36 ଆଲେକେ ବେନଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ପବିତ୍ର ମାଡ଼ି ଜଗତ୍ତାଗ୍ ରହସିତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦିଙ୍କ୍ ବାତେଏ ମିଡ଼୍, ନାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍, ଇଦ୍ ନାନ୍ କେଲ୍ନାଙ୍କ୍, ନିମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍ଗ୍ ନିନ୍ଦ୍ ମାଡ଼ୁତିନ୍ ଇଞ୍ଜ କେସମିନ୍ଦେନି ?
ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜ୍ତିଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ଇଞ୍ଜ କେସ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପର୍ର ଆସ୍ ନେହେସ୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ । ହାଲେକ୍ ଉଡାଙ୍କ୍ ଆଦ୍ତେ, ଇଶ୍ୱର୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଗେଲ୍ସ୍ପାଙ୍କ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ୁତଣ୍ଡ୍ କି ଇଲେ ।”
ଜିସୁଙ୍କ୍ କେପି ମାନ୍ଦାନ୍ ସେନାପତି ନୁ ସୈନ୍ୟହିଡ଼୍ ବୁମିକମ୍ପ ନୁ ବାଗାତାଉ ଗଟ୍ନା ଉଡ଼ି ୱେର୍ସ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ହିଣ୍ଡ୍ ନିଜାମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ।”
ଦୂତ ଆଦିଙ୍କ୍ କେତ୍ତେ, “ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ନି ପରୁ ଡିଗିତେ ନୁ ସତ୍ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଶକ୍ତିତେ ନିକିଂଙ୍କ୍ ମିସିତେ, ନୁ ବେନ ଜନମ୍ ଆଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ପବିତ୍ର ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ହିଞ୍ଜ ନାରୁଡ଼୍ ପୁନ୍ତଡ୍ ।
ବେନଡ଼୍ ପାକେ ଇଶ୍ୱର୍ତାଦ୍ ବାକ୍ୟ ମିନ୍ଦେ ଇତ୍କେ, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଯଦି ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଇଞ୍ଜ କେତ୍କେ ମେଣ୍ଡେ, ଦର୍ମଶାସ୍ତ୍ର କଣ୍ଡନ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଡ଼୍,
ନିମ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବେଲା ଜଗତ୍ତାଗ୍ ରହତ୍ତିନ୍, ନାନ୍ ମିକା ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଆଦେପୁଟୁଙ୍କ୍ ଜଗତ୍ତାଗ୍ ରହତ୍ତାନ୍ ।
ବେଲା ଅଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ଅଣ୍ଡୟାଗେ ଆଦ୍ତଡ଼୍; ହଁ ବାବା ନିମ୍ ବେଲା ନାୟାଗେ ମିନ୍ଦେନି ନୁ ନାନ୍ ନିୟାଗ୍ ମିନ୍ଦେନ୍, ଅଡ଼୍ ମିକା ଆଲେକେ ମାୟାଗ୍ ମାନିଡ଼୍, ବେଦ୍ଲେକାମ୍ ନିମ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ରହତ୍ତି ଇଞ୍ଜ ଜଗତ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିତ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନିମ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବେନ୍ ସାରେ ବାକ୍ୟ ଦାନ ମାଡ଼୍ତି, ନାନ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଆୱ୍ ସାରେ ଦାନ ମାଡ଼୍ତାନ୍, ମେଣ୍ଡେ ଅଡ଼୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ନାନ୍ ଯେ ନିୟାଗ୍ କନ୍ସ୍ ୱାସ୍ମିନ୍ଦେନ୍, ଆଦ୍ ସତ୍ ଇଞ୍ଜ ପୁଞ୍ଜ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼୍ ନୁ ନିମ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ରଅତି ଇଞ୍ଜ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।”
ଯିହୁଦୀଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ମାୟାଗ୍ ୱେରନ୍ ନିୟମ୍ ମିନ୍ଦେ ନୁ ଆଦ୍ ନିୟମ୍ ଲେକାମ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଡଲାନ୍ଦଣ୍ଡ୍ ଜିୱେଦର୍କିତ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ‘ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍’ ଇଞ୍ଜ କେସ୍ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।”
ତୋମା ଜିସୁଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନା ପ୍ରବୁ ନା ଇଶ୍ୱର୍ !”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିତିଡ଼୍ ଯେ, ଜିସୁ ଆଦୁତନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ମସିହ, ମେଣ୍ଡେ ଅନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ି ମିଡ଼୍ ବେଲା ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ଦର୍କିତ୍, ଇଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଇୱୁସାରେ ଲେକ୍ତାଦ୍ ଆସ୍ମିନ୍ଦେ ।
ଇଶ୍ୱର୍ ତାନ୍ ମାର୍ଦିଙ୍କ୍ ଜଗତ୍ତାଗ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ରୱଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଜଗତ୍ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ଅନ୍ତଡ଼୍ ପରିତ୍ରାଣ୍ ଦର୍କିତ୍ତେ, ଆଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ରହ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ବେନଙ୍କ୍ ରୟ୍ସ୍ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବାକ୍ୟ କେତିତଣ୍ଡ୍, ଆଦିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ପୁରାପୁରି ଲେକାମ୍ ଆତ୍ମାତିଙ୍କ୍ ବେଡ଼୍ୟାଦ୍ ମାଡ଼ିତନ୍ ।
“ନାନ୍ ନିଜେ କ୍ଷମତାତାଗାଙ୍କ୍ ବାତେଏ ମାଡ଼େପାର୍ୱଣ୍ଡ୍; ମାତର୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗଟ୍ ଲେକାମ୍ତେ ନାନ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ିତାନ୍, ମେଣ୍ଡେ ନାୟାଦ୍ ବିଚାର୍ ଟିକ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ନିଜ୍ତେ ଇଚ୍ଛା ସାଦନ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଚେଷ୍ଟା ମାଡ଼କଟ୍ ନା ପ୍ରେରଣାକର୍ତ୍ତାନ୍ ଇଚ୍ଛା ସାଦନ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଆଲ୍ସି ମାଡ଼ିତାନ୍ ।”
ବେନ୍ କାଦି ତେରିତେ, ଆଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ କଷ୍ଟ ମାଡ଼୍ମାଟ୍ । ବେଲାନ୍ ବେନ୍ କାଦି ସାରେଦିନାତ୍ ଜିୱୁନ୍ ଇଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ କଷ୍ଟ ମାଡ଼ାଟ୍ । ଆଦ୍ କାଦି ନାରୁନ୍ପିଲେ ମିକିଂଙ୍କ୍ ହିଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବାବାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଇଦ୍ ଅଦିକାର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ନିଜେତ୍ ଇଚ୍ଛାତିଙ୍କ୍ ସାଦନ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ୱାଡ଼ନ୍ ବେଲାନ୍ ନା ପ୍ରେରଣାକର୍ତ୍ତାନ୍ ଇଚ୍ଛା ସାଦନ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ୱାସ୍ମିନ୍ଦେନ୍ ।
ଜିୱୁତେ ବାବାଲ୍ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ରହ୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ନାନ୍ ବାବାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଜିୱୁ ମିନ୍ଦେନ୍, ଆଦିନ୍ ରକମ୍ ବେନ ନାକିଂଙ୍କ୍ ତିନ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଆନ୍ତେ ନା ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଜିୱୁନ୍ ମାନ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ନିମ୍ ଯେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଆଦ୍ ପବିତ୍ର ନାରୁନି, ହିଦ୍ ମାମ୍ମେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେମ୍ ନୁ ପୁଞ୍ଜ୍ମିନ୍ଦେମ୍ ।”
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇଶ୍ୱର୍ ଯଦି ମିଇ ବାବାଲ୍ ଆୟେଣ୍ଡ୍, ଆଲେକେ ମିଡ଼୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼େଡ଼ି; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ୱାସ୍ ଇଞ୍ଜେ ହିଗେ ମିନ୍ଦେନ୍; ନାନ୍ ନିଜେ ତାଗାଙ୍କ୍ ୱାଡ଼ନ୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ରହସ୍ମିନ୍ଦେନ୍ ।
ଇତ୍କେ ଦର୍ମତାଦ୍ ଆତ୍ମା ବିଷୟ୍ତେ ଡଲ୍ତଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ନ୍ଦାମ୍ ଜିୱେ ଆସ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ଇଞ୍ଜ ଶକ୍ତିତଡ଼୍ ପେଦେର୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍;
ଆଦିଙ୍କ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ମାୟ୍ଦିଙ୍କ୍ ରୋଗାମ୍ ଆତ୍ତାଙ୍କ୍ ନିୟମ୍ ବାତ୍ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ପାର୍ୱ, ଆଦ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ତାନ୍ ମାରିଙ୍କ୍ ପାପ୍ତାଦ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ଇସାପ୍ତେ ପାପାମ୍ ଦଂସ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ରହସ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ତାଗ୍ ପାପାମ୍ତିଙ୍କ୍ ଦଣ୍ଡ୍ ଇଦାନ୍ ନିୟମ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍,
ଅଡ଼୍ ମାନ୍ ମୁନେତ୍ତେ ଇହୁଦୀ ଆନିଦାଦିଡ଼୍ ବଂଶତଡ଼୍ ନୁ ମାନେୟ୍ତେ ଲେକାମ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ଆଦ୍ ବଂଶତାଗ୍ ପୁଟ୍ତଣ୍ଡ୍ । ସାର୍ରେତିଙ୍କ୍ ବେଡ଼୍ୟେ ଶାସନ୍ କର୍ତାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ ଦନ୍ୟ ଆୟିଣ୍ଡ୍ । ଆମେନ୍ ।
ପେର୍କେ ବେସୁଟ୍ ଆଦ୍ ସମୟ୍ ୱାତ୍ତେ, ଇଶ୍ୱର୍ ତାନ୍ ନିଜର୍ ମାରିଙ୍କ୍ ରଅତଣ୍ଡ୍ । ଅଣ୍ଡୟ୍ ନାଟାଡ଼୍ତାଗାଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଜନମ୍ ଆସ୍ ଇହୁଦୀଡ଼୍ ନିୟମ୍ ଅଦିନ୍ତାଗ୍ ବାଦ୍କ୍ତଣ୍ଡ୍ ।