27 ବାବାଲ୍ ନିଜେ ମିକିଂଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ିତନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍ ନୁ ନାନ୍ ଯେ ଇଶ୍ୱର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ୱାସ୍ମିନ୍ଦେନ୍, ଆଦ୍ ମିଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍ ।
“ବେନଆଇ ନିଜେତ୍ ବାବାଙ୍କ୍ ବା ୟାୟାଙ୍କ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସି ଅଦିକ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ନା ଶିଷ୍ୟ ଆଦାନଙ୍କ୍ ଯୋଗ୍ୟ ଆୟ୍ୟଣ୍ଡ୍ । ବେନଆଇ ନିଜେତ୍ ମାର୍ ବା ମାୟାଡ଼୍ତିଙ୍କ୍ ଅଦିକ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ନା ଶିଷ୍ୟ ଆଦାନଙ୍କ୍ ଯୋଗ୍ୟ ଆୟ୍ୟଣ୍ଡ୍ ।
ବେନ ନା ଗଟିସାରେ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ି ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ିତନ୍, ମେଣ୍ଡେ ବେନ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ିତନ୍, ନା ବାବାଲ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ିତନ୍, ମେଣ୍ଡେ ନାନେମିକା ଅଂକିଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ିତାନ୍ ନୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପ୍ରକାଶ୍ ମାଡ଼ିତାନ୍ ।
ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଯଦି ବେନ ନାକିଂଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼୍କେ ଆଲେକେ ଅଣ୍ଡ୍ ନା ବାକ୍ୟ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ମେଣ୍ଡେ ନା ବାବାଲ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ିତନ୍, ମେଣ୍ଡେ ମାମ୍ମେ ଅନ୍ ପାକେ ୱାସ୍ ଅନ୍ ତଡ଼୍ ମାନ୍ତମ୍ ।
ଇଞ୍ଜେ ନିମ୍ ଯେ ସାରେ ବିଷୟ୍ ପୁତ୍ତିନ୍, ମେଣ୍ଡେ ନିମ୍ ବେନଙ୍କ୍ ପ୍ରଶ୍ନ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଦର୍କାର୍ ଇଲେ, ଆଦ୍ ଇଞ୍ଜେ ମାମ୍ମେ ପୁତ୍ତମ୍; ଇଶ୍ୱର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ୱାତ୍ତିନ୍ ଇଞ୍ଜ ମାମ୍ମେ ଇଦ୍ ମାମ୍ମେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ୁତମ୍ ।”
ନାନ୍ ଅଡ଼ାଗ୍ ନୁ ନିମ୍ ନାୟାଗ୍ ବେଦ୍ଲେକାମ୍ ଅଡ଼୍ ପବିତ୍ର ଆସ୍ ଅଣ୍ଡୟାଗେ ଆଦ୍ତଡ଼୍, ଆଲେକେ ଜଗତ୍ ପୁନ୍ତେ ଯେ ନିମ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ରଅତିନ୍, ମେଣ୍ଡେ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବେନ୍ ଲେକାତ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼୍ତି, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମିକା ଆଦେ ଲେକାତ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼୍ତିନ୍ ।”
ଜିସୁ ହିଦ୍ଲେକାମ୍ ଗାଲିଲି ନାର୍ତେ ମୁନେଙ୍କ୍ତେ ବାକ୍ୱାକାମ୍ ଆରମ୍ଭମାଡ଼ି ନିଜେତ୍ ମହିମା ମାଡ଼୍ଡ଼ିତ୍ତନ୍, ମେଣ୍ଡେ ଅନ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।
ବେନ ନାରୁନ୍ପିଲେ ସ୍ୱର୍ଗକଞ୍ଜ୍ ଡିଗିୱାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅନ୍ ୱିଡ଼୍ସି ମେଣ୍ଡେ ବେନ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ଆନଣ୍ଡ୍ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପୁତ୍ତାନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ଅନ୍ଆଗାଙ୍କ୍ ୱାସ୍ମିନ୍ଦେନ୍, ମେଣ୍ଡେ ଅଣ୍ଡ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ରହ୍ତଣ୍ଡ୍ ।”
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇଶ୍ୱର୍ ଯଦି ମିଇ ବାବାଲ୍ ଆୟେଣ୍ଡ୍, ଆଲେକେ ମିଡ଼୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼େଡ଼ି; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ୱାସ୍ ଇଞ୍ଜେ ହିଗେ ମିନ୍ଦେନ୍; ନାନ୍ ନିଜେ ତାଗାଙ୍କ୍ ୱାଡ଼ନ୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ରହସ୍ମିନ୍ଦେନ୍ ।
ଆଦିଙ୍କ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ମାୟ୍ଦିଙ୍କ୍ ରୋଗାମ୍ ଆତ୍ତାଙ୍କ୍ ନିୟମ୍ ବାତ୍ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ପାର୍ୱ, ଆଦ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ତାନ୍ ମାରିଙ୍କ୍ ପାପ୍ତାଦ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ଇସାପ୍ତେ ପାପାମ୍ ଦଂସ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ରହସ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ତାଗ୍ ପାପାମ୍ତିଙ୍କ୍ ଦଣ୍ଡ୍ ଇଦାନ୍ ନିୟମ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍,
ମୁନେତ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଆଦମ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ପୃତିବିତଣ୍ଡ୍, ମାଣ୍ଡୁଲ୍ତଡ଼୍ ତିୟାର୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍; ଇତ୍କେ ଦ୍ୱିତୀୟ୍ ଆଦମ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ଡିଗ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ବେନ ପ୍ରବୁଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଅବିଶାପ୍ ଆୟିଣ୍ଡ୍, “ମାରାନାତା,” ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ୱାଡ଼ିଣ୍ଡ୍ ।
କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ପ୍ରେମ ତଡ଼୍ ମାମ୍ମେ ମିନ୍ଦେମ୍ । ମାମ୍ମେ ବୁଜେମ୍ ଆତ୍ତମ୍ ଯେ, ୱେରଣ୍ଡ୍ ସାରେତଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ଡଲିମାନ୍ନାଙ୍କ୍ ସାରେତଡ଼୍ ଅନାଦ୍ ଡଲ୍ତାଗ୍ କାଇଲ୍ତଡ଼୍ ।
ପେର୍କେ ବେସୁଟ୍ ଆଦ୍ ସମୟ୍ ୱାତ୍ତେ, ଇଶ୍ୱର୍ ତାନ୍ ନିଜର୍ ମାରିଙ୍କ୍ ରଅତଣ୍ଡ୍ । ଅଣ୍ଡୟ୍ ନାଟାଡ଼୍ତାଗାଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଜନମ୍ ଆସ୍ ଇହୁଦୀଡ଼୍ ନିୟମ୍ ଅଦିନ୍ତାଗ୍ ବାଦ୍କ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ସେଙ୍ଗେ ବେନଡ଼ାଦ୍ ପ୍ରେମ ଅମର୍, ଅଡ଼୍ ସାର୍ରେତଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଅନୁଗ୍ରହ ଆୟି ।
ପାପିଡ଼୍କ୍ ଉଦାର୍ ମାଡ଼ାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ଜିସୁ ପୃତିବିତାଗ୍ ୱାସ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ହିଦ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ନିଜାମ୍ ସତ୍ ସାରେତଡ଼୍ ହିଦିଙ୍କ୍ ପୁନ୍ଦାନ୍ ଦର୍କାର୍ । ଆ ପାପୀଡ଼ି ଲୋପେ ନାନ୍ ସାରେତଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ଅନ୍ ବାଡ଼୍ୟଣ୍ଡ୍ ।
ବାତିଙ୍କଇତକେ ଦେଉଡ ବେନଙ୍କ୍ ସାୟେ ଇନ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଙ୍କ୍ ଶାସାନ କିତଣ୍ଡ ମେଣ୍ଡ ବେନଙ୍କ୍ ମାର୍ ଇଞ୍ଜ କେତିତଣ୍ଡ ଅଙ୍କ୍ ତିପାଲ୍ ଇଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।”
ଇଞ୍ଜେ ମିଡ଼୍ ଅଙ୍କ୍ ଉଡ଼କଟ୍ ମାତ୍କେ ମିକା ପ୍ରେମ ମାଡ଼ୁତିଡ଼୍ ନୁ ଅନାଗେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ୁତିଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ କେତାନଙ୍କ୍ ଆଇୱାଦ୍ ନୁ ଗୌରବ୍ ତଡ଼୍ ମିଡ଼୍ ସାର୍ଦେ ଆସ ମିନ୍ଦେଡ଼ି ।
ଅଣ୍ଡ୍ ମୁନେନ୍ ମାନାଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼୍ତାଙ୍କ୍ ମାନାଡ଼୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ନାଡ଼୍ସ୍ତମ୍ ।
ନାନେ ବେନଡ଼୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ୁତାନ୍, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ପାସ୍କିତାନ୍ ନୁ ଶାସ୍ତି ଇଦ୍ତାନ୍ । ଆଦିଙ୍କ୍ ହୃଦୟ ତଡ଼୍ ପାପ ଆର୍ଦାଗାଙ୍କ୍ ମାଲ୍ସ୍ ୱାଡ଼େ ।
କେଞ୍ଜା ! ବେନ୍ ସୁକୁକ୍ ମିତ୍ୟାବାଦିଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜେତିଙ୍ଗ୍ ଇଉଦି ଇଞ୍ଜ ଦାବି ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ଇତ୍କେ ନିଜାମ୍ ଇଉଦି ଆୟଡ଼୍, ଶୟତାନ୍ତିଙ୍କ୍ ଉପାସନା ମାଡ଼ାନ୍ ଆ ନାରିଡ଼୍କ୍ ନାନେ ମିଇ ଡେକେତ୍ ମଦଲ୍ ମାଡ଼ିତାନ୍ । ନାନେ ନିକିଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ୁତାନ୍ ଇଞ୍ଜ ଅଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ପୁନ୍ତଡ଼୍ ।