20 ସତ୍, ସତ୍ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍, ମିଡ଼୍ କେୟିତିଡ଼୍ ନୁ ଦୁଃକାମ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଜଗତ୍ ୱେଡ଼୍କିତ୍; ମିଡ଼୍ ଦୁଃକାମ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମିୱାଦ୍ ଦୁଃକାମ୍ ୱେଡ଼୍କେତେ ସାୟେ ଆଦ୍ତେ ।
ମାତର୍ ଆଦ୍ ଚାଷୀଡ଼୍ ପେକାଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ତାମ୍ ତାମ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, ଇଣ୍ଡ୍ ତ ମାଲିକ୍ତେ ମାର୍; ୱାଡ଼ାଟ୍ ଇଙ୍କ୍ ହାଉକିକାଡ଼୍ ମିକା ଇଣ୍ଡ୍ ଅଦିକାର୍ ମାନ୍ କାଇଦେ ମାଡ଼ିକାଡ଼୍ ।
ଦୁଃକାମ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଦନ୍ୟ, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସାନ୍ତନା ହିଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଆସୁଟେ ମୁଣ୍ଡ୍ଦାମ୍ କର୍କ୍ କୁସ୍ତା ନୁ ପିତରତିଙ୍କ୍ ଏର୍କେଆତ୍ତେ; ଜିସୁ କେସ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, କର୍କ୍ ରେଣ୍ଡ୍ଦାମ୍ କୁସାନ୍ ମୁନେ ନିମେ ନାକିଙ୍କି ମୁଣ୍ଡ୍ଦାମ୍ ପୁନନ୍ ଇଞ୍ଜ କେତିତି । ଅଣ୍ଡ୍ ଦୁଃକାତେ ମୁର୍ମୁରା ଆସ୍ କେୟ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ମରୀୟମ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ଜିସୁନ୍ ସାଙ୍ଗନଡ଼୍କ୍ ଇଦି ବିଷୟ କେଞ୍ଜ୍ପ୍ତେ । ଅଡ଼୍ ଦୁକାତେ କେୟମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଜିସୁ ପ୍ରାର୍ତନା କଞ୍ଚ୍ ତେଦି ଶିଷ୍ୟଡ଼ାଗେ ଗାର୍ରେ ୱାସ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଦୁଃକାମ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଉସ୍କାଡ଼୍ ତେ ଉଞ୍ଜି ମାନ୍ଦାନାଦ୍ ଉଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍;
ତାନ୍ ପେର୍କେ ପିତର୍ ବାଇଦେ ଆଞ୍ଜ୍ ଦୁଃକାମ୍ତେ ଗାଟି କେୟ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍ ନୁ ଅନ୍ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଗୁଣ୍ଡେତାଗ୍ ରେହେସ୍ କେୟମାନ୍ଦାନ୍ ମୁତ୍ତେନ୍ ୱେରନ୍ ବେଡ଼େୟାଦ୍ ମାନ୍ଦେ ଅନ୍ ପେର୍କେ ୱାସମାତ୍ତେ ।
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ତାକ ତାକ ବେନ୍ ସାରେ ବିଷୟତେ ମିଡ଼୍ ତିର୍ୟୁତିଡ଼୍, ଆୱ୍ ସାରେ ବାତା ?” ଆଗାଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ଦୁଃକାମ୍ ମକମ୍ ତେ ନିସ୍ ମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବେନ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ତିଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଯେ ଇ ନାରୁଡ଼୍, ଆଦ୍ ମାମେ ଆଶେ ମାଡ଼ିମାତମ୍; ମାତର୍ ଆଉ ସାରେ ୱିଡ଼୍ସିକ୍କେ ଇଦ୍ ସାରେ ଗଟେମ୍ ଆତ୍ତାଦ୍ ନେଟ୍ତେ କଞ୍ଜ୍ ମୁଣ୍ଡ୍ ଦିନା ଆତ୍ତେ ।
ଇଞ୍ଜେ କାର୍ୱିନ୍ ଯେ ମିଡ଼୍, ମିଡ଼୍ ଦନ୍ୟ, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ତିଞ୍ଜ୍ ପାଞ୍ଜିତିଡ଼୍ । ଇଞ୍ଜେ କେୟୁତିଡ଼୍ ଯେ ମିଡ଼୍, ମିଡ଼୍ ଦନ୍ୟ, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ କାୱଦିତିଡ଼୍ ।
ମିଡ଼୍ ବେଲା ନାୟାଗ୍ କାଇଲି ଶାନ୍ତି ଦର୍ସିକିତିଡ଼୍, ଇଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଇଦ୍ସାରେ ବିଷୟ୍ କେତୁତାନ୍ । ଜଗତ୍ତାଗ୍ ମିଇ ସେଙ୍ଗେ କଷ୍ଟ ମିନ୍ଦେ, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ସାହାସ୍ ପୟିମୁଟ୍; ନାନ୍ ଜଗତ୍ତିଙ୍କ୍ ଜିଡ଼୍ତାନ୍ ।”
ମାତର୍ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଇଦ୍ସାରେ ଗଟ୍ କେତ୍ତାଙ୍କ୍ ମିଇ ହୃଦୟ୍ ଦୁଃକାମ୍ତେ ବର୍ତ୍ତି ଆଦ୍ତେ ।
ଇଦ୍ କେସ୍ ଜିସୁ ଶିଷ୍ୟଡ଼କ୍ ତାନ୍ କାଇକ୍ ନୁ ଗୁଣ୍ଡେତିଙ୍କ୍ ତଅତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଆଗାଙ୍କ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ପ୍ରବୁଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ୱେଡ଼୍କ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ପ୍ରେରିତ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ପେଦେର୍ତେ ବେଡ଼୍ୟେମିଟିଙ୍ଗ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ପେଇସ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ କଣ୍ଡେତେ ଅଡ଼୍ ଜିସୁନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅପମାନିତ ଆଦାନଙ୍କ୍ ଯୋଗ୍ୟ ଆସ୍ମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ମାତର୍ ଆସରେ ଆୟ୍ୟ, ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ତଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ ବେନ୍ ସାର୍ରେ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମାନ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ଗାଟି ୱେଡ଼୍କେତେ ବର୍ତ୍ତି ଆତ୍ତେ । ଅଣ୍ଡ୍ ଜିସୁ ମାନାଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ତଡ଼୍ ମେଣ୍ଡଅନ୍ଦାମ୍ କାଲ୍ପ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ମାମ୍ମେ ଦୁଃକାମ୍ ତଡ଼୍ ମାତ୍କେ ମିକା ସାରେଦାମ୍ ୱେଡ଼୍କିତମ୍ । ମାମ୍ମେ ଗରିବ୍ ଲେକାମ୍ ତନ୍ଦୁତମ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ସାଉକାର୍ ମାଡ଼୍ତମ୍ । ମାୟାଦ୍ ବାତେଏ ଇଲ୍ୱେ ଲେକାମ୍ ଏର୍କେ ଆଦ୍ତେ, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବାସ୍ତବତେ ମାମ୍ମେ ସାରେତାୱିନ୍ ଅଦିକାରିମ୍ ।
ଇତ୍କେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାନ୍ ଦାନ ଆଦୁତ୍ ପ୍ରେମ, ୱେଡ଼୍କେ, ଶାନ୍ତି, ଦର୍ଯ୍ୟ, ଉପକାର୍, ସାୟେତଣ୍ଡ୍, ବିଶ୍ୱାସ୍ତଣ୍ଡ୍
ମିଡ଼୍ ମାକିଂଙ୍କ୍ ନୁ ମାମ୍ମେ ପ୍ରବୁଙ୍କ୍ ପେର୍କେ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ନୁ ଗାଟି ତିପାଲ୍ ଆଦାନ୍ ଗାଲେ ପବିତ୍ରଆତ୍ମା ତାଗାଙ୍କ୍ ଲେକେତ୍ ୱେଡ଼୍କେତେ ଆଦ୍ ସୁସମାଚାର୍ କେତାନାଦ୍ କେଞ୍ଜ୍ତିଡ଼୍ ।
ହୋ ନା ଦାଦାଲଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ମିଡ଼୍ ବେସୁଟ୍ ନାର୍ଗେ ପରିକ୍ଷାତାଗ୍ ପରିକ୍ଷା ଇଦ୍ତିଡ଼୍, ଆସୁଟେ ଆଦ୍ ୱେଡ଼୍କେତ୍ ବିଷୟ୍ ଇଞ୍ଜ ଏର୍କା ମାଡ଼ାଟ୍;
ବେନ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଡଲାନାଗାଙ୍କ୍ ରକ୍ଷା ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ନୁ ତାନ୍ ଗୌରବମୟ ନିଡ଼୍କେତାଗ୍ ନିର୍ଦୋଷ୍ ନୁ ୱେଡ଼୍କ୍ ମାଡ଼ି ନିଲ୍ସ୍ପାନଙ୍କ୍ ପାର୍ଦ୍ତଣ୍ଡ୍,
ଇଡ଼୍ ଇର୍ୱୁଡ଼୍ ଡଲାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ପୃତିବିତେ ନାରୁଡ଼୍ ୱେଡ଼୍କିତଡ଼୍, ଆଲେନ୍ ବେଲା ମାଡ଼ି ନିଜେ ନିଜେତା ଉପାହାର୍ ରତିତଡ଼୍; ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ, ଆ ବାବବାଦିଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ପୃତିବିତେ ନାରୁଡ଼୍ ଗାଟି ଅୟିରାନ୍ ଆସମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ବେସର୍ ଗର୍ବ ଆସମାତ୍ତନ୍ ନୁ ନାର୍ଗେ ଗାବ୍ତାଗ୍ ମୁଡ଼୍ନ୍ଦି ମାତ୍ତନ୍, ଆଦ୍ ପରିମାନ୍ତେ ଅଙ୍କ୍ ଦୁଃକାମ୍ କଷ୍ଟ ଇମୁଟ୍ । ବାତ୍ତିଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜେତିଙ୍ଗ୍ ନାର୍ଗେ ମାଡ଼ି କେତୁତନ୍, ‘ନାନେ ଇଗେ ରାଣିନ୍ ଲେକାମ୍ କୁଦ୍ତାନ୍ ! ନାନେ ରାଣ୍ଡିନ୍ ଆୟନ୍, ନାୟଦ୍ ବେସୁଙ୍କ୍ ଦୁଃକାମ୍ ଆୟ୍ୟ ।’