29 ପିଲାତ ଅଡ଼୍ ଗାର୍ରେ ପେଇସ୍ ୱାସ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇଣ୍ଡ୍ ନାରୁଡ଼୍ ବିରୁଦ୍ତେ ମିଡ଼୍ ବାତେଏ ଅବିଯଗ୍ ତାତୁତିଡ଼୍ ?”
ପିଲାତ ପାଚ୍ରା ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, “ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ବାତେଏ ବୁଲ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ?” ଅଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ମର୍ପୟ୍ସ୍ କେତ୍ତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, ଅଂକିଙ୍କ୍ କ୍ରୁଶତାଗେ ତାର୍ସ୍ପାଟ୍ ।
ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଇଣ୍ଡ୍ ୱେରନ୍ ଅପରାଦି ନାରୁଣ୍ଡ୍, ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମାମ୍ମେ ଅଂକିଙ୍କ୍ ନି ଗାର୍ରେ ତାତ୍ତମ୍ ।”
ପିଲାତ ମେଣ୍ଡେ ଅନ୍ଦାମ୍ ପ୍ରାସାଦ୍ତେ ଲୋପେ ଆସି ଜିସୁଙ୍କ୍ କାର୍ଙ୍ଗି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନିମ୍ ବାତେଏ ଯିହୁଦୀଡ଼୍ ରାଜା ?”
ଇତ୍କେ ନାନ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତାନ୍ ଯେ, ୱେରଣ୍ଡ୍ ଦୋଷୀଙ୍କ୍ ବିଚାର୍ଳୟତାଗ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଅବିଯୋଗ୍ ମାଡ଼୍ତେନଡ଼୍ ମୁନ୍ନେ ସର୍ପା ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ସୁଯୋଗ୍ ହିଦାନ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଦଷି ମାଡ଼ାନାଦ୍ ମାନ୍ ରୋମୀୟଡ଼ାଦ୍ ନିୟମ୍ ଆୟ୍ୟ ।
ନିଜାମ୍ ହେରଦ୍ ନୁ ପନ୍ତୀୟ ପିଲାତ ଇଦ୍ ନାର୍ତାଗ୍ ଅଣଇହୁଦୀ ନୁ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ନାରୁଡ଼୍ ତଡ଼୍ କାଇଲି ମିୱଣ୍ଡ୍ ପବିତ୍ର ଦାସ, ବେନଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ ମସୀହା ଇଞ୍ଜ ଏଞ୍ଚିମିନ୍ଦେଡ଼ି, ଅଣ୍ଡ୍ ଜିସୁନ୍ ବିରୁଦ୍ତେ ଷଡ଼ଜନ୍ତ୍ର ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।