29 ଜିସୁ ତୋମାଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନିମ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଉଡ଼୍ତାଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତି, ବେନଡ଼୍ ଉଡ଼୍ୱାକନ୍ସ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଦନ୍ୟ !”
“ମିଡ଼୍ ବେସର୍ ବାଗ୍ୟବାନ୍ ! ମିଡ଼୍ ଉଡ଼େ ପାର୍ଦୁତିଡ଼୍ ନୁ କେଞ୍ଜ୍ ପାର୍ଦୁତିଡ଼୍ ।
ପ୍ରବୁ ବାତେଏ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍ ହାଉସାରେ ଅଣ୍ଡ୍ ସାରେ ମାଡ଼ିତନ୍ ଇଞ୍ଜ ନିମେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତାଙ୍କ୍ ନିମେ ଆର୍ଶିବାଦ୍ ହାତ୍ତି ।”
ତୋମା ଜିସୁଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନା ପ୍ରବୁ ନା ଇଶ୍ୱର୍ !”
ଆସୁଣ୍ଟ୍ ବେନ ବାଗାତ୍ ଶିଷ୍ୟ ଆଗେ ବେନ ସମାଦି ଗାର୍ରେ ୱାସ୍ ମୁନେନ୍ ହେଉସ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ମିକା ଲୋପେ ହସି ଉଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ବିଶ୍ଵାସ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍;
ଆସୁଟେ ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଚିହ୍ନେ ନୁ ଆଶର୍ଯ୍ୟ ପାଡ଼୍ୟି ହୁଡ଼କଟମାତ୍କେ ମିଡ଼୍ ବେସୁଟ୍ ବା ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ୱିଡ଼୍ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମାନାଡ଼୍ ଉଡ଼ାନ୍ ଲେକାମ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ବାଦ୍କମ୍, ମାତର୍ ବିଶ୍ୱାତଡ଼୍ ଜିୱୁନ୍ ବାଦାକୁତମ୍ ।
ବିଶ୍ୱାସ୍ ଇତ୍କେ ବାତା ? ବିଶ୍ୱାସ୍ ଇତ୍କେ ମାନାଲ୍ ଆଶା କିୟାନାଦ୍ ମାଟ୍ଟା ନିଜାମ୍ ଆତ୍ତେ ଇଞ୍ଜ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଏର୍କାତେ ମାନ୍ଦାନାଦ୍; ମେଣ୍ଡେ ମାନାଲ୍ ଉଡ଼୍ୱାଦ୍ ମାଟା ନିଜାମ୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡେ ଇଞ୍ଜ ନିଜାମ୍ ପୁନ୍ଦାନାଦ୍ ।
ମଶାଲ୍ ତାନ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ରାଜାନ୍ କପାମ୍ତିନ୍ ୱେର୍ୟେକଟ୍ ମିସର୍ ଦେଶ ୱିଡ଼୍ସି ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଆଦିଙ୍କ୍ ମାଲ୍ସ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ମନା ଆସ୍ମାତଣ୍ଡ୍ ।
ଇୱୁ ସାର୍ରେତଡ଼୍ ତାମ୍ ତାମାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ଚିହ୍ନ୍ନେ ନେହ୍ସ ଆତର୍ । ମେଣ୍ଡେବାଡ୍ ଅଡ୍ ଦେଉଡ୍ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ମାଟ୍ଟା ଲେକେତ୍ ବିଷୟ ଦର୍ସ୍କ କଟେମ୍ ମାତର୍,
ଇଞ୍ଜେ ମିଡ଼୍ ଅଙ୍କ୍ ଉଡ଼କଟ୍ ମାତ୍କେ ମିକା ପ୍ରେମ ମାଡ଼ୁତିଡ଼୍ ନୁ ଅନାଗେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ୁତିଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ କେତାନଙ୍କ୍ ଆଇୱାଦ୍ ନୁ ଗୌରବ୍ ତଡ଼୍ ମିଡ଼୍ ସାର୍ଦେ ଆସ ମିନ୍ଦେଡ଼ି ।