40 ବେସୁଟ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଜିସୁନ୍ ହିଦ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ବେନଡ଼୍ କେତ୍ତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, “ହିଣ୍ଡ୍ ନିଜାମ୍ ତେ ଆ ବାବବାଦୀ ।”
ନାରୁଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବେନ ? ବାଗାତଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦୁତନ୍, ଗାଲିଲୀତେ ନାଜରିତିୟ ବାବବାଦୀ ଜିସୁ ।”
ଆସୁଟେ ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପାଚ୍ରାମାଡ଼୍ତଡ଼୍, “ଆଲାଇତ୍କେ ନିମ୍ ବାତେଏ ଏଲୀୟନି ?” ଅଣ୍ଡ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାନେ ଆୟନ୍ । ନିମ୍ ବାତେଏ ଆ ବାବବାଦୀନୀ ?” ଅଣ୍ଡ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍ “ଇଲା ।”
ନାଟାଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତେ, “ଗୁରୁ, ନିମ୍ ଯେ ୱେରେତନି ବାବବାଦୀ, ଇଦ୍ ନାନ୍ ଉଡ଼ୁତାନ୍ ।
ଆଗେ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଜିସୁ ମାଡ଼୍ତେ ବାକ୍ୱା ପାଡ଼ିୟି ଉଡ଼ି କେତ୍ତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, “ଜଗତ୍ତାଗେ ବେନ୍ ବାବବାଦିଡ଼୍ ୱାଦାନାଦ୍ ମାତ୍ତେ, ଇଣ୍ଡ୍ ନିଜାମ୍ ଅଣ୍ଡେ ।”
ମେଣ୍ଡେ, ଅନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ତାମ୍ତାମ୍ ଲୋପ୍ ତିରିୟାନଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍; ମେଣ୍ଡେ ବେନ୍ ବେନ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଅଣ୍ଡ୍ ଅର୍ତୁଣ୍ଡ୍ ସାୟେତ୍ ନାରୁଡ଼୍;” ମେଣ୍ଡେ ବେନ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଇଲେ, ଅଣ୍ଡ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବୁସା ମାଡ଼ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।”
ପାଉଲ୍ ଇୱୁସାରେ ଗଟି କେତ୍ତେ ପେର୍କେ, ଇହୁଦୀଡ଼୍ ତାମ୍ତାମ୍ ରାମ୍କ୍ ଆସ୍ ବେନନଣ୍ଡ୍ ଲୋନ୍ ମାଲ୍ସ୍ ଆତ୍ତଡ଼୍ ।