32 ଅଣ୍ଡ୍ ବାତେଏ ଉଡ଼ିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ନୁ କେଞ୍ଜିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ବିଷୟ୍ତେ ଅଣ୍ଡ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅନ୍ୱାଦ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟ ବେନ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ଡ଼୍ ।
ବେନ ଆୟି ତାଲ୍କିତଣ୍ଡ୍, ଅଂକିଙ୍କ୍ ହିଦ୍ତଡ଼୍; ବେନ ମେହେକିତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତନ୍; ବେନ କାପାଟ୍ତାଗ୍ ତାଲ୍ସିତଣ୍ଡ୍, ଅନ୍ ସେଙ୍ଗେ କାପାଟ୍ ତେର୍ସିଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜେତ୍ ରାଜ୍ୟତାଗ୍ ୱାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମିକା ଅନ୍ ନିଜେତ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ଡ଼୍ ।
ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଚାକର୍ ଇଞ୍ଜ ମେଣ୍ଡେ କେଲନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମାଲିକ୍ ବାତେଏ ମାଡ଼ିତନ୍, ଚାକର୍ ଆଦ୍ ପୁନଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ସାଙ୍ଗ ଇଞ୍ଜ କେସ୍ମିନ୍ଦେନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ନା ବାବାନ୍ କନ୍ସ୍ ବାତେଏ କେଞ୍ଜିମିନ୍ଦେନ୍, ଆୱ୍ଚାରେ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତାନ୍ ।
ଆଗାଙ୍କ୍ ପିଲାତ ଜିସୁଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଆଲେକେ ନିମ୍ ୱେରନ୍ ରାଜା ?” ଜିସୁ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନିମ୍ ତ କେତୁତିନ୍ ନାନ୍ ୱେରନ୍ ରାଜା । ନାନ୍ ସତ୍ ବିଷୟ କେତାନଙ୍କ୍ ଜନମ୍ ଆତ୍ତାନ୍ ନୁ ଜଗତ୍ତାଗ୍ ୱାସ୍ମିନ୍ଦେନ୍ । ବେନ ସତ୍ୟତିଙ୍କ୍ ସାଏ କେତିତଡ଼୍ ଅଣ୍ଡ୍ ନା ଗଟି କେଞ୍ଜିତଡ଼୍ ।”
ନାନ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ସତ୍ କେତୁତାନ୍, ମାନାଡ଼୍ ବାତେଏ ପୁତ୍ତାଡ଼୍, ଆଦ୍ କେତିତାଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ବାତେଏ ଉଡ଼ିମାନ୍ତ୍ତାଡ଼୍, ଆଦିନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ହିଦ୍ତାଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ମିଡ଼୍ ମାୱାଦ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼୍ୱିଡ଼୍ ।
ମେଣ୍ଡେ, ଯୋହନ୍ତେ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଯୋହନ୍ତେ ଗାର୍ରେ ଆଞ୍ଜ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ହୋ ଗୁରୁ, ବେନ ଯର୍ଦ୍ଦନ୍ ବେଡ଼େମ୍ତେ ମୁନେତ୍ ପାକ୍ ନିତଡ଼୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ବେନ ବିଷୟ୍ତେ ନିମ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଇସ୍ମିନ୍ଦେନି, ଉଡ଼େ, ଅଣ୍ଡ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଇଦୁତଣ୍ଡ୍ ନୁ ସାରେତଡ଼୍ ଅନ୍ ଗାର୍ରେ ୱାଦୁତଡ଼୍ ।”
ବେନ ଅନ୍ୱାଦ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଯେ ସତ୍ୟତାଦ୍ ପୁଟୁଙ୍କ୍ ଇଞ୍ଜ ସ୍ୱୀକାର୍ ମାଡ଼ିତନ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବାବାଲ୍ ମାର୍ଦିଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ିତନ୍, ମେଣ୍ଡେ ନିଜେ ବାତା ମାଡ଼ିତନ୍, ହାଉସାରେ ଅଂକିଙ୍କ୍ ତଅତିତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ମିଡ଼୍ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ବାକ୍ୱା ଆଦ୍ତିଡ଼୍, ଅଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ହିଗାଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡେ ବେଡ଼୍ୟା ପାଡ଼ିୟ୍ ତତିତଣ୍ଡ୍ ।
ମିଇ ବିଷୟ କେତାଙ୍କ୍ ନୁ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ନାୱାଦ୍ ନାର୍ଗେ ଗଟି ମିନ୍ତେ; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ, ନା ୱାଦାନ୍ କର୍ତ୍ତାଲ୍ ସତ୍, ମେଣ୍ଡେ ନାନ୍ ଅନାଗାଙ୍କ୍ ବାତେଏ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍, ଆଦ୍ ସାରେ ଜଗତ୍ତାଗ୍ କେସମିନ୍ଦେନ୍ ।”