22 ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ପୁତ୍ତାନ୍ ନିମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ବାତେଏ ମେଣ୍ଡେ ତାଲ୍କେ, ଇଶ୍ୱର୍ ଯେ ଆଦ୍ ଇଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ହିଦ୍ ନାନ୍ ପୁତ୍ତାନ୍ ।”
ଜିସୁ ଅଡ଼୍ ଗାର୍ରେ ୱାସ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ସ୍ୱର୍ଗ ନୁ ପୃତିବି ସାରେ ଅଦିକାର୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଇସ୍ମିନ୍ଦେନ୍ ।
ଜିସୁ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହଁ !” ବେନ ବିଶ୍ୱାସ ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍, ଅନ୍ ଗାରେ ସାରେ ନିଜାମ୍ ।
ଜିସୁ ଆଦିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିଇ ଦାଦାଲ୍ ମେଣ୍ଡେ ଜିୱୁ ଆସ୍ ତେଦିତଣ୍ଡ୍ ।”
ନିମ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ସାରେ ନାରୁଡ଼୍ ପର୍ର ଅଦିକାର୍ ହିତ୍ତି, ବେଦ୍ରକମ୍ ନିମ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବେନ୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ହିତ୍ତିନ୍, ଅଡ଼୍କ୍ ସାରେଦିନାତ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ହିଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ବାବାଲ୍ ମାର୍ଦିଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ିତନ୍, ମେଣ୍ଡେ ସାରେ ବିଷୟ ଅନ୍ କାଇଦାଗ୍ ଅର୍ପଣ ମାଡ଼ିସ୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ ଯେ ପାପୀଡ଼୍ ଗଟି କେଞ୍ଜଣ୍ଡ୍, ଇଦ୍ ମାମ୍ମେ ପୁତ୍ତମ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଯଦି ବେନ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବକ୍ତ ଆସ୍ ଅନାଦ୍ ଇଚ୍ଛା ସାଦନା ମାଡ଼ିତନ୍, ଆଲେକେ ଆଦ୍ ଅନ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜିତଣ୍ଡ୍ ।