41 “ନାନ୍ ନାରୁଡ଼ାଗାଙ୍କ୍ ଗୌରବ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ନ୍,
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପ୍ରଶଂସା ୱିଡ଼୍ସି ବେଲାନ୍ ନାରୁଡ଼ାଦ୍ ଅନୁମତିତିଙ୍କ୍ ଗାଟି ପ୍ରେମ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ନାରୁଡ଼ାଗାଙ୍କ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ନ୍, ମିକ୍ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ପରିତ୍ରାଣ୍ ଦର୍କିତ୍ତେ, ଆଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ହିଦ୍ ସାରେ କେସମିନ୍ଦେନ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ଜିୱୁନ୍ ଦର୍କାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ନା ଗାର୍ରେ ୱାଦାଙ୍କ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼୍ୱିଡ଼୍ ।”
ମାତର୍ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ପୁଞ୍ଜ୍ ମିନ୍ଦେନ୍, ମିଡ଼୍ ବେଦ୍ ରକମ୍ ନାରୁଡ଼ି, ମିଇ ଜିୱୁତେ ଲୋପେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ପ୍ରେମ ଇଲା ।
ମିଡ଼୍ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ପାର୍ଦ୍ତିଡ଼୍ ? ମିଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜେତାଗାଙ୍କ୍ ଗୌରବ୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ମିନ୍ଦେଡ଼ି, ମେଣ୍ଡେ ୱେରଡ଼୍ ମାତର୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ବେନ୍ ଗୌରବ୍, ଆଦ୍ ଦର୍ସ୍କାଙ୍କ୍ ଚେଷ୍ଟା ମାଡ଼୍ୱିଡ଼୍ ।
ଆଦିଙ୍କ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଶକ୍ତିତେ ପୟ୍ସ୍ ରାଜା ମାଡ଼ାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ୁତଡ଼୍, ଇଦ୍ ପୁଞ୍ଜ୍ ଜିସୁ ମେଣ୍ଡନ୍ନ୍ଦାମ୍ ୱେରଣ୍ଡେ ମେଟେତାଗ୍ ପେୟିସ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ବେନ ନିଜେତ୍ ତାଗାଙ୍କ୍ କେତିତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜେତ୍ ଗୌରବତିଙ୍କ୍ ମେହ୍କିତନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବେନ ନିଜେତ୍ ପ୍ରେରଣାକର୍ତ୍ତାନ୍ ଗୌରବ୍ ମେହ୍କିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ସତ୍, ମେଣ୍ଡେ ଅନାଗେ ବାତେମେଣ୍ଡେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଇଲେ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ନିଜେ ନିଜେତ୍ ଗୌରବ୍ତେ ପେର୍କେ ଆନୁଟ୍; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଦ୍ ଗଟ୍ ନା ସେଙ୍ଗେ ମେଣ୍ଡେଅର୍ତୁନ୍ ନୁ ନା ପାକେଙ୍କ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ିତନ୍ ।
ଜିସୁ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାନ୍ ଯଦି ନିଜ୍ତିଙ୍ଗ୍ ଗୌରବ୍ ବାନ୍ୱିତ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଚେଷ୍ଟା ମାଡ଼େନ୍ ଇଦିନାଦ୍ ବାତେବା ମୁଲ୍ୟ ମାନ୍ନ ଆୟେଡ଼୍ । ବେନ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଗୌରବ୍ ବାନ୍ୱିତ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ନା ବାବାଲ୍, ବେନଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ ନିଜେତ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଇଞ୍ଜ କେତୁତିଡ଼୍ ।
ମାମ୍ମେ ବେନଡ଼ାଗାଙ୍କ୍ ସମ୍ମାନ୍ ପାଏମ୍ ଆଦ୍ଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼୍ୱେ ମାତ୍ତମ୍ । ମିୟାଗାଙ୍କ୍ ବା ବାଗାତ୍ ନାରୁଡ଼ାଗାଙ୍କ୍ ମାମ୍ମେ ଆଶେ ମାଡ଼୍ୱେ ମାତ୍ତମ୍,
ଇଶ୍ୱର୍ ଇଦ୍ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟତେ ମିକିଙ୍କ୍ କାର୍ଙ୍ଗି ମିନ୍ଦେନ୍ । କ୍ରିଷ୍ଟ ନିଜେକେ ମିଇ ସେଙ୍ଗେ କଷ୍ଟ ଆସ୍ ଆଦର୍ଶ ତୋତ୍ତନ୍, ବେଲାନ୍ ମିଡ଼୍ ଅଣ୍ଡ୍ ତାକାନ୍ ପେର୍କେ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ।
ବାବାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ତଡ଼୍ ଅଣ୍ଡ୍ ସମ୍ମାନିତ ନୁ ଗୌରବାନ୍ୱିତ ଆଦାନ୍ ୱେଲେ ମାମେ ଆଗେ ମାତ୍ତମ୍ । ମହାମହିମାତାଗାଙ୍କ୍ ଅନ୍ ବିଷୟ୍ତେ କେସ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଇଦ୍ ଗଟ୍ ମାମେ କେଞ୍ଜ୍ତମ୍, “ଇଣ୍ଡ୍ ମାନ୍ ପ୍ରିୟ ମାର୍, ଇଣ୍ଡ୍ ସେଙ୍ଗେ ମାମେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ।”