8 ଆସୁଟେ ତାନ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ କାଦି ଆସାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ନାର୍ଦାଗ୍ ଆଞ୍ଜ ମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିଡ଼େ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ତିନ୍ଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ହିମୁଟ୍ ।” ଅଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ମା ଗାର୍ରେ ଏଇଙ୍ଗ୍ ରୂଟି ନୁ ରେଣ୍ଡ୍ କିକେ ମିନ୍ଦେ ଆୱିଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସି ମେଣ୍ଡେ ମାୟାଗ୍ ବାତା ଇଲେ । ଆଲାତ୍କେ ମାନାଡ଼୍ ଆଞ୍ଜ୍ ବାତା ଇଡ଼୍ସାର୍ ନାରୁଡ଼୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ କାଦି ଆସିତାଡ଼୍ ?”
ଜିସୁ ଆନ୍ତେ ନିଜେତ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ତଡ଼୍ ଆଦ୍ ପେଣ୍ଡୁଲ୍ତାଗେ ୱାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଆଦ୍ ସମୟ୍ତେ ତାନ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ୱାସ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ୱେରଡ଼୍ ନାଟାଡ଼୍ ତ ତିର୍ୟ ମାନ୍ଦାନାଦ୍ ଉଡ଼ି ବାକ୍ୱା ଆଦ୍ତଡ଼୍, “ମିକା ନିମ୍ ବାତେଏ ଇଚ୍ଛାମାଡ଼ୁତିନ୍, ବା ବାତେଙ୍କ୍ ତାନ୍ ତଡ଼୍ ଗଟି କେସମିନ୍ଦେନି, ହିଦ୍ ବେନମେଣ୍ଡେ ପାଚ୍ରାମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ସାହାସ୍ ମାଡ଼ଡ଼୍ ।”
“ନାନ୍ ବାତା ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍, ହାଉସାରେ ଅଣ୍ଡ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଇଞ୍ଜ ବେନ୍ ନାଟାଡ଼୍ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଇସ୍ମାତେ, ତାନାଦ୍ ଗଟ୍ତେ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଆଦ୍ ନଗର୍ ଶମିରୋଣୀୟ ଡ଼ାଗାଙ୍କ୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍ ଅନ୍ଆଗେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।”
ଆଦିଙ୍କ୍ ଜିସୁ ଆଞ୍ଜ୍ ଯାକୁବ୍ ନିଜେତ୍ ମାର୍ ଯଷେପ୍ତିଙ୍କ୍ ବେନ୍ ୱାୟାଙ୍କ୍ ତୁସି ମାତ୍ତଡ଼୍, ଆଦିନ୍ ଗାର୍ରେ ଶମିରଣତେ ସୁକାର୍ ପେଦେର୍ତେ ୱେରଡ଼୍ ନାର୍ଦାଗ୍ ହେୱ୍ତଣ୍ଡ୍;
ଅଣ୍ଡୟ୍ ଶମିରୋଣୀୟ ମୁତ୍ତେ ଏର୍ ତରାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ୱାତ୍ତେ । ଜିସୁ ତାଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାକିଂଙ୍କ୍ ଉନ୍ଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଏର୍ ହିମ୍ ।”