45 ହିଦିନ୍ ଲୋପେ ପ୍ରହରୀଡ଼୍ ମାଲ୍ସ୍ ୱାତ୍ତାଙ୍କ୍, ମୁକ୍ୟ ଯାଜକ୍ ନୁ ପାରୂଶୀଡ଼୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ପାଚ୍ରାମାଡ଼୍ତଡ଼୍, “ମିଡ଼୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ତାଡ଼୍ୱିଡ଼୍ ?”
ପିତର୍ ସୁଦୁର୍ ଦୁରାମ୍ ମାଞ୍ଜ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ପେର୍କେ ଆଞ୍ଜମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଅଣ୍ଡ୍ କୟାପାନ୍ ଲୋନ୍ ଗେଟ୍ ଯାକ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ହି ସାରେ ଗଟ୍ନାତେ ପରିନତ ବାତେଏ ଆଦ୍ତେ, ଉଡ଼ାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ପିତର୍ ଆଗେ ପ୍ରହରିନାରୁଡ଼୍ ତ କୁଦ୍ତଣ୍ଡ୍ !
ମେଣ୍ଡେ, ଅଡ଼୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ବେନ ପାରୂଶୀଡ଼୍ ପାକେ ଆଞ୍ଜ୍, ଜିସୁ ବାତ୍ ବାତେଏ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ିମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦ୍ ସାରେ ଅଡ଼୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍;
ଆଗାଙ୍କ୍ ବେଡ଼ିଇ ଯାଜକ୍ ନୁ ପାରୂଶୀଡ଼୍ ବେଡ଼ିଇ ଶବାତାଗ୍ ଆଞ୍ଜ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ମାନାଡ଼୍ ବାତେଏ ମାଡ଼ିକାଡ଼୍ ? ଇ ନାରୁନ୍ ତ ନାର୍ଗେ ବାକ୍ୱାକାମ୍ ମାଡ଼ୁତଣ୍ଡ୍ ।
ଜିସୁନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜେ ତିରିୟାନାଦ୍ ପାରୂଶୀଡ଼୍ କେଞ୍ଜ୍ତଡ଼୍, ଆସୁଟେ ମୁକ୍ୟଯାଜକ୍ ନୁ ପାରୂଶୀଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପୟ୍ଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ପ୍ରହରୀଡ଼୍କ୍ ରହ୍ତଡ଼୍ ।
ତାମ୍ ୟାୟ୍ ବାବାଲଡ଼୍ ଯିହୁଦୀ ନେତାନଡ଼୍ ୱେର୍ସ୍ମାନାଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ସାରେ ଗଟି କେତ୍ତଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଯଦି ବେନ ଆଦିଙ୍କ୍ ମସିହ ଇଞ୍ଜ ସ୍ୱୀକାର୍ ମାଡ଼୍କେ, ଆଲେକେ ଅଣ୍ଡ୍ ସମାଜ୍ ବାଇଦେ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଇଞ୍ଜ ମୁନେଙ୍କ୍ ଯିହୁଦୀନଡ଼୍ ୱେରଡ଼୍ ମାନ୍ ଆସ୍ମାତ୍ତଡ଼୍ ।