତଡ଼୍ କେଞ୍ଜ୍ତେ ଲେକେମ୍ ଗଟି କେସମିନ୍ଦେନ୍, ମେଣ୍ଡେ ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବାତେଏ ମାଡ଼ଡ଼୍ । ହିଣ୍ଡ୍ ଯେ ମସିହ, ହିଦ୍ ବାତେଏ ନେତାଲଡ଼୍ ନିଜାମ୍ ପୁତ୍ତଡ଼୍ ?
ଜିସୁନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜେ ତିରିୟାନାଦ୍ ପାରୂଶୀଡ଼୍ କେଞ୍ଜ୍ତଡ଼୍, ଆସୁଟେ ମୁକ୍ୟଯାଜକ୍ ନୁ ପାରୂଶୀଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପୟ୍ଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ପ୍ରହରୀଡ଼୍କ୍ ରହ୍ତଡ଼୍ ।