30 ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଇଣ୍ଡ୍ ୱେରନ୍ ଅପରାଦି ନାରୁଣ୍ଡ୍, ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମାମ୍ମେ ଅଂକିଙ୍କ୍ ନି ଗାର୍ରେ ତାତ୍ତମ୍ ।”
“କେଞ୍ଜାଟ୍, ମାମ୍ ଜିରୁଶାଲାମ୍ତା ଆଦୁତମ୍ । ଆଗେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ବେଡ଼ିୟି ଦର୍ମପୁରହିତ ନୁ ଦର୍ମଗୁରୁଡ଼୍ କାଇଦେ ସମର୍ପିତ ଆଦ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଡଲାନ୍ ଦଣ୍ଡ ଇସ୍ ଅଣଇହୁଦୀଡ଼୍ କାଇଦେ ୱିଡ଼୍ସିତ୍ତଡ଼୍ ।
ମୁକ୍ୟ ପୁରହିତିଡ଼୍ ଜିସୁନ୍ ବିରୁଦ୍ଦ୍ତେ ବେସର୍ ଗଟି କେତ୍ତଡ଼୍ ।
ନାରୁଡ଼୍ ପିଲେ ଯେ ଆଦ୍ଲେକାମ୍ ପାପିନଡ଼କ୍ କାଇଦେ ପସ୍ପିସ୍ ମିକା କ୍ରୁଶତାଗ୍ ଡଲିତଣ୍ଡ୍ ନୁ ମୁଣ୍ଡ୍ ଦିନାମାଞ୍ଜ୍ ମେଣ୍ଡେ ତେଦିତଣ୍ଡ୍ ।
ପିଲାତ ଅଡ଼୍ ଗାର୍ରେ ପେଇସ୍ ୱାସ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇଣ୍ଡ୍ ନାରୁଡ଼୍ ବିରୁଦ୍ତେ ମିଡ଼୍ ବାତେଏ ଅବିଯଗ୍ ତାତୁତିଡ଼୍ ?”
ପିଲାତ ଯିହୁଦୀଡ଼୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିଡ଼୍ ହିକିଂଙ୍କ୍ ହସ୍ ମିୟାଦ୍ ନିୟମ୍ ଲେକାମ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ାଟ୍ ।” ଯିହୁଦୀଡ଼୍ ପୀଲାତଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଜିସୁଙ୍କ୍ ଡଲାନ୍ଦଣ୍ଡ୍ ହିଦାନଙ୍କ୍ ମାୱାଦ୍ ଅଦିକାର୍ ଇଲେ ।”
ଆଗାଙ୍କ୍ ପିଲାତ ଜିସୁଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଆଲ୍ସି ମାତ୍ଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଯିହୁଦୀଡ଼୍ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ ଦେ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଯଦି ନିମ୍ ଇ ନାରୁଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ମାଡ଼ିତିନ୍, ଆଲେକେ ନିମ୍ ସମ୍ରାଟ୍ତେ ସାଙ୍ଗ ଆୟିୱିନ୍; ବେନଆଇ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ରାଜା ଇଞ୍ଜ କେତିତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ କାଇସର୍ତେ ବିରଦ୍ଦ୍ତାଦ୍ ଗଟ୍ କେତିତଣ୍ଡ୍ ।”
ଅବ୍ରାହାମ୍, ଇସ୍ହାକ୍ ନୁ ଯାକୁବ୍ତେ ଇଶ୍ୱର୍, ମାନ୍ ଆନିଦାଦିଡ଼୍ତେ ଇଶ୍ୱର୍, ତାମ୍ ଦାସ ଜିସୁଙ୍କ୍ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ଗୌରବ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ । ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପେଦାନ୍ କାଇଦେ ସମର୍ପନ୍ ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍ । ଇଦ୍ ଲେକାମ୍ ପିଲାତ ଅଂକିଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ିମାତ୍କେ ମିକା, ଅଂକିଙ୍କ୍ ପିଲାତନ୍ ମୁନେ ମନା ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍ ।
ହିଦ୍ ସୁସମାଚାର୍ ପ୍ରଚାର୍ ମାଡ଼୍ନାଙ୍କ୍ ନାନେ ଅପରାଦି ଲେକାମ୍ ଶୃଙ୍ଖଲାବଦ୍ଦ ଆସ୍ କଷ୍ଟ ବଗେମ୍ ଆଦୁତାନ୍ । କିନ୍ତୁ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବାଣୀତିଙ୍କ୍ ବେନ ବନ୍ଦି ମାଡ଼େପାର୍ୱଡ଼୍ ।
ମିୟାଗାଙ୍କ୍ ବେନ ନରଅନ୍ତା, ଦସ୍ୟୁ ବା ଦୁରାଚାରି, ବା ଗଲ୍କ୍ ସୃଷ୍ଟି ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଦୁଃକାମ୍ କଷ୍ଟ ମାଡ଼୍ମାକିଣ୍ଡ୍ ।