31 ଇଦ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜି ନାରୁଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ରେହେତାଙ୍କ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ ଦାମ୍ କାଲ୍କ୍ ତାତ୍ତଡ଼୍ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ପାରୂଶୀଡ଼୍ ଆଦ୍ ପଡ଼ିୟେତାଗାଙ୍କ୍ ପେଇସ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ଆୱୁକାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।
ଚାଷୀଡ଼୍ ଆଦ୍ ଦାସଙ୍କ୍ ୱେରଙ୍କ୍ ପିଞ୍ଜ୍ପ୍ତଡ଼୍, ୱେରଙ୍କ୍ ହାଉକିତାଡ଼୍ ନୁ ହେସିତ୍ତଡ଼୍, ମେଣ୍ଡ୍ଆର୍ତୁଙ୍କ୍ ପର୍ର କାଲ୍କ୍ ହେସ୍ତଡ଼୍ ।
ସାରେଲେକେତ୍ ହେବଲ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ଆରାମ୍ ମାଡ଼ି ମନ୍ଦିର୍ ନୁ ବେଦି ମଦ୍ୟସ୍ଥଳତାଗେ କାୟି ମାନ୍ଦାନ୍ ଜିକରିୟ ବରକିଅନ୍ତେ ମାର୍ ଦେ କଞ୍ଜ୍ ପୃତିବିତେ ସାରେତଡ଼୍ ଦାର୍ମିକ୍ ନାରୁଡ଼ାଦ୍ ଆୱୁକାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ ଦଣ୍ଡିତ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ।
ଯିରୁଶାଲେମ୍ତେ ଯିହୁଦୀ ନେତାଲଡ଼୍ ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ ଦର୍ମ ଯାଜକ୍ ନୁ ଲେବୀୟ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଯୋହନ୍ତେ ଗାର୍ରେ “ନିମ୍ ବେନ,” ଇଞ୍ଜ ପାଚ୍ରାମାଡ଼ାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ରହ୍ତଡ଼୍ ।
ଆଗାଙ୍କ୍ ଯିହୁଦୀନଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ତିଡ଼ିଇ ପାକେ ଉଡ଼ି କେତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, “ମେଣ୍ଡେ ବେସ୍କ୍ ଦିନା ମାକିଂଙ୍କ୍ ଏର୍କା ତାଗ୍ ନେହେତିଡ଼୍ ? ଯଦି ନିମ୍ ମସିହ, ଆଲେକେ ମାକିଂଙ୍କ୍ ଇଟି ମିକା କେଲ୍ମ୍ ।”
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାନ୍ ବାବାନାଗାଙ୍କ୍ ଗାଟି ସାୟେତ୍ ପାଡ଼୍ୟି ମିକିଂଙ୍କ୍ ତଅସ୍ ମିନ୍ଦେନ୍; ଆଦ୍ ସାରେ ପାଡ଼ିୟିତାଗାଙ୍କ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ କାଲ୍କିନ୍ ରେହେତାଙ୍କ୍ ଆଦୁତିଡ଼୍ ?”
ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ହୋ ଗୁରୁ, ବେସ୍କ୍ ଦିନାତେ ମୁନେନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ନିକିଂଙ୍କ୍ କାଲ୍କ୍ ହେସାଙ୍କ୍ ଚେଷ୍ଟା ମାଡ଼ମାତ୍ତଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ନିମ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ ଦାମ୍ ଆଦାଙ୍କ୍ କେତୁତିନ୍ ?”
ହିଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଯିହୁଦୀଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଆୱ୍କାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡେ ଅଦିକ୍ ଚେଷ୍ଟା ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ଯେ ବିଶ୍ରାମ୍ଦିନେତେ ନିୟମ୍ ମାନେମ୍ ଆୟ୍ୟକଟ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମାତର୍ ଆଦ୍ ଆୟ୍ୟ, ମାତର୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ନିଜେତ୍ ବାବାଲ୍ ଇଞ୍ଜ କେସ୍ ନିଜ୍ତିଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ତଡ଼୍ ସମାନ ମାଡ଼ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଆଗାଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ଅନ୍ ପର୍ର ହେସାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ କାଲ୍କ୍ ପେହେକ୍ ତଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଜିସୁ ମୀଞ୍ଜି ମନ୍ଦିର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ପେଇସ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ବାବବାଦୀଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ବେନଙ୍କ୍ ମିୱଡ଼୍ ଆନିଦାଦିଡ଼୍ ତାଡ଼ନା ମାଡ଼୍ୱେ ମାତ୍ତଡ଼୍ କି ? ବେନଡ଼୍ ଆଦ୍ ଦାର୍ମିକ୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ୱାଦାନ୍ ବିଷୟ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ କେସ୍ମାତ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ହାୱ୍କ୍ତଡ଼୍; ଇଞ୍ଜେ ମିଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଶତ୍ରୁଡ଼୍ କାୟିଦେ ସମର୍ପନ୍ ମାଡ଼ି ହାୱ୍କ୍ତିଡ଼୍ ।