46 ମେଣ୍ଡେ, ଅଡ଼୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ବେନ ପାରୂଶୀଡ଼୍ ପାକେ ଆଞ୍ଜ୍, ଜିସୁ ବାତ୍ ବାତେଏ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ିମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦ୍ ସାରେ ଅଡ଼୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍;
ମୁକ୍ୟ ଯାଜକିଡ଼୍ ନୁ ପାରୂଶୀଡ଼୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ପଇତାନ୍ ସେଙ୍ଗେ, ଅଣ୍ଡ୍ ବେଗା ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍, ଇଦ୍ ଯଦି ବେନ ପୁନ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦ୍ କେତାନଙ୍କ୍ ଗଟ୍ ଇସ୍ମାତ୍ଡ଼୍ ।
ଯଦି ଜିସୁ ଅଡ଼୍ ମୁନେ ଆସର୍ ଆଶର୍ଯ୍ୟ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ିମାତନ୍, ଆଗେକ୍ ବା ଅଡ଼୍ ଅନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ୱେ ମାତ୍ତଡ଼୍,
ଜିସୁନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜେ ତିରିୟାନାଦ୍ ପାରୂଶୀଡ଼୍ କେଞ୍ଜ୍ତଡ଼୍, ଆସୁଟେ ମୁକ୍ୟଯାଜକ୍ ନୁ ପାରୂଶୀଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପୟ୍ଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ପ୍ରହରୀଡ଼୍କ୍ ରହ୍ତଡ଼୍ ।
ହିଦିନ୍ ଲୋପେ ପ୍ରହରୀଡ଼୍ ମାଲ୍ସ୍ ୱାତ୍ତାଙ୍କ୍, ମୁକ୍ୟ ଯାଜକ୍ ନୁ ପାରୂଶୀଡ଼୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ପାଚ୍ରାମାଡ଼୍ତଡ଼୍, “ମିଡ଼୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ତାଡ଼୍ୱିଡ଼୍ ?”
ବେନ ମୁନେଙ୍କ୍ କାନାଲ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଡ଼୍ କାନାଙ୍କ୍ ପାରୂଶୀନଡ଼୍ ପାକେ ତାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଆସୁଟେ ୱେରଣ୍ଡ୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ୱାସ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “କେଞ୍ଜାଟ୍ ! ବେନଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ ଜଇଲ୍ତାଗ୍ ୱାଟିମାତ୍ତିଡ଼୍ ଅଡ଼୍ ମନ୍ଦିର୍ତାଗ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଶିକ୍ଷା ଇଦୁତଡ଼୍ !”