33 ଜିସୁ ମରିୟମ୍ତିଙ୍କ୍ କେୟାନାଦ୍ ଉଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଯିହୁଦୀନଡ଼୍କ୍ ଆଦିନ୍ ତଡ଼୍ ୱାତ୍ତାଦ୍ ଉଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ । ଅଡ଼୍ ମିକା କେୟମାତ୍ତଡ଼୍, ଆଦ୍ ଉଡ଼ି ଜିସୁ ଗାଟି ଦୁଃକ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଗାଟି ଦାନ୍ଦେ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଜିସୁ ଅଡ଼୍ପାକେଙ୍କ୍ କପାମ୍ ଆସ୍ ଉଡ଼୍ତନ୍ ନୁ ଅଡ଼ାଦ୍ ତିପାଲ୍ ହୃଦୟତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ଦୁଃକାମ୍ ଆତ୍ତନ୍ । ତାନ୍ପେର୍କେ ଆ ନାରୁଙ୍କ୍ କେତ୍ତନ୍, “କାଇ ଆମ୍ ।” ଅଣ୍ଡ୍ କାଇ ଆତାନ୍ ୱେଲେ ସୁସ୍ଥ ଆତ୍ତେ ।
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିଡ଼୍ ବେସର୍ କମ୍ ବିଶ୍ୱାସିଡ଼୍ । ମି ତଡ଼୍ ନାନ୍ ମେଣ୍ଡେ ବେସ୍କ୍ ଦିନା ମାନ୍ତ୍ତାନ୍ ? ପେକାଙ୍କ୍ ନା ଗାରେ ପୟ୍ସ୍ ତାଡ଼ାଟ୍ !” ଅଡ଼୍ ଅକିଂଙ୍କ୍ ଜିସୁନ୍ ଗାରେ ତାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଯିହୁଦୀ ଡ଼ାଗାଙ୍କ୍ ନାର୍ଗେ ମାର୍ତା ନୁ ମରୀୟମ୍ ତିଙ୍କ୍ ତାମ୍ ଦାଦାଲ୍ ବିଷୟ୍ତେ ସାନ୍ତନା ହିଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଆୱିନା ୱାସ୍ମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ବେନ୍ ଯିହୁଦୀନଡ଼୍ ଅଦିନ୍ତଡ଼୍ ଲୋନ୍ ମାଞ୍ଜ୍ ତାଙ୍କ୍ ସାନ୍ତନା ଇସମାତ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ମରୀୟମ୍ ଜାପେ ତେଦି ପେଇସ୍ ଆଦାନାଦ୍ ଉଡ଼ି, ଆଦ୍ ସମାଦି ପାକେ କେୟାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଆଦୁତ୍ତେ, ଆଦ୍ ଏର୍କା ମାଡ଼ି ଆଦିନ୍ ପେର୍କେ ପେର୍କେ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
“ଅଂକିଙ୍କ୍ ବେଗା ୱାଟ୍ତିଡ଼୍ ?” ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ପ୍ରବୁ ୱାସ୍ ଉଡ଼େ ।”
ଜିସୁ କେୟ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଆଗାଙ୍କ୍ ଜିସୁ ମେଣ୍ଡ୍ନ୍ ଦାମ୍ ମନ୍ତାଗ୍ ବ୍ୟାକୁଲ୍ ଆସ୍ ସମାଦି ପାକେ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍; ଆଦ୍ ୱେରଡ଼୍ ପାଡ଼୍କିନାଗ୍ ମେଣ୍ଡେ ଅନ୍ ମୋକତାଗ୍ ୱେରଡ଼୍ କାଲ୍ ମାତ୍ତା ।
“ଇଞ୍ଜେ ନାନ୍ ଗାଟି ଦୁଃକାମ୍, ନାନ୍ ବାତେଏ ମାଡ଼ିତାନ୍ ? ‘ବାବା, ଇଦ୍ ଦୁଃକ ସମୟ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଉଦାର୍ ମାଡ଼େ, ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ତ ନାନ୍ ଇ ସମୟ୍ତାଗ୍ ୱାସ୍ ମିନ୍ଦେନ୍ ।’
ଜିସୁ ଇଦ୍ସାରେ ଗଟିକେତ୍ତେ ପେର୍କେ ଆତ୍ମାତାଗ୍ ଉଦ୍ବିଗ୍ନ ଆତ୍ତନ୍ ନୁ ବେନ୍ଲେକାମ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଇସ୍ କେତ୍ତନ୍, ସତ୍ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍, ମିୟାଗାଙ୍କ୍ ୱେରନ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଶତ୍ରୁଡ଼୍ କାଇଦେ ପସ୍ପିଦ୍ତନ୍ ।
କୁସି ନାରୁଡ଼୍ ତଡ଼୍ ୱେଡ଼୍କ୍ ମାଡ଼ାଟ୍, ଦୁଃକାମ୍ ନାରୁଡ଼୍ ତଡ଼୍ ଦୁଃକି ଆୟ୍ମୁଟ୍ ।
ବେନ ମାନାଦ୍ ଦୋଷ୍ତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ାନଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଣ୍ଡ୍, ଇଦ୍ଲେକାମ୍ ବେଡ଼୍ୟେ ପୁଜାରି ଅଣ୍ଡ୍ ଆୟଣ୍ଡ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ତ ମାନ୍ ବେଡ଼୍ୟେ ପୁଜାରି, ମାନ୍ ଲେକାମ୍ ସାର୍ରେ ପରିକ୍ୟା ଆସ୍ମାତ୍କେ ମିକା ଅଣ୍ଡ୍ ପାପାମ୍ କିୱେ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍;