1 ଜିସୁ ଇଦ୍ସାରେ ଗଟି କେସ୍ ତାନ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ତଡ଼୍ କିଦ୍ରୋଣ ଉପତ୍ୟକାତ୍ ମେଣ୍ଡେଅନ୍ପାକେ ଆଦ୍ତଡ଼୍ । ଆଗେ ଅଣ୍ଡ୍ ବଗିଚା ମାତ୍ତା, ଅଣ୍ଡ୍ ନୁ ତାମ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଆଗେ ଅସ୍ତଡ଼୍ ।
ଆଦିନ୍ ପେର୍କେ ଅଡ଼୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ପାଟା ପାର୍ରି ମେଟେତାଗେ ଆତ୍ତଡ଼୍ ।
ତାନ୍ ପେର୍କେ ଜିସୁ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ତ ଗେତ୍ସମନି ପେଦେର୍ତେ ୱେରଡ଼୍ ପଡ଼ିୟେତାଗ୍ ଆଞ୍ଜ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ମିଡ଼୍ ହିଗ୍ ସେନେକ୍ କୁଦାଟ୍ । ନାନ୍ନେ ଆଗେ ଆଞ୍ଜ୍ ମାଡ଼ିତାନ୍ ।”
ତାନ୍ ପେର୍କେ ଜିସୁ ନୁ ତାମ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ପାଟା ପାରଡ଼୍ ଜିତ ମେଟେତାଗ୍ ଆତ୍ତଡ଼୍ ।
ତାନ୍ ପେର୍କେ ଅଡ଼୍ ଗେତ୍ସମନି ପେଦେର୍ତେ ପଡ଼୍ୟତାଗ୍ ୱାତ୍ତଡ଼୍ ନୁ ଜିସୁ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍କିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମିଡ଼୍ ଇଗେ ସେନେକ୍ କୁଦାଟ୍ । ନାନେ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ାନ୍ଙ୍କ୍ ଆଦୁତାନ୍ ।
ତେଦାଟ୍, ଆନାଟି, ଉଡ଼ାଟ୍ ନାକିଙ୍କି ପସ୍ପିଦାନଣ୍ଡ୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ୱାସ୍ ହେୱୁତଣ୍ଡ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବାବାଲ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବେଲା ଗଟ୍ ଇତ୍ତନ୍, ଆଦେ ଲେକାମ୍ ନାନ୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ିତାନ୍ । ଆଲେକେ, ନାନ୍ ନା ବାବାଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ୁତାନ୍ ଇଞ୍ଜ ଜଗତ୍ ପୁନ୍ତେ, “ୱାଡ଼ାଟ୍ ମାନାଡ଼୍ ଇଗାଙ୍କ୍ ଆଦିକାଡ଼୍ ।”
ବେଡ଼ିୟ୍ଯାଜକ୍ ଦାସଡ଼୍ ଲୋପେକେ ୱେରଣ୍ଡ୍, ଇତ୍କେ ପିତର୍ ବେନ କେୱ୍ କଇସ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅନ୍ ନିଜର୍ ନାରୁଡ଼୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାନ୍ ବାତେଏ ନିକିଂଙ୍କ୍ ଜିସୁନ୍ ତଡ଼୍ ବଗିଚାତାଗ୍ ଉଡ଼ି ମାନନ୍ ?”
ଅଣ୍ଡ୍ ମା ଗାର୍ରେ ୱାସ୍ ପାଉଲ୍ତେ ବେଲ୍ଟ୍ତିଙ୍କ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦିନ୍ ତଡ଼୍ ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜର୍ କାୟ୍କ୍ ନୁ ଡେକାଙ୍କ୍ ତଅସ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ନାକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତଣ୍ଡ୍ ଯେ, ଇଦ୍ ବେଲ୍ଟ୍ତେ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଯିରୁଶାଲେମ୍ ଇହୁଦୀଡ଼୍ ଇଦ୍ ରକମ୍ ତଃଅସ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଅଣଇହୁଦୀଡ଼୍ କାୟ୍ଦାଗ୍ ପସ୍ପିତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।”