2 ମେଣ୍ଡେ, ଅଣ୍ଡ୍ ରଗିନାରୁନ୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ବେନ୍ ଆଶର୍ଯ୍ୟ ପାଡ଼ିୟି ମାଡ଼ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଉସାରେ ଉଡ଼ି ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍ ଅନ୍ପେର୍କେ ତାକାନଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍ ।
ତାନ୍ ବିରୁଦ୍ଦ୍ତେ ଆସମାନ୍ଦାନ୍ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ଗଟ୍ କେଞ୍ଜି ଜିସୁ ଆଦ୍ ଟାଉନ୍ ୱିଡ଼୍ସି ମେଣ୍ଡନ୍ ପାକେ ଆତ୍ତନ୍ । ଇତ୍କେ ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍ ଅନ୍ ପେର୍କେ ଆତ୍ତଡ଼୍ ।
ଅନ୍ ତିଡ଼୍ପାକେ ହିସର୍ ନାରୁଡ଼୍ କୁଦ୍ତଡ଼୍ ଯେ ଅଣ୍ଡ୍ ୱେରଡ଼୍ ଓଡେତାଗ୍ ଆଞ୍ଜ୍ କୁଦ୍ତନ୍ । ନାରୁଡ଼୍ ହିଲ୍କେ ଆଞ୍ଚିନା ନିସ୍ମିକା ଅନ୍ ଗଟି କେଞ୍ଜ୍ତଡ଼୍ ।
ଜିସୁ ବେସୁଙ୍କ୍ ଓଡ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ଡିଗ୍ତନ୍ ହିଦ୍ ବେଡ଼ିୟାଦ୍ ମାନ୍ଦେ ଉଡ଼୍ତନ୍, ଅନ୍ ହୃଦୟ୍ ଦୟାତେ ବିଗଲିତ ଆତ୍ତେ । ନାର୍ଗେ ରୋଗିଡ଼୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ସୁସ୍ଥ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଜିସୁ ମେଟେତ୍ ପର୍ରକଞ୍ଚ୍ ଡିଗି ୱାତ୍ତେ ପେର୍କେ ପିନାକେ ନାରୁଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଲେକେତ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାରୁଡ଼୍ ଆଗାଙ୍କ୍ ଆଞ୍ଜ ଇଦ୍ଗୋଟ୍ ସାରେପାକ୍ କେତ୍ତଡ଼୍ । ଆଦ୍ ଇ ବିଷୟ୍ତେ ଇସର୍ କେସ୍ ଉଡ଼୍ତଣ୍ତ ଯେ, ଜିସୁ କେତାନଙ୍କ୍ ବେନ୍ ସହର୍ ଲୋପେ ଆଦେ ପାର୍ୱନ୍ । ଆଦିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ସିମ୍ ସାମ୍ ପଡ଼ିୟେତାଗ୍ ମାତ୍ତନ୍, ଆଗେକ୍ ବା ସାରେ ପାକେତ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଅନ୍ପାକେ ୱାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଅଡ଼୍ ଆଦାନ୍ୱେଲେ ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଉଡ଼େ ପାର୍ୱଡ଼୍ ଆତ୍ତଡ଼୍ । ଆଦିଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ବେନ୍ ବେନା ପଡ଼ିୟାନାଗାଙ୍କ୍ ପେଇସ୍ ଜିସୁ ନୁ ତାନ୍ ଶିଷ୍ୟନଡ଼୍ ବେନ୍ ଜାଗେତାଗ୍ ଆଞ୍ଜମାତ୍ତଡ଼୍, ମିରି ମିରି ଆଗେ ମୁନେ ଆଞ୍ଜ୍ ହେଉତ୍ତଡ଼୍ ।
ଆଗାଙ୍କ୍ ବେଡ଼ିଇ ଯାଜକ୍ ନୁ ପାରୂଶୀଡ଼୍ ବେଡ଼ିଇ ଶବାତାଗ୍ ଆଞ୍ଜ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ମାନାଡ଼୍ ବାତେଏ ମାଡ଼ିକାଡ଼୍ ? ଇ ନାରୁନ୍ ତ ନାର୍ଗେ ବାକ୍ୱାକାମ୍ ମାଡ଼ୁତଣ୍ଡ୍ ।
ହିଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କାହିଲାନଙ୍କ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ମାତ୍ତଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଆଦିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଇଦ୍ ବାକ୍ୱାକାମ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ଇଞ୍ଜ ଅଡ଼୍ କେଞ୍ଜିମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଯଦି ଜିସୁ ଅଡ଼୍ ମୁନେ ଆସର୍ ଆଶର୍ଯ୍ୟ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ିମାତନ୍, ଆଗେକ୍ ବା ଅଡ଼୍ ଅନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ୱେ ମାତ୍ତଡ଼୍,
ଜିସୁ ହିଦ୍ଲେକାମ୍ ଗାଲିଲି ନାର୍ତେ ମୁନେଙ୍କ୍ତେ ବାକ୍ୱାକାମ୍ ଆରମ୍ଭମାଡ଼ି ନିଜେତ୍ ମହିମା ମାଡ଼୍ଡ଼ିତ୍ତନ୍, ମେଣ୍ଡେ ଅନ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।
ନିସ୍ତାର୍ ପାଣ୍ଡୁମ୍ ହେଉତେ ସମୟ୍ତେ ଜିସୁ ଯିରୁଶାଲେମ୍ତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ୱେଲେ ନାର୍ଗେ ଅନାଦ୍ ମାଡ଼୍ତାଦ୍ ଆଶର୍ଯ୍ୟ କାମ୍ ଉଡ଼ି ଅନ୍ ପେଦେର୍ତେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।
ଜିସୁ ଶିଷ୍ୟଡ଼କ୍ ଉପସ୍ଥିତ୍ତେ ନାର୍ଗେ ବାକ୍ୱା ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ଆୱୁସାରେ ଇଦ୍ ବଇତାଗ୍ ଲେକ୍ତାଦ୍ ଇଲେ;
ଅଣ୍ଡ୍ ନାର୍କା ଜିସୁନ୍ ଗାର୍ରେ ୱାସ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହୋ ଗୁରୁ, ନିମ୍ ଯେ ଇଶ୍ୱର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ୱାସ୍ ମିନ୍ଦେନି, ହିଦ୍ ମାମ୍ ପୁତ୍ତମ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନିମ୍ ହିୱ୍ ବେନ୍ସାରେ ବାକ୍ୱାକାମ୍ ମାଡ଼ମିନ୍ଦେନି, ଇଶ୍ୱର୍ ତଡ଼୍ ହିଲକଟ୍ ମାତ୍କେ ହାଉସାରେ ବେନ ମାଡ଼୍ପାର୍ୱଡ଼୍ ।”
ଆଗେ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଜିସୁ ମାଡ଼୍ତେ ବାକ୍ୱା ପାଡ଼ିୟି ଉଡ଼ି କେତ୍ତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, “ଜଗତ୍ତାଗେ ବେନ୍ ବାବବାଦିଡ଼୍ ୱାଦାନାଦ୍ ମାତ୍ତେ, ଇଣ୍ଡ୍ ନିଜାମ୍ ଅଣ୍ଡେ ।”
ଆଦ୍ ପଡ଼ିୟେତାଗ୍ ମାତର୍ ୱେରଡ଼୍ ଓଡା ମାତ୍ତା, ମେଣ୍ଡେ ଆଗେ ଯେ ଜିସୁ ତାନ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ତଡ଼୍ ଅନ୍ୱେ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମାତର୍ ତାନ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଆଞ୍ଜ୍ ମାତ୍ତଡ଼୍, ଇଦ୍ ବେନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ମେଣ୍ଡନ୍ଦିନେ ବେଡ଼େମ୍ତେ ମେଣ୍ଡନ୍ ପାକେ ନିସ୍ ମାତ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଉଡ଼ିମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ ଇତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ସତ୍ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍, ବାକ୍ୱା ପାଡ଼୍ୟି ଉଡ଼୍ତାଙ୍କ୍ ଯେ ମିଡ଼୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ମେହ୍କୁତିଡ଼୍, ଆଦ୍ ଆୟ୍ୟ, ମାତର୍ ରୋଟି ତିଞ୍ଜ୍ ପଟ୍ଟେ ନିଣ୍ଡ୍ତାଙ୍କ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ମେହେକୁତିଡ଼୍ ।
ଆସୁଟେ ଅଡ଼୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ପାଚ୍ରାମାଡ଼୍ତଡ଼୍, “ଆଲେକେ ନିମ୍ ଚିହିହ୍ନେ ରକମ୍ ବାତେଏ ମାଡ଼ମିନ୍ଦେନି ଯେ, ଆଦ୍ ଉଡ଼ି ମାମ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ ପାର୍ଦ୍ତମ୍ ? କେଲାଟ୍ ବାତେଏ ମାଡ଼୍ ପାର୍ଦ୍ତିଡ଼୍ ?