26 ଜିସୁ ତାଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନି ତଡ଼୍ ତିର୍ୟୁତାନ୍ ଯେ ନାନ୍, ଅଣ୍ଡେ ।”
ଆସୁଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଯେ କ୍ରିଷ୍ଟ ଆଦ୍ତନ୍, ଇଦ୍ ବେନଙ୍କ୍ ବା କେଲ୍ମାଟ୍ ହିଞ୍ଜ ଅଣ୍ଡ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍କ୍ ଦୃଡ଼ ଗଟ୍ ଇତ୍ତନ୍ ।
ନିଜେତ୍ ସମ୍ପତିତିଙ୍କ୍ ନିଜେତ୍ ଇଚ୍ଛାତେ ଲେକେତ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ବାତେଏ ନାୟାଦ୍ ଅଦିକାର୍ ଇଲ୍ଲେ ? ଇଲା ନାନ୍ ସୁଦୁଟ୍ ଦୟା ମାଡ଼ୁତାନ୍ ଇଞ୍ଜ୍ ମିଡ଼୍ ଆଂକାର୍ ଆଦୁତିଡ଼୍ ?”
ଆସୁଟେ ଉଡ଼ାଟ୍, ବେନଡ଼୍ ଇଞ୍ଜେ ପେର୍କେ ମାନ୍ଦାନଡ଼୍ ବେସ୍ତୁଡ଼୍ ମୁନ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ, ମୁନ୍ ମାନ୍ଦାନଡ଼୍ ବେସ୍ତୁଡ଼୍ ପେର୍କେ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।”
ଆଦ୍ ଗଟେମ୍ ଆଦାନ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍ । ବେସୁଙ୍କ୍ ଆଦ୍ ଗଟେମ୍ ଆଦ୍ତେ, ମିଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିତିଡ଼୍ ଯେ, ନାନ୍ ବେନ ଅଣ୍ଡେ ନାନ୍ ।
ମିଡ଼୍ ଯେ ନିଜେ ନିଜେ ପାପ୍ତାଗ୍ ଡଲିତିଡ଼୍, ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଇଦ୍ କେତୁତାନ୍; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ‘ନାନ୍ ଯେ ନିଜେ ଅଣ୍ଡ୍, ଇଦ୍ ମିଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼କଟ୍ ମାତ୍କେ ନିଜେ ନିଜେ ପାପ୍ତାଗ୍ ଡଲିତିଡ଼୍ ।’”
ଜିସୁ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ବେସୁଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ ନାରୁନ୍ ପିଲେତିଙ୍କ୍ ପର୍ର ତେସ୍ମାତ୍ତିଡ଼୍, ଆସୁଙ୍କ୍ ନାନ୍ ଯେ ଆଦ୍ ନାରୁନ୍ ନୁ ନାନ୍ ନିଜ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ବାତେଏ ମାଡ଼୍ୱେ ବେଲାନ୍ ବାବାଲ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବେଦ୍ଲେକାମ୍ ଶିକ୍ଷା ଇତ୍ତନ୍, ଆଦେଲେକାମ୍ ଇଦ୍ ସାରେ ଗଟି କେସମିନ୍ଦେନ୍, ଇଦ୍ ମିଡ଼୍ ପୁନ୍ତିଡ଼୍ ।