1 ପାରୂଶୀଡ଼୍ କେଞ୍ଜ୍ତଡ଼୍ ଯେ ଜିସୁ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଯୋହନ୍ତେ କନ୍ସ୍ ନାର୍ଗେ ଶିଷ୍ୟ ମାଡ଼ୁତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଇଦୁତଣ୍ଡ୍ ।
ହୋ ନା ମାର୍ ନିମେ ସାରେତିଙ୍କ୍ ପର ଇଶ୍ୱର୍ତେ ୱେର୍ଣ୍ଡ୍ ବାବବାଦୀ ଲେକାମ୍ ତିଆର୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ । ନିମେ ପ୍ରବୁନ୍ ୱେର୍ଣ୍ଡ୍ ଅଗ୍ରଦୂତ ଲେକାମ୍ ଅନାଦ୍ ହାର୍ ତିଆର୍ ମାଡ଼ିତି ।
ମେଣ୍ଡେ, ଆସୁଙ୍କ୍ ବେନ ମିକିଂଙ୍କ୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଲେତୁତିଡ଼୍ ଇଞ୍ଜ ପାଚ୍ରା ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ଆସୁଙ୍କ୍ ଇଲା କେତିତିଡ଼୍, ବାତ୍ତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ହିଦ୍ ପ୍ରବୁଙ୍କ୍ ଦର୍କାଡ଼୍ ମିନ୍ଦେ ।”
ଅଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଦିନାଗ୍ ପ୍ରବୁନାଦ୍ ଦର୍କାର୍ ମିନ୍ଦେ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନେଣ୍ଡ୍ ଦାଉଦ୍ ତେ ନାର୍ ତାଗ୍ ମି ସେଙ୍ଗେ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍ ଜନମ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ପ୍ରବୁ ।
ଆଦିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ପ୍ରବୁ ତାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଦୟାତେ ଦାନ୍ଦେ ଆସ୍ ଆଦିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “କେୟିମା ।”
ଆଗେ ଯୋହନ୍ ତାମ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼ତେ ଲୋପେ ଇର୍ୱୁଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ଗାର୍ରେ କାର୍ଙ୍ଗି ପ୍ରବୁନ୍ ଗାର୍ରେ ଇଲା କେସ୍ ରହତଣ୍ଡ୍, “ବେନନାଦ୍ ଆଗମନ୍ ଆଦ୍ତେ, ଅଣ୍ଡ୍ ନାରୁଡ଼୍ କି ନିମେ, କି ମାମ୍ ମେଣ୍ଡେ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେପି ମାନ୍ତମ୍ ?”
ଆସୁଟେ ଜିସୁ ନୁ ତାନ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଯିହୁଦା ପ୍ରଦେଶ୍ତାଗ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ପଡ଼ିୟେତାଗ୍ ଅଡ଼୍ ତ ମାଞ୍ଜ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହିଦାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ, ଯୋହନ୍ତେ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଯୋହନ୍ତେ ଗାର୍ରେ ଆଞ୍ଜ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ହୋ ଗୁରୁ, ବେନ ଯର୍ଦ୍ଦନ୍ ବେଡ଼େମ୍ତେ ମୁନେତ୍ ପାକ୍ ନିତଡ଼୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ବେନ ବିଷୟ୍ତେ ନିମ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଇସ୍ମିନ୍ଦେନି, ଉଡ଼େ, ଅଣ୍ଡ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଇଦୁତଣ୍ଡ୍ ନୁ ସାରେତଡ଼୍ ଅନ୍ ଗାର୍ରେ ୱାଦୁତଡ଼୍ ।”
ମିଡ଼୍ ପୁତ୍ତିଡ଼୍ ଯେ ଇଶ୍ୱର୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଗାରେ ବେନ୍ କାବୁର୍ ରହସ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦେ ଜିସୁ ଦ୍ୱାରା ଗଷଣା ମାଡ଼୍ତାଦ୍ ଶାନ୍ତି ସୁସମାଚାର୍ । ହି ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟ ସାରେ ତଡ଼୍ ପ୍ରବୁ ।
ଏର୍ ମୁଡ଼୍ତାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ନାକିନ୍ ରଅତିଲେ । ଅଣ୍ଡ୍ ନାକିନ୍ ସାୟେ କାବୁର୍ କେତାନଙ୍କ୍ ରହ୍ସ୍ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍; ଆଦ୍ମିକା ମେଣ୍ଡେ ବାକ୍ୟଲେକେତ୍ ଇଲ୍ଲେ, କ୍ରୁଶତ୍ ପର୍ର କ୍ରିଷ୍ଟନାଦ୍ ଡଲ୍ତାଦ୍ ବେକାର୍ ଆଦ୍ତେ ।
ମୁନେତ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଆଦମ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ପୃତିବିତଣ୍ଡ୍, ମାଣ୍ଡୁଲ୍ତଡ଼୍ ତିୟାର୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍; ଇତ୍କେ ଦ୍ୱିତୀୟ୍ ଆଦମ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ଡିଗ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଇ ଜୁଗ୍ତଡ଼୍ ନେତା ନାରୁଡ଼୍ ଲୋପେ ବେନ ଆଦ୍ ପୁନଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ଆଦ୍ ପୁଞ୍ଜ୍ ମାତ୍କେ ଗୌରବମୟ ପ୍ରବୁଙ୍କ୍ କ୍ରୁଶତାଗ୍ ରେହ୍ୱେ ମାନେଡ଼୍;
ମାମ୍ମେ ମା ବିଷୟ୍ତେ ପ୍ରଚାର୍ ମାଡ଼ମ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମାମ୍ମେ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟଙ୍କ୍ ପ୍ରବୁ ଇଞ୍ଜ ପ୍ରଚାର୍ ମାଡ଼ୁତମ୍ ନୁ ଜିସୁନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମାମ୍ମେ ନି ଦାସ ଆତ୍ତମ୍,
ଆ ନା ଦାଦାଲଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ମାନ୍ ଗୌରବ୍ତଣ୍ଡ୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିମାନାଙ୍କ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଆଦ୍ଲେକାମ୍ କେଲ୍ମାଟ୍ ।
ଅନ୍ ସକେତ୍ ପରୁ ନୁ ଉରୁ ଦେଶ୍ତେ ଲେକା ଆସ୍ମାନ୍ନୁଡ଼୍, “ରାଜାନଡ଼୍ ରାଜା ନୁ ପ୍ରବୁନଡ଼୍ ପ୍ରବୁ ।”