41 ମେଣ୍ଡେ ବାଗାତଡ଼୍ କେତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, “ହିଣ୍ଡ୍ ମସିହ;” ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବାଗାତଡ଼୍ କେତ୍ତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, “ମସିହ ଗାଲିଲୀତାଗାଙ୍କ୍ ୱାଡ଼ଣ୍ଡ୍ ।
ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ପ୍ରତମ୍ ନିଜର୍ ତାମୁଣ୍ଡ୍ ଶିମୋନ୍ତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ିମେଣ୍ଡେ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମାମ୍ମେ ମସିହଙ୍କ୍ ଉଡ଼ିମିନ୍ଦେମ୍ ।”
ନିତନିୟେଲ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପାଚ୍ରାମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାଜରିତ ତାଗାଙ୍କ୍ ବାତ୍ ସାୟେତ୍ ବିଷୟ୍ ପେଇତେ ପାର୍ଦ୍ତେ ?” ପିଲିପ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ୱାସ୍ ଉଡ଼ୁ ।”
ନିତନିୟେଲ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହୋ ଗୁରୁ, ନିମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍, ନିମ୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ତେ ରାଜାନି ।”
ନାଟାଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତେ, “ମସିହ, ବେନଙ୍କ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ କେତିତଡ଼୍, ଅଣ୍ଡ୍ ୱାସମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ଇଞ୍ଜ ନାନ୍ ପୁତ୍ତାନ୍; ବେସୁଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ୱାଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ମାନ୍ ସାରେ ବିଷୟ୍ତିଙ୍କ୍ କେତିତନ୍ ।”
ୱାଡ଼ାଟ୍, ଅର୍ତୁଙ୍କ୍ ଉଡ଼ିତିଡ଼୍, “ନାନ୍ ବାତା ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍, ହାଉସାରେ ଅଣ୍ଡ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍; ଅଣ୍ଡ୍ ଉମ୍ଭ ମସିହ ଆଦ୍ତନ୍ ୱେୟ୍ୟ ?”
ମେଣ୍ଡେ, ଅଡ଼୍ ଆଦ୍ ନାଟାଡ଼୍ତିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଇଞ୍ଜେ ନି ଗଟ୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ମାତର୍ ମାମ୍ମେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ମ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମାମ୍ମେ ନିଜେ ନିଜେ କେଞ୍ଜିମିନ୍ଦେମ୍, ମେଣ୍ଡେ ଇଣ୍ଡ୍ ଯେ ନିଜାମ୍ ଜଗତ୍ତେ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍, ହିଦ୍ ମାମ୍ମେ ପୁଞ୍ଜ୍ମିନ୍ଦେମ୍ ।”
ମେଣ୍ଡେ ନିମ୍ ଯେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଆଦ୍ ପବିତ୍ର ନାରୁନି, ହିଦ୍ ମାମ୍ମେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେମ୍ ନୁ ପୁଞ୍ଜ୍ମିନ୍ଦେମ୍ ।”
ବେଲା ଆୟି, ହିଣ୍ଡ୍ ବେଗାକନ୍ସ୍ ୱାସ୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ମାନାଡ଼୍ ପୁତ୍ତାଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମସିହ ବେସୁଙ୍କ୍ ୱାଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆସୁଟେ ଅଣ୍ଡ୍ ୱାଦାନାଦ୍ ବେନ ପୁନ୍ଅଡ଼୍ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାରୁଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ନାର୍ଗେ ଅନ୍ଆଗେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ି କେତ୍ତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, “ହିଣ୍ଡ୍ ବେନ୍ସାରେ ବାକ୍ୱା ପାଡ଼ିୟି ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ମସିହ ୱାସ୍ ଆୱିଙ୍କ୍ଅନ୍ ବାତେଏ ନାର୍ଗେ ମାଡ଼ିତନ୍ ?”
ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଡ଼୍, “ନିମ୍ ମିକା ବାତେଏ ୱେର୍ନି ଗାଲିଲୀ ନାରୁନୀ ? ଗାଲିଲୀତାଗ୍ ବେନ୍ଆଇ ବାବବାଦୀ ତିଆର୍ ଆୟଡ଼େ, ହିଦ୍ ମେହ୍କିମେଣ୍ଡେ ଉଡ଼େ ।”