27 ଅଣ୍ଡ୍ ରୂଟି ଇତ୍ତେ ୱେଲେ ଶୟ୍ତାନ୍ ଅନାଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ତେ । ଆଗାଙ୍କ୍ ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ବାତେଏ ମାଡ଼ୁତିନ୍, ଆଦ୍ ଜାପେ ମାଡ଼େ ।
ଅନାଗ୍, ମେଣ୍ଡେ ଦୁଷ୍ଟ ସାତ୍ଟାନ୍ ପ୍ରେତତିଙ୍କ୍ ନିମନ୍ତ୍ରନ ମାଡ଼ିତାତିତ୍ ନୁ ଆୱ୍ ସାରେ ଆଦ୍ ଲୋନ୍ ମାନ୍ତା । ଇଦିନ୍ତଡ଼୍, ଆଦ୍ ବୁତ୍ ପୟିତ୍ତେ ନାରୁନ୍ ଶେଷ୍ ଦଷ୍ ମୁନେତ୍ ଦଷ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ଗାଟି ଗଡ଼୍ବଡ଼୍ ଆଦ୍ତେ । ହିଦ୍ ଯୁଗ୍ତେ ଦୁଷ୍ଟ ନାରୁଡ଼୍ ହିଦ୍ଲେକାମ୍ ଗାଟି ତିପାଲ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।”
ଜିସୁ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଜେକେ ଆନ୍ ଶୟ୍ତାନ୍ ! ଦର୍ମଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ ଲେକାମିନ୍ଦେ, ‘ମାତର୍ ନି ପ୍ରବୁ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଉପବାସ୍ ମାଡ଼େ ନୁ ଅନାଦ୍ ସେବା ମାଡ଼େ ।’”
ପିକିଡ଼୍ ମିରିୱାସ୍ ରାଜାଙ୍କ୍ କେତ୍ତେ, “ଇଞ୍ଜେକେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଯୋହନ୍ତେ ତାଲ୍ ତାଲିତାଗ୍ ୱାଟି ନାକ୍ ଇମୁଟ୍ ।”
ଆସୁଙ୍କ୍ ଜିସୁନ୍ ବାରଜାନ୍ ଶିଷ୍ୟନାଗାଙ୍କ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ଇଷ୍କାରିୟୋତ୍ ପେଦେର୍ ତଣ୍ଡ୍ ଯିହୂଦାନାଗେ ଶୟ୍ତାନ୍ ନେଙ୍ଗ୍ତେ ।
ମେଣ୍ଡେ ଜିସୁ ନାର୍କେତ୍ ବଜିତ୍ ୱେଲେ, ବେସୁଙ୍କ୍ ଶୟ୍ତାନ୍ ଶିମୋନ୍ତେ ମାର୍ ଇଷ୍କାରୀୟତିୟ ଯିହୁଦାନ୍ ଜିୱୁତେ ଜିସୁଙ୍କ୍ ଶତ୍ରୁଡ଼୍ କାଇଦେ ପସ୍ପିଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ସଂକଳ୍ପ ତିଆର୍ ମାଡ଼ିମାତ୍ତଣ୍ଡ୍,
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ବେନ୍ ଗଟ୍ତେ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ଗଟ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଗେ ବଜିତାଗ୍ କୁଦିମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼ାଗାଙ୍କ୍ ବେନ ପୁନଡ଼୍ ।
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାନ୍ ମିଡ଼୍ ବାରଜାନ୍ତିଙ୍କ୍ ହେଞ୍ଚି ମାନନ୍ କି ?” ମିକା, ମିଇ ଲୋପେଙ୍କ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ଶୟ୍ତାନ୍ ।
ପିତର୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହନନୀୟ, ନିମ୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଶୟ୍ତାନ୍ ହୃଦୟତେ ୱାମିମିକା ଦର୍କି ମାନ୍ଦାନ୍ ଡାବ୍କ୍ ନିଜେତ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ବେସର୍ ନେହେସ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାନ୍ ଗାର୍ରେ ମିଚ୍ କେତ୍ତିନ୍ ?