40 ଆଗାଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ ଦେ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଇଲେ, ଇ ମାନେଇତିଙ୍କ୍ ଆୟ୍ୟ । ବାରବ୍ବାଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ମାଡ଼ିମ୍ ।” ଇଣ୍ଡ୍ ବାରବ୍ବାଲ୍ ୱେରନ୍ ଡଙ୍ଗାଲ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଜିସୁ ତାନ୍ପେର୍କେ ଗୁଡ଼୍ଡି ମାନ୍ଦାନ୍ ଆଦ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ନାନ୍ ବାତେଏ ୱେରଣ୍ଡ୍ ଡଙ୍ଗାଲ୍, ସାକୁ ଟେଙ୍ଗା ପୟ୍ସ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ପୟ୍ଦାଙ୍କ୍ ୱାତ୍ତିଡ଼୍ ? ସାରେ ଦିନା “ନାନ୍ନେ ମନ୍ଦିର୍ ତାଗ୍ କୁଦି ଶିକ୍ଷା ଇସମାତ୍ତାନ୍, ଆସୁଙ୍କ୍ ତ ନାକିଂଙ୍କ୍ ପୟ୍ୱିଡ଼୍ !
ଆସୁଟେ “ବାରବ୍ବା,” ପେଦେର୍ତଣ୍ଡ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ କାରାପ୍ ପାଡ଼ିୟିଦେ ବନ୍ଦି ଆସ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଶେଷତେ ପିଲାତ ବାରବ୍ବାଙ୍କ୍ ପେସ୍ପିସ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ କରଡାତେ ରେହ୍ତାଙ୍କ୍ ଆଦେଶ୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, ତାନ୍, ପେର୍କେ କ୍ରୁଶତାଗ୍ ତାର୍ପାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ସନ୍ୟଡ଼୍ କାଇଦେ ୱିଡ଼୍ସିତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ପିଲାତ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଶାନ୍ତି ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ପାର୍ୱେ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ବାରବ୍ବାଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଜିସୁଙ୍କୁ କଡ଼ାନ୍ତଡ଼୍ ରେହେସ୍ କ୍ରୁଶତାଗେ ତାର୍ସ୍ପାନଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ କାଇଦେ ୱିଡ଼୍ସିତଣ୍ଡ୍ ।
ଆସୁଟ୍ ଗଲ୍କିନଡ଼୍ ନୁ ନାରୁଙ୍ଗ୍ ଆୱୁକ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍କୁ ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ ବିଦ୍ରୋହିଡ଼୍ ତଡ଼୍ ବାରବ୍ବା ପେଦେର୍ତଣ୍ଡ୍ ନାରୁଣ୍ଡୁ ଜେଲ୍ ଦଣ୍ଡ୍ ବଗେମ୍ ଆସ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଗୋଲକ୍ ନୁ ଆଉକ୍ତେ ମାଇଦିଙ୍କ୍ କାରାଗାର୍ ତାଗ୍ ୱାଟିମାତ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ଦାବୀ ମାଡ଼ ମାତ୍ତଡ଼୍, ଅଂକିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ୱିଡ଼୍ସିତ୍ତଣ୍ଡ୍ ମେଣ୍ଡେ ଜିସୁଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଅଡ଼ାଦ୍ ଇଚ୍ଛାତେ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଇତ୍ତନ୍ ।