23 ଜିସୁ ଅଡ଼୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତନ୍, “ନାରୁନ୍ ପିଲେ ମହିମାନିତ ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଦିନାମ୍ ହେୱୁତେ ।”
“ବେସୁଙ୍କ୍ ନାରୁନ୍ପିଲେ ରାଜାଲ୍ ଆଶେ ତାନ୍ ଦୂତକି ତ ୱାଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଗୌରବମୟତେ ସିଂହାସନ୍ତାଗ୍ କୁଦିତଣ୍ଡ୍,”
ତାନ୍ ପେର୍କେ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଗାର୍ରେ ୱାସ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିଡ଼୍ ଇଞ୍ଜେକ୍ ଆଇନା ଉଞ୍ଜି ରମୁତିଡ଼୍ ? ଉଡ଼ାଟ୍, ନାରୁନ୍ପିଲେ ଦୁଷ୍ଟ ନାରୁଡ଼୍ କାୟ୍ଦେ ସମର୍ପିତ ଆଦ୍ଦାନ୍ ଦିନାମ୍ ହେୱ୍ତେ ।
ଜିସୁ ଇସୁର୍ ଆବାଡ଼୍ ଆଞ୍ଜ୍ କାପ୍ମୁଡ଼୍ନ୍ଦି ନେଲ୍ ରାଲତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଯଦି ସମ୍ଵବ ଆୟେଡ଼୍, ଦୁକାମ୍ ଇୱକନ୍ ଆଦାଙ୍କ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍,
ମୁଣ୍ଡ୍ ଦାମ୍ ମାଲ୍ତେ ୱେଲେ ଜିସୁ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ଙ୍କି କେତଣ୍ଡ୍, ମିଡ଼୍ ଇଞ୍ଜେ ଆଇନା ଉଞ୍ଜି ମିନ୍ଦେଡ଼୍ ? ପିନା ଆଦୁତ୍ । ଉଡ଼ାଟ୍ ! ନାରୁଣ୍ଡ୍ ପିଲେତିଙ୍କି ନାରୁଡ଼୍ କାଇଦେ ପସ୍କିଦାନ୍ ସମୟ୍ ଏୱୁତେ ।
ଅନ୍ ଶିଷ୍ୟନଡ଼୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ସାରେ ବିଷୟ ବୁଜେମ୍ ଆୟ୍ୟଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଜିସୁ ମହିମାନିତ ଆତ୍ତେ ୱେଲେ ଇଦ୍ ସାରେ ବିଷୟ ଯେ ଅନ୍ ମୁନେ ଲେକାମାତ୍ତେ, ମେଣ୍ଡେ ଅନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଡ଼୍ ଯେ ଇଦ୍ସାରେ ମାଡ଼ିମାତ୍ତଡ଼୍, ଆଦ୍ ଅଡ଼୍ ମାନ୍ ଦାଗ୍ ୱାତ୍ତେ ।
“ଇଞ୍ଜେ ନାନ୍ ଗାଟି ଦୁଃକାମ୍, ନାନ୍ ବାତେଏ ମାଡ଼ିତାନ୍ ? ‘ବାବା, ଇଦ୍ ଦୁଃକ ସମୟ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଉଦାର୍ ମାଡ଼େ, ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ତ ନାନ୍ ଇ ସମୟ୍ତାଗ୍ ୱାସ୍ ମିନ୍ଦେନ୍ ।’
ନିସ୍ତାର୍ ପାଣ୍ଡୁମ୍ ଆଦାନ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ଜିସୁ ଇଦ୍ ଜଗତ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ବାବାନ୍ ଗାର୍ରେ ଆଦାନଙ୍କ୍ ଅନାଦ୍ ଦିନାମ୍ ଉପସ୍ଥିତ୍ ଆତ୍ତାଦ୍ ପୁଞ୍ଜ୍, ଜଗତ୍ ତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ନିଜେତ୍ ବେନ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ି ୱାସମାତ୍ତନ୍, ଅଡ଼୍ ସାରେ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ପ୍ରେମ ତିଆର୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଜିସୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ବିଷୟ୍ତେ ହିଦ୍ଗଟ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ବେନ ଜିସୁନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ମାତ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ପେର୍କେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍, ବାତ୍ତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଜିସୁ ଆଦ୍ ଯାକ ମହିମା ପାଏମ୍ ଆୟ୍ୱାଙ୍କ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ହିୱକଟ୍ ମାତ୍ତଡ଼୍ ।