14 ଆଗେ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଜିସୁ ମାଡ଼୍ତେ ବାକ୍ୱା ପାଡ଼ିୟି ଉଡ଼ି କେତ୍ତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, “ଜଗତ୍ତାଗେ ବେନ୍ ବାବବାଦିଡ଼୍ ୱାଦାନାଦ୍ ମାତ୍ତେ, ଇଣ୍ଡ୍ ନିଜାମ୍ ଅଣ୍ଡେ ।”
ଅଡ଼୍ ଆଞ୍ଜ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ପାଚ୍ରିଞ୍ଚ୍ତଡ଼୍, “ବେନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ୱାଦ୍ତନ୍ ଇଞ୍ଜ୍ ଯୋହନ୍ କେସ୍ମାତ୍ତନ୍, ନିମ୍ ଅଣ୍ଡେ କି ? ନା, ମାମ୍ମେ ମେଣ୍ଡ୍ଅର୍ତିଙ୍କ୍ କେପିତମ୍ ?”
ନାରୁଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବେନ ? ବାଗାତଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦୁତନ୍, ଗାଲିଲୀତେ ନାଜରିତିୟ ବାବବାଦୀ ଜିସୁ ।”
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇଦ୍ ବେସତ୍ ଗଟନା ?” ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ନାଜରିତିୟ ଜିସୁନ୍ ବିଷୟ; ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ନୁ ସାରେତଡ଼୍ କନ୍ସ୍ ପାଡ଼ିୟି ନୁ ବାକ୍ୟତେ ୱେରଣ୍ଡ୍ ଶକ୍ତିନଡ଼୍ ବାବବାଦି ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଇଗେତିସ୍ନ୍ ସାରେତଡ଼୍ ୱେର୍ତଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମହିମା କୀର୍ତ୍ତନ୍ ମାଡ଼ କେତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମାନ୍ ଲୋପେ ୱେର୍ଣ୍ଡ୍ ବାଡ଼ିୟଣ୍ଡ୍ ବାବବାଦୀ ୱାସ୍ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ ତାମ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଉଦାର୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ୱାସ୍ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।”
ଆସୁଟେ ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପାଚ୍ରାମାଡ଼୍ତଡ଼୍, “ଆଲାଇତ୍କେ ନିମ୍ ବାତେଏ ଏଲୀୟନି ?” ଅଣ୍ଡ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାନେ ଆୟନ୍ । ନିମ୍ ବାତେଏ ଆ ବାବବାଦୀନୀ ?” ଅଣ୍ଡ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍ “ଇଲା ।”
ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ହୋ, ପ୍ରବୁ, ବେନ ଜଗତ୍ତାଗ୍ ଆଗମନ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ମାତ୍ତେ, ନିମ୍ ଯେ ଇଶ୍ୱତେ ମାର୍ ଆଦ୍ ମସିହ, ଇଦ୍ ନାୱାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ।”
ଜିସୁ ହିଦ୍ଲେକାମ୍ ଗାଲିଲି ନାର୍ତେ ମୁନେଙ୍କ୍ତେ ବାକ୍ୱାକାମ୍ ଆରମ୍ଭମାଡ଼ି ନିଜେତ୍ ମହିମା ମାଡ଼୍ଡ଼ିତ୍ତନ୍, ମେଣ୍ଡେ ଅନ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।
ନାଟାଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତେ, “ଗୁରୁ, ନିମ୍ ଯେ ୱେରେତନି ବାବବାଦୀ, ଇଦ୍ ନାନ୍ ଉଡ଼ୁତାନ୍ ।
ନାଟାଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତେ, “ମସିହ, ବେନଙ୍କ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ କେତିତଡ଼୍, ଅଣ୍ଡ୍ ୱାସମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ଇଞ୍ଜ ନାନ୍ ପୁତ୍ତାନ୍; ବେସୁଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ୱାଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ମାନ୍ ସାରେ ବିଷୟ୍ତିଙ୍କ୍ କେତିତନ୍ ।”
ମେଣ୍ଡେ, ଅଡ଼୍ ଆଦ୍ ନାଟାଡ଼୍ତିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଇଞ୍ଜେ ନି ଗଟ୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ମାତର୍ ମାମ୍ମେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ମ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମାମ୍ମେ ନିଜେ ନିଜେ କେଞ୍ଜିମିନ୍ଦେମ୍, ମେଣ୍ଡେ ଇଣ୍ଡ୍ ଯେ ନିଜାମ୍ ଜଗତ୍ତେ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍, ହିଦ୍ ମାମ୍ମେ ପୁଞ୍ଜ୍ମିନ୍ଦେମ୍ ।”
ମେଣ୍ଡେ, ଅଣ୍ଡ୍ ରଗିନାରୁନ୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ବେନ୍ ଆଶର୍ଯ୍ୟ ପାଡ଼ିୟି ମାଡ଼ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଉସାରେ ଉଡ଼ି ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍ ଅନ୍ପେର୍କେ ତାକାନଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍ ।
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ ଇତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ସତ୍ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍, ବାକ୍ୱା ପାଡ଼୍ୟି ଉଡ଼୍ତାଙ୍କ୍ ଯେ ମିଡ଼୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ମେହ୍କୁତିଡ଼୍, ଆଦ୍ ଆୟ୍ୟ, ମାତର୍ ରୋଟି ତିଞ୍ଜ୍ ପଟ୍ଟେ ନିଣ୍ଡ୍ତାଙ୍କ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ମେହେକୁତିଡ଼୍ ।
ଆସୁଟେ ଅଡ଼୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ପାଚ୍ରାମାଡ଼୍ତଡ଼୍, “ଆଲେକେ ନିମ୍ ଚିହିହ୍ନେ ରକମ୍ ବାତେଏ ମାଡ଼ମିନ୍ଦେନି ଯେ, ଆଦ୍ ଉଡ଼ି ମାମ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ ପାର୍ଦ୍ତମ୍ ? କେଲାଟ୍ ବାତେଏ ମାଡ଼୍ ପାର୍ଦ୍ତିଡ଼୍ ?
ବେସୁଟ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଜିସୁନ୍ ହିଦ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ବେନଡ଼୍ କେତ୍ତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, “ହିଣ୍ଡ୍ ନିଜାମ୍ ତେ ଆ ବାବବାଦୀ ।”
ମୋଶାଲ୍ ନିଜେ ଇସ୍ରାଏଲ୍ତେ ବାବବାଦୀ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେସ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇଶ୍ୱର୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବେଲା ରହତଣ୍ଡ୍, ଆଦେ ରକମ୍ ମିଇ ବକେତ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ଦାଦାଲଡ଼୍ ରହତିତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ମିଇ ନାରୁଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ତାମୁସ୍ ଆଦ୍ତନ୍ ।”