24 ଆଗାଙ୍କ୍ ଯିହୁଦୀନଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ତିଡ଼ିଇ ପାକେ ଉଡ଼ି କେତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, “ମେଣ୍ଡେ ବେସ୍କ୍ ଦିନା ମାକିଂଙ୍କ୍ ଏର୍କା ତାଗ୍ ନେହେତିଡ଼୍ ? ଯଦି ନିମ୍ ମସିହ, ଆଲେକେ ମାକିଂଙ୍କ୍ ଇଟି ମିକା କେଲ୍ମ୍ ।”
ଅଡ଼୍ ଆଞ୍ଜ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ପାଚ୍ରିଞ୍ଚ୍ତଡ଼୍, “ବେନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ୱାଦ୍ତନ୍ ଇଞ୍ଜ୍ ଯୋହନ୍ କେସ୍ମାତ୍ତନ୍, ନିମ୍ ଅଣ୍ଡେ କି ? ନା, ମାମ୍ମେ ମେଣ୍ଡ୍ଅର୍ତିଙ୍କ୍ କେପିତମ୍ ?”
ଇ ସାରେ ଗଟି ଜିସୁ ଗାଟି ଲେକେତ୍ତେ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ବୁଜାମାଡ଼ିତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଆଦିଙ୍କ୍ ପିତର୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଲୋପେ କାର୍ଙ୍ଗି ଅସ୍ ଅନ୍ତଡ଼୍ କାଇଲି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ନାରୁଡ଼୍ ୱିଡ଼୍ସି ମାଡ଼ିମାତାଙ୍କ୍ ଯୋହନ୍ ମାନ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ଆଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ଇଦ୍ ତାନ୍ ବିଷୟ ତେ ସାରେତଡ଼୍ ତାମ୍ତାମ୍ ଲୋପେ ହାଲ୍ସ ମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଯିରୁଶାଲେମ୍ତେ ଯିହୁଦୀ ନେତାଲଡ଼୍ ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ ଦର୍ମ ଯାଜକ୍ ନୁ ଲେବୀୟ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଯୋହନ୍ତେ ଗାର୍ରେ “ନିମ୍ ବେନ,” ଇଞ୍ଜ ପାଚ୍ରାମାଡ଼ାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ରହ୍ତଡ଼୍ ।
ଇଦ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜି ନାରୁଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ରେହେତାଙ୍କ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ ଦାମ୍ କାଲ୍କ୍ ତାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଅଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ସାୟେତ୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଇଦିଙ୍କ୍ ମାମ୍ମେ ନିକିଂଙ୍କ୍ କାଲ୍କିନ୍ ରେହମ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନିନ୍ଦେତ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍, ମେଣ୍ଡେ ନାରୁଡ଼୍ ଆସ୍ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଇଞ୍ଜ୍ କେସମାନାଙ୍କ୍ ।”
“ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଆଲଙ୍କାରିକ ଶଦ୍ଦ ତଡ଼୍ ଇଦ୍ସାରେ ଗଟ୍ କେତ୍ତାନ୍; ଦିନାମ୍ ୱାଦୁତେ ନାନ୍ ମେଣ୍ଡେ ଚିନ୍ନେ ତଡ଼୍ କେଲନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବାବାନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ସାୟେ କେତିତାନ୍ ।
ଆଗାଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ନିମ୍ ବେନ ?” ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଆଦ୍ଗଟ୍ ମୁନେନ୍ କେସ୍ମିନ୍ଦେନ୍ ।
ମା ଆନିଦାଦିଡ଼୍ ଡଲିମିନ୍ଦେଡ଼୍ ନୁ ବାବବାଦିଡ଼୍ ମିକା ଡଲ୍ତଡ଼୍ ବାବାନି ଅବ୍ରାହାମ୍ ଲେକାମ୍ ନିମ୍ ସାୟେ ? ଅଣ୍ଡ୍ ତ ଡଲିମିନ୍ଦେନ୍, ନିମ୍ ନିଜ୍ତିଙ୍କ୍ ବେନ ଇଞ୍ଜ୍ କେତୁତିନ୍ ?”
ତାମ୍ ୟାୟ୍ ବାବାଲଡ଼୍ ଯିହୁଦୀ ନେତାନଡ଼୍ ୱେର୍ସ୍ମାନାଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ସାରେ ଗଟି କେତ୍ତଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଯଦି ବେନ ଆଦିଙ୍କ୍ ମସିହ ଇଞ୍ଜ ସ୍ୱୀକାର୍ ମାଡ଼୍କେ, ଆଲେକେ ଅଣ୍ଡ୍ ସମାଜ୍ ବାଇଦେ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଇଞ୍ଜ ମୁନେଙ୍କ୍ ଯିହୁଦୀନଡ଼୍ ୱେରଡ଼୍ ମାନ୍ ଆସ୍ମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଆଦ୍ ଆଶେ ମାନ୍ନାଙ୍କ୍ ମାମ୍ମେ ଅଦିକ୍ ସାହାସ୍ ।