34 ଆଗାଙ୍କ୍ ନାରୁଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ମସିହ ସାରେଦିନାମ୍ ମାନ୍ଦାନାଦ୍ ମାମ୍ମେ ବ୍ୟବସ୍ଥାତାଗ୍ ସାରେ କେଞ୍ଜିମିନ୍ଦେମ୍, ଆଲେକେ ନାରୁନ୍ ପିଲା ପର୍ର ଆଦ୍ତନ୍ ଇଞ୍ଜ୍ ନିମ୍ ବେଲା କେତୁତି ? ଇ ନାରୁନ୍ ପିଲା ବେନ ?”
ତାନ୍ ପେର୍କେ ଜିସୁ କାଇସରୀୟା ପିଲିପ୍ ନାର୍ଦେ ପାକେ ୱାସ୍ ତାନ୍ ଶିଷ୍ୟନଡ଼୍କ୍ କେତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପତନ୍, “ନାରୁନ୍ପିଲେ ବେନ୍ ଇଞ୍ଜ ନାରୁଡ଼୍ କେତୁତଡ଼୍ ?”
ଜିସୁ ଯିରୁଶାଲେମ୍ ହେଉଦାନ୍ ୱେଲେ ଆଗେ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉଡାଙ୍କ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଗୁଡ଼୍ତଡ଼୍ ।
ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “କଙ୍ଗାନାକାନ୍ ଦୋର୍ରା ମିନ୍ଦେ, ପିଟେଙ୍କ୍ ତୁହୁକା ମିନ୍ଦେ । ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ରମାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ପଡ଼ିୟେ ଇଲେ ।”
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିୱାଦ୍ ଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ ଲେକାମିନ୍ଦେ, ଇଶ୍ୱର୍ କେତିତଣ୍ଡ୍, ‘ମିଡ଼୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ ।’
ଯଦି ନାନ୍ ପୃତିବିତେ ପର୍ର ଆଦ୍ତନ୍, ଆଲେକେ ସାରେତଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ନା ଗାର୍ରେ ଅଦ୍ତାନ୍ ।”
‘ମାତର୍ ଅଡ଼୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଲ୍ୱାକଟ ପାସ୍କି ମାଡ଼୍ତଡ଼୍,’ ଅଡ଼ାଦ୍ ଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ କେତ୍ତାଦ୍ ଇଦ୍ ବାକ୍ୟ ବେଲା ସାରେ ଆଦ୍ତେ, ଇଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଇଲା ଆଦୁତେ ।”
ଜିସୁ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ବେସୁଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ ନାରୁନ୍ ପିଲେତିଙ୍କ୍ ପର୍ର ତେସ୍ମାତ୍ତିଡ଼୍, ଆସୁଙ୍କ୍ ନାନ୍ ଯେ ଆଦ୍ ନାରୁନ୍ ନୁ ନାନ୍ ନିଜ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ବାତେଏ ମାଡ଼୍ୱେ ବେଲାନ୍ ବାବାଲ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବେଦ୍ଲେକାମ୍ ଶିକ୍ଷା ଇତ୍ତନ୍, ଆଦେଲେକାମ୍ ଇଦ୍ ସାରେ ଗଟି କେସମିନ୍ଦେନ୍, ଇଦ୍ ମିଡ଼୍ ପୁନ୍ତିଡ଼୍ ।
ମେଣ୍ଡେ, ମାନାଡ଼୍ ତ ପୁତ୍ତାଡ଼୍, ବେନଡ଼୍ ନିୟମ୍ ଅଦିନ୍ତେ ମିନ୍ଦେଡ଼୍, ଅଦିନ୍ ସାରେ ବିଦିବିଦାନ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ବାଦ୍ୟ । ଇଶ୍ୱର୍ ବେସୁଟ୍ ସାରେତଡ଼୍ୱାଦ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍, ନିୟମ୍ ମାନେମ୍ ଆୟ୍ୱଡ଼୍ ବାତ୍ଆୟି ବୁସାମାଡ଼ି ନିର୍ଦଷ୍ ଇଞ୍ଜ କେତାନଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଡ଼୍ ।
ୱେରନାଦ୍ ପାପାମ୍ ବେଲା ସାର୍ରେ ଜଗତ୍ତିଙ୍କ୍ ଦଣ୍ଡ୍ ତାତ୍ତେ, ଆଦେରକମ୍ ୱେରନାଦ୍ ଦାର୍ମାମ୍ ସାର୍ରେ ନାରୁଡ଼୍ ଜାତି ସେଙ୍ଗେ ମୁକ୍ତି ନୁ ପୁନାଦ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ତାସ୍ଇତ୍ତେ ।
ଇତ୍କେ ଜିସୁ ସାରେଦିନେ ଜିୱୁ ମାନ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଅନାଦ୍ ପୁଜାରି ପାଡ଼୍ୟି ଗାଲା ସାରେଦିନା ମାନ୍ତେ ।