17 ଇଶ୍ୱର୍ ତାନ୍ ମାର୍ଦିଙ୍କ୍ ଜଗତ୍ତାଗ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ରୱଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଜଗତ୍ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ଅନ୍ତଡ଼୍ ପରିତ୍ରାଣ୍ ଦର୍କିତ୍ତେ, ଆଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ରହ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଆଦ୍ ବବିଷ୍ୟବାଣି ଆଦୁତ୍ତେ, “ଅଣ୍ଡୟ୍ ପିକିଡ଼୍ ଡଙ୍କେତ୍ ଆସ୍ ମାର୍ ଜନମ୍ ମାଡ଼୍ତେ । ଅଣ୍ଡ୍ ମାର୍ ‘ଇମାନୁୟେଲ୍’ ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ମାନ୍ତଡ଼୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।”
“ଇ ନଗନ୍ୟଡ଼୍ଗାଙ୍କ୍ ୱେରଙ୍କ୍ ଆଲେ ତୁଚ୍ଛ ମନେମାଡ଼୍କେ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍, ଇଡ଼ାଦ୍ ଯନ୍ ଆସମାନ୍ଦାନ୍ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତକି ସାରେଦିନା ବାବାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପାକେ ମିନ୍ଦେନ୍ ।”
“ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ହାର୍ପୁନ୍ୱେ ନାରୁଙ୍କ୍ ରକ୍ଷା ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ନାରୁନ୍ ପିଲେ ୱାସ୍ମିନ୍ଦେନ୍ ।”
ବାତ୍ ମାୟିମିନ୍ଦେ, ଆଦ୍ ମେହେକି ଗେଲ୍ସ୍ପାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍ ପିଲେ ୱାସ୍ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।”
ଆସୁଟେ ଅଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ଅଣ୍ଡ୍ ନାର୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଆସୁଟେ ମେଣ୍ଡନ୍ ଦିନ୍ ଯୋହନ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ନିଜେତ୍ ଗାର୍ରେ ୱାଦାନାଦ୍ ଉଡ଼ି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହି ଉଡ଼ାଟ୍, ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମେଣ୍ଢାମେଇତାନଣ୍ଡ୍, ବେନ ଜଗତ୍ତେ ପାପ୍ କାଞ୍ଜିଆଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଆଲେକେ ବେନଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ପବିତ୍ର ମାଡ଼ି ଜଗତ୍ତାଗ୍ ରହସିତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦିଙ୍କ୍ ବାତେଏ ମିଡ଼୍, ନାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍, ଇଦ୍ ନାନ୍ କେଲ୍ନାଙ୍କ୍, ନିମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍ଗ୍ ନିନ୍ଦ୍ ମାଡ଼ୁତିନ୍ ଇଞ୍ଜ କେସମିନ୍ଦେନି ?
ନିମ୍ ଯେ ନାୱାଦ୍ ପ୍ରାର୍ତନା କେଞ୍ଜୁତିନ୍ ଇଦ୍ ନାନ୍ ପୁତ୍ତାନ୍; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବେନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ସାରେପାକା ନିସ୍ମିନ୍ଦେଡ଼୍, ନିମ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ରସ୍ ମିନ୍ଦେନି ଇଞ୍ଜ ଅଡ଼୍ ବେଲା ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ଆଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ନାନ୍ ଇଦ୍ କେତ୍ତାନ୍ ।”
ନିମ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବେଲା ଜଗତ୍ତାଗ୍ ରହତ୍ତିନ୍, ନାନ୍ ମିକା ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଆଦେପୁଟୁଙ୍କ୍ ଜଗତ୍ତାଗ୍ ରହତ୍ତାନ୍ ।
ବେଲା ଅଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ଅଣ୍ଡୟାଗେ ଆଦ୍ତଡ଼୍; ହଁ ବାବା ନିମ୍ ବେଲା ନାୟାଗେ ମିନ୍ଦେନି ନୁ ନାନ୍ ନିୟାଗ୍ ମିନ୍ଦେନ୍, ଅଡ଼୍ ମିକା ଆଲେକେ ମାୟାଗ୍ ମାନିଡ଼୍, ବେଦ୍ଲେକାମ୍ ନିମ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ରହତ୍ତି ଇଞ୍ଜ ଜଗତ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିତ୍ ।
ନାନ୍ ଅଡ଼ାଗ୍ ନୁ ନିମ୍ ନାୟାଗ୍ ବେଦ୍ଲେକାମ୍ ଅଡ଼୍ ପବିତ୍ର ଆସ୍ ଅଣ୍ଡୟାଗେ ଆଦ୍ତଡ଼୍, ଆଲେକେ ଜଗତ୍ ପୁନ୍ତେ ଯେ ନିମ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ରଅତିନ୍, ମେଣ୍ଡେ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବେନ୍ ଲେକାତ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼୍ତି, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମିକା ଆଦେ ଲେକାତ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼୍ତିନ୍ ।”
ହୋ ଦାର୍ମିକ୍ ବାବା ! ଜଗତ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ପୁନନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ପୁତ୍ତାନ୍; ମେଣ୍ଡେ ନିମ୍ ଯେ ନାକିଂଙ୍କ୍ ରହତି, ଆଦ୍ ଇଡ଼୍ ପୁତ୍ତଡ଼୍;
ନିମ୍ ୱେର୍ନି ସତ୍ ଇଶ୍ୱର୍, ନିକିଂଙ୍କ୍ ନୁ ନିମ୍ ରଅତେନଣ୍ଡ୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟଙ୍କ୍ ପୁନ୍ଦାନାଦ୍ ଆଦୁତ୍ତେ ସାରେଦିନାତ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନିମ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବେନ୍ ସାରେ ବାକ୍ୟ ଦାନ ମାଡ଼୍ତି, ନାନ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଆୱ୍ ସାରେ ଦାନ ମାଡ଼୍ତାନ୍, ମେଣ୍ଡେ ଅଡ଼୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ନାନ୍ ଯେ ନିୟାଗ୍ କନ୍ସ୍ ୱାସ୍ମିନ୍ଦେନ୍, ଆଦ୍ ସତ୍ ଇଞ୍ଜ ପୁଞ୍ଜ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼୍ ନୁ ନିମ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ରଅତି ଇଞ୍ଜ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।”
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡେ ଅନ୍ଦାମ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିୟାଦ୍ ଶାନ୍ତି ଆୟି; ବାବାଲ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ବେଦ୍ ରକମ୍ ରହତଣ୍ଡ୍, ଆଦେ ପୁଟୁଙ୍କ୍ ନାନ୍ ମିକା ମିକିଂଙ୍କ୍ ରହତୁତାନ୍ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ବେନଙ୍କ୍ ରୟ୍ସ୍ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବାକ୍ୟ କେତିତଣ୍ଡ୍, ଆଦିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ପୁରାପୁରି ଲେକାମ୍ ଆତ୍ମାତିଙ୍କ୍ ବେଡ଼୍ୟାଦ୍ ମାଡ଼ିତନ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଯୋହନ୍ତେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ୱିଡ଼୍ସି ନାୟାଦ୍ ଇସରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ମିନ୍ଦେ, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବାବାଲ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବେନ୍ ପାଡ଼ିୟି ତେର୍ସ୍ପାଙ୍କ୍ ହିସମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍, ବେନ୍ସାରେ ପାଡ଼ିୟି ନାନ୍ ମାଡ଼ମିନ୍ଦେନ୍, ବାବାଲ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ରୟ୍ସ୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ଇଞ୍ଜ ହାଉସାରେ ନା ବିଷୟ୍ତେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ହିସମିନ୍ଦେ ।
ମେଣ୍ଡେ ଅନ୍ୱାଦ୍ ବାକ୍ୟତିଙ୍କ୍ ମିଇ ହୃଦୟ୍ତାଗ୍ ପଡ଼ିୟ୍ ହିୱିଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ବେନଙ୍କ୍ ରହତଣ୍ଡ୍, ଅଂକିଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ୱିଡ଼୍ ।
ନାନ୍ ଯେ ବାବାନ୍ ମୁନେ ମିଇ ବିରୁଦ୍ତେ ଅବିଯଗ୍ ମାଡ଼ିତାନ୍, ଇଦ୍ ହେର୍କା ମାଡ଼୍ମାଟ୍; ବେନ୍ ମୋଶାନାଗ୍ ମିଡ଼୍ ଆଶେ ନେହେସ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼ି, ଅଣ୍ଡ୍ ମିଇ ବିରୁଦ୍ଦ୍ତେ ଅବିଯଗ୍ ମାଡ଼ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ବେନଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ରୟ୍ସ୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍, ଅନ୍ଆଗେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ତଡ଼୍ ମିଡ଼୍ ଆଦ୍ ମାଡ଼୍ ପାର୍ଦିତିଡ଼୍ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ନିଜେତ୍ ଇଚ୍ଛାତିଙ୍କ୍ ସାଦନ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ୱାଡ଼ନ୍ ବେଲାନ୍ ନା ପ୍ରେରଣାକର୍ତ୍ତାନ୍ ଇଚ୍ଛା ସାଦନ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ୱାସ୍ମିନ୍ଦେନ୍ ।
ବାତ୍ତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବାବାଲ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ିତନ୍ ବେନଆଇ ମାର୍ଦିଙ୍କ୍ ଦର୍ଶନ୍ ମାଡ଼ି ଅନ୍ଆଗେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଡ଼୍ ସାରେଦିନାତ୍ ଜିୱୁନ୍ ଦର୍କିତ୍, ଆଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଶେଷ ଦିନ୍ତେ ନାନ୍ ସାରେତଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡଅନ୍ଦାମ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ମାଡ଼ିତାନ୍ ।”
ଜିୱୁତେ ବାବାଲ୍ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ରହ୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ନାନ୍ ବାବାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଜିୱୁ ମିନ୍ଦେନ୍, ଆଦିନ୍ ରକମ୍ ବେନ ନାକିଂଙ୍କ୍ ତିନ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଆନ୍ତେ ନା ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଜିୱୁନ୍ ମାନ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପୁତ୍ତାନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ଅନ୍ଆଗାଙ୍କ୍ ୱାସ୍ମିନ୍ଦେନ୍, ମେଣ୍ଡେ ଅଣ୍ଡ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ରହ୍ତଣ୍ଡ୍ ।”
ଆଦ୍ କେତ୍ତେ, “ବେନ ଇଲାଡ଼୍, ପ୍ରବୁ ।” ତାନ୍ପେର୍କେ ଜିସୁ ଆଦିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାନ୍ ବା ନିକିଂଙ୍କ୍ ଦଷି ମାଡ଼ନ୍; ଅନ୍, ନେଣ୍ଡ୍କଞ୍ଜ୍ ମେଣ୍ଡେ ପାପ୍ ମାଡ଼୍ମା ।”
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇଶ୍ୱର୍ ଯଦି ମିଇ ବାବାଲ୍ ଆୟେଣ୍ଡ୍, ଆଲେକେ ମିଡ଼୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼େଡ଼ି; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ୱାସ୍ ଇଞ୍ଜେ ହିଗେ ମିନ୍ଦେନ୍; ନାନ୍ ନିଜେ ତାଗାଙ୍କ୍ ୱାଡ଼ନ୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ରହସ୍ମିନ୍ଦେନ୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ନିଜେ ମାନାଦ୍ ବା ପୁରା ନାରୁଣ୍ଡ୍ ଜାତିତେ ପାପ୍ କ୍ଷମା ସେଙ୍ଗେ ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜେ ବଲି ଆସ୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।
ଜଗତ୍ତେ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍ ଲେକାମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ରସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ତାନ୍ ମାରିଙ୍କ୍ ନିଜର୍ କଣ୍ଡେତେ ଉଡ଼ି ଅନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ମାମେ ୱେରେତଡ଼୍କିଙ୍କ୍ କେତୁତମ୍ ।