17 ଯଦି ମିଡ଼୍ ଆଦ୍ ସାରେ ପୁଞ୍ଜ୍, ଆଲେକେ ଆଦେଲେକାମ୍ ମାତ୍କେ ମିଡ଼୍ ଦନ୍ୟ ।
ବେନ ଆୟି ନା ସ୍ୱର୍ଗତେ ବାବାନ୍ ଇଚ୍ଛା ଲେକାମ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ନା ଦାଦାଲ୍, ନା ଏଲାଡ଼୍ ନୁ ନା ୟାୟ୍ ।”
ମାତର୍ ଜିସୁ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇଲା, ବେନଡ଼୍ ପରମେଶ୍ୱର୍ତେ ବାକ୍ୟ କେଞ୍ଜିତଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ପ୍ରକୃତ୍ ତେ ଆସତ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଦନ୍ୟ ।”
ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ବେନ୍ ଗଟ୍ ହିସମିନ୍ଦେନ୍, ଆଦ୍ ଯଦି ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତିଡ଼୍, ଆଲେକେ ମିଡ଼୍ ନା ସାଙ୍ଗ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ନିୟମ୍ ପୁତ୍ତଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମୁନ୍ନେ ଦାର୍ମାମ୍ ଆୟ୍ୟଡ଼୍, ଇତ୍କେ ନିୟମ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ାନଡ଼୍ ଦାର୍ମାମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଆଦିଙ୍କ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ଜିସୁନ୍ ତଡ଼୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ବାଦ୍କେ ସୁନ୍ନତ କି ଅସୁନ୍ନତ ବାତେବା ୱେରେ ମାନ, ଇତ୍କେ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଗ୍ ଗାଡ଼୍ସ୍ ମାଞ୍ଜ୍ ପ୍ରେମତଡ଼୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ାନାଦ୍ ସାୟେ ।
ଇତ୍କେ ବେନ ନିଜାମ୍, ସ୍ୱାଦିନ୍ତାଦ୍ ନିୟମ୍ତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ଅଦିନ୍ତଡ଼୍ ଗାଡ଼୍ସ୍ ମାନ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ବିସ୍ମରଣଡ଼୍ ଲେକାମ୍ ଆୟକଟ୍ ବରଂ କାମ୍ମାଡ଼ାନଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ ପାଡ଼ୟିତାଗ୍ ଦନ୍ୟ ।
ହେର୍କେ ମାଡ଼ାଟ୍ ବେନ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ନିଜାତେ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ନାଡ଼୍ସି ଆଦ୍ ମାଡ଼କ୍, ଅଂକିଙ୍କ୍ ପାପ୍ ତାଲ୍ଗିତ୍ ।
ବେନଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜେତ୍ ଚକା ନର୍ସ୍ ୱେଡ଼୍ସ୍ପିତନ୍, ଅଡ଼୍ ବାଗ୍ୟବାନ୍ । ଜିୱେ ମାଡ଼େତ୍ କାୟା ତିନ୍ଦାନଙ୍କ୍ ନୁ ଦ୍ୱାର୍ ଇସ୍ ନାର୍ଦାଗ୍ ମିକା ଆଦାନଙ୍କ୍ ଅଡ଼ାଦ୍ ଅଦିକାର୍ ମିନ୍ଦେ ।