28 ଆସୁଟେ ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପାଚ୍ରାମାଡ଼୍ତଡ଼୍, “ଇଶ୍ୱର୍ ବାତ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ୁତଣ୍ଡ୍, ଆଦ୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ମାକିଂଙ୍କ୍ ବାତ୍ ମାଡ଼୍ ୱେୟ୍ତିତ୍ ?”
ଅଣ୍ଡ୍ ଦିନ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ପେକାଲ୍ ଜିସୁନ୍ ପାକେ ୱାସ୍ କେତ୍ତନ୍, “ଗୁରୁ ସାରେଦିନାତ୍ ଜିୱୁନ୍ ଲାବ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ସେଙ୍ଗେ ବାତ୍ ଲେକେତ୍ ମାଡ଼େ ୱେଇତିତ୍ ?”
ଆସୁଟେ ଉଡ଼େ, ୱେରନ୍ ବ୍ୟବସ୍ଥାଶାସ୍ତ୍ରଜ୍ଞ ତେଦୀ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପରିକ୍ଷା ମାଡ଼ି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହୋ ଗୁରୁ, ସାରେଦିନାତ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାନ୍ ବାତା ମାଡ଼ିତାନ୍ ?”
ବେନ୍ କାଦି ତେରିତେ, ଆଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ କଷ୍ଟ ମାଡ଼୍ମାଟ୍ । ବେଲାନ୍ ବେନ୍ କାଦି ସାରେଦିନାତ୍ ଜିୱୁନ୍ ଇଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ କଷ୍ଟ ମାଡ଼ାଟ୍ । ଆଦ୍ କାଦି ନାରୁନ୍ପିଲେ ମିକିଂଙ୍କ୍ ହିଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବାବାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଇଦ୍ ଅଦିକାର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।”
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ବେନଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ରୟ୍ସ୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍, ଅନ୍ଆଗେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ତଡ଼୍ ମିଡ଼୍ ଆଦ୍ ମାଡ଼୍ ପାର୍ଦିତିଡ଼୍ ।”
ତାନ୍ ପେର୍କେ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବାୟିଦେ ଆସ୍ ପାଚ୍ରା ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, “ଆଜ୍ଞାଲଡ଼ି ! ପରିତ୍ରାଣ୍ ପାଏମ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବାତ୍ ମାଡ଼େ ୱେୟ୍ତିତ୍ ?”
ବେସୁଟ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଇଦ୍ କେଞ୍ଜ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଗାଟି ହୃଦୟତେ ଦାନ୍ଦେ ଆତ୍ତଡ଼୍ ନୁ ପିତର୍ ନୁ ବାଗାତ୍ ପ୍ରେରିତ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଦାଦାଲଡ଼୍ ମାନାଡ଼୍ ବାଆତେ ମାଡ଼ିକାଡ଼୍ ?”
ତେଦ୍ଦେ ଟାୱୁନ୍ତାଗ୍ ଅନ୍, ବାତ୍ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଆଦ୍ତେ, ଆଗେ ନିକିଂଙ୍କ୍ କେସିଦ୍ତଡ଼୍ ।”