5 ଆସୁଙ୍କ୍ ଜିସୁ କୁଣ୍ଡାନାଗ୍ ଏର୍ ତସ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ଶିଷ୍ୟଡ଼ାଉ ଡେକା ନର୍ସିସ୍ ଅନ୍ କଟି ବନ୍ଦନ୍ ମାଡ଼୍ତେ ତୁୱାଲ୍ତାଗ୍ ଉଞ୍ଜ୍ପାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ପେର୍କେ ଜିସୁନ୍ ଲାବ୍ ଡେକେତ୍ ଗାର୍ରେ ନିଶ୍ମିକା କେୟକେୟ କାଣ୍ଡେଡି ଏର୍ଦେ ଅନାଦ୍ ଲାବ୍ ଡେକେତିଙ୍କ୍ ନାଆସ୍ପି ନିଜର୍ ତାଲେତ୍ କେଲ୍କିନ୍ ତଡ଼୍ ଆଦ୍ ଉମ୍ସାନଙ୍କ୍ ପସ୍ପିତ୍ତେ, ମେଣ୍ଡେ ଅନ୍ୱେ ଲାବ୍ ଡେକେତିଙ୍କ୍ ଚୁମା ମାଡ଼ି ସାୟେ ଗାବ୍ତେ ନିୟ୍ ଅକାନଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତେ ।
ମେଣ୍ଡେ, ଜିସୁ ଆଦ୍ ନାଟାଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ତିଡ଼ିୟି ଶିମୋନ୍ତିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇଦ୍ ନାଟାଡ଼୍ତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ୁତି ? ନାନ୍ ମି ଲୋନ୍ ୱାତ୍ତାନ୍, ନିମେ ନା ଡେକେତ୍ ସେଙ୍ଗେ ଏର୍ ଇୱିନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଦ୍ କାଣ୍ଡେଡ୍ ଏର୍ ତଡ଼୍ ନା ଡେକେ ନାଆସ୍ ମିକା ତାନ୍ କେଲ୍କିନ୍ ତଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉମ୍ସିତ୍ତେ ।
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ବେନ ଏର୍ ମିଚ୍ ମିନ୍ଦେନ୍, ଅନାହୁ ଡେକା ନର୍ଦାନାଦ୍ ୱିଡ଼୍ସି ମେଣ୍ଡେ ବାତେଏ ଦର୍କାର୍ ଆୟ୍ୟ । ମିଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ଶୁଚି ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ୱେରଣ୍ଡ୍ ଆୟ୍ୟ ।
ଆସୁଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଶିମୋନ୍ ପିତର୍ତେ ପାକେ ୱାତ୍ତନ୍; ଅଣ୍ଡ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ କେତ୍ତାନ୍, ପ୍ରବୁ ନିମ୍ ନା ଡେକାଙ୍କ୍ ନର୍ସିତ୍ତିନ୍ ?
ପିତର୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ନିମ୍ ତ ବେସୁଙ୍କ୍ବା ନା ଡେକା ନର୍ସିୱିନ୍ । ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତନ୍, ଯଦି ନାନ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ନର୍ୱନ୍, ଆଲେକେ ନାତଡ଼୍ ନିୱାଦ୍ ବାତେବା କାଇଲେ ଇଲେ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ସୈନିକିଡ଼୍ ଲୋପେକେ ୱେରଣ୍ଡ୍ ଜିସୁନ୍ ଗୁଣ୍ଡେତାଗ୍ ବର୍ଚ୍ଛାତଡ଼୍ କଟ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ନେତୁର୍ ନୁ ଏର୍ ପେଇତା ।
ମେଣ୍ଡେ ବାତେଙ୍କ୍ ଗମାଡ଼୍ ମାଡ଼ୁତିନ୍ ? ତେଏଦା ବାତିସ୍ମ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼େ ନୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼୍କେ ନିୟାଦ୍ ପେଦେର୍ତେ ପାପ୍ ସାରେ ନର୍ସ୍ ଆଦ୍ତେ ।’”
ମେଣ୍ଡେ, ମିଇ ଲୋପେ ବେନବେନ ଇଲା ମାତ୍ତିର୍ । ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଞ୍ଜେ ମିଡ଼୍ ପାପାମ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ଏଡ୍ଡି, ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗଟ୍ତେ ଉତ୍ସର୍ଗ ଆତ୍ତିର୍ । ମେଣ୍ଡେ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟ ନୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାତଡ଼୍ ମିଡ଼୍ ଦାର୍ମାମ୍ ଇଞ୍ଜ ଲେକ୍ତାଦ୍ ଆସ୍ମିନ୍ଦେଡ଼ି ।
କ୍ରିଷ୍ଟ ମଣ୍ଡଲିତିଙ୍କ୍ ଏର୍ ତଡ଼୍ ପରିଷ୍କାର୍ ମାଡ଼ି ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗଟ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଉତ୍ସର୍ଗ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍,
ପିଲାକିଙ୍କ୍ ଲେକେତ୍ ଯତନ୍ ଆୟନା, ଅବଗତକିଡ଼୍ ଆତିତ୍ୟ ମାଡ଼ିକାଡ଼୍ କ୍ରିଷ୍ଟିୟାନ୍ ଦାଦାଲ୍, ହେଲାସ୍କିଙ୍କ୍ ସେଙ୍ଗେ ନମ୍ର ଆଚରନ୍ ମାଡ଼ିକାଡ଼୍, ଗରିବ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଙ୍ଗ୍ ସାହାଯ୍ୟ ମାଡ଼ିକାଡ଼୍ ହିସାରେ ସାୟେକମ୍ ସେଙ୍ଗେ ବେନଡ଼୍ ସମାଜ୍ତାଗ୍ କାତି ଲାବ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।
ସାର୍ରେତର୍ ୱାରାଟ୍, ମାନାଡ଼୍ ନେଲା ଜିୱୁତେ ନୁ ନେକା ବିଶ୍ୱାସତେ ଇଶ୍ୱର ଗାରେ ଆଦିକାଡ଼୍; ବାତାଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମାନାଡ଼୍ ଇଞ୍ଜେ ମାନ୍ଦାନ୍ କାରାପ୍ ଜିୱୁ ନୁଞ୍ଚ୍ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ନେତୁର୍ ତଡ଼୍ ଜାତ୍ ଆସ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼୍ ନୁ ମାନ୍ ହୃଦୟ୍ ୱେଡ୍ତା ଏର୍ଦେ ନର୍ସ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଲେକାମ୍ ମାନାଡ଼୍ ଯଦି ୱେସିନାଗ୍ ମାନ୍ତାଡ଼୍, ମାନାଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜର୍ ଲୋପେ ସାହାଯ୍ୟ ଦର୍କିତ୍ ନୁ ତାନ୍ ମାର୍ ଜିସୁନ୍ ନେତୁର୍ ମାନଙ୍କ୍ ସାରେତ୍ ପାପତାଗାଙ୍କ୍ ପରିଷ୍କାର୍ ମାଡ଼ିତେ ।
ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ଇଞ୍ଜ ବାପ୍ତିସ୍ମ ତଡ଼୍ ନୁ ନିଜର୍ ନେତୁର୍ ତଡ଼୍ ନାରୁଡ଼ାଦ୍ ପରିତ୍ରାଣ ସାଦନ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ । ମାତର୍ ଏର୍ତଡ଼୍ ଆୟ ମାତର୍ ରେଣ୍ଡ୍ଆସ ଏର୍ ନୁ ନେତୁର୍ ଇସ୍ ୱାସ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଆତ୍ମା ଆନ୍ତେ ଇଦିନାଦ୍ ସାକ୍ଷୀ ଇଦୁତା । ବାତ୍ତିଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ପରମାଆତ୍ମା କେ ସତ୍ ।
ଡଲ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡେ ପୁନରୁତ୍ତିତ୍ ସାରେଦାମ୍ ମୁନେ, ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ସାକ୍ଷଦାତାଲ୍ ନୁ ପୃତିବିତେ ରାଜାଦିରାଜା ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟଟନ୍ ଅନୁଗ୍ରହ ନୁ ଶାନ୍ତି ମିଇ ପରୁ ଆୟି । ଅଣ୍ଡ୍ ମାନାଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ୁତନ୍ ନୁ ଅନ୍ ଡଲ୍ତାଦିନ୍ତ ମାନାଙ୍କ୍ ପାପ ତାଗାଙ୍ଗ୍ ପରିତ୍ରାନ୍ ମାଡ଼୍ତନ୍ ।
ନାନେ ଉତ୍ତର୍ ଇତ୍ତନ୍, “ଆଜ୍ଞା ! ନାନେ ପୁନ୍ନନ୍ । ନିମେ ପୁଞ୍ଜ୍ମାନ୍ନ୍ତି ।” ଅଣ୍ଡ୍ ନାକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତନ୍, “ଇ ନାରୁଡ଼୍ ବୟଙ୍କାର୍ କଷ୍ଟତାଗାଙ୍କ୍ ୱାତ୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ମେକାଗାଲାନ୍ ନେତୁର୍ତେ ନିଜେ ନିଜେତ୍ ଚକା ନର୍ସ ପାଣ୍ଡ୍ରି ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।