20 ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ କେତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, “ଅଂକିଙ୍କ୍ ବୁତ୍ ପଇତେ, ଅଣ୍ଡ୍ ବାୟାଲ୍, ବାତ୍ତିଙ୍କ୍ ଅନ୍ ଗଟି କେଞ୍ଜୁତିଡ଼୍ ।”
ଆଦିଙ୍କ୍ ଶିଷ୍ୟ ଗୁରୁନ୍ଲେକେମ୍ ନୁ ଚାକର୍ ମାଲିକ୍ ଲେକାମ୍ ଆଦ୍ପାର୍କେ ଅଡ଼୍ ଆସର୍ତେ ଶାନ୍ତି ଆଦାନ୍ ଦର୍କାର୍ । ୱେରଡ଼୍ ଲୋତ୍ତେ ମୁକିୟାଙ୍କ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଯଦି ବାଲ୍ଜିବୁଲ୍ ହିଞ୍ଜ କେତିତଡ଼୍, ଲୋତ୍ତେ ମେଣ୍ଡେ ବାଗାତଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ବେସର୍ ଅଦିକ୍ କେଲଡ଼୍ ?”
ଯୋହନ୍ ୱାସ୍ ଉପବାସ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଅଣ୍ଡ୍ କାଲ୍ଉନ୍ୱେ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ସାରେତଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଅଂକିଙ୍କ୍ ବୁତ୍ ପୟିତ୍ତେ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ପାରୂଶୀଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଇଣ୍ଡ୍ ନାରୁଡ଼୍ ବୁତ୍ପତି ଶକ୍ତିତଡ଼୍ ବୁତ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସ୍ପୁତଣ୍ଡ୍ ।”
ଜିସୁ ବାୟ୍ ଆତ୍ତନ୍ ଇଞ୍ଜ ନାରୁଡ଼୍ କେତାନାଦ୍ କେଞ୍ଜି, ଜିସୁନ୍ ଆତ୍ମୀୟନଡ଼୍ ଅଙ୍କ୍ପଇସ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ୱାତ୍ତଡ଼୍ ।
ନାରୁଡ଼୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଡ଼୍, “ନିକିଂଙ୍କ୍ ବୁତ୍ ପୟ୍ସ୍ ମିନ୍ଦେ, ବେନ ନିକିଂଙ୍କ୍ ଆୱ୍କାଂଙ୍କ୍ ଚେଷ୍ଟା ମାଡ଼ୁତଣ୍ଡ୍ ?”
ଯିହୁଦୀନଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଇଞ୍ଜେ ମାମ୍ମେ ପୁତ୍ତମ୍ ଯେ, ନିକିଂଙ୍କ୍ ବୁତ୍ପଇସ୍ ମିନ୍ଦେ, ଅବ୍ରାହାମ୍ ନୁ ବାବବାଦିଡ଼ି ଡଲିମିନ୍ଦେଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ନିମ୍ କେତୁତିନ୍, ଯଦି ବେନ ନାୱାଦ୍ କେତାନାଦ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଆଲାଇତ୍କେ ଅନାଗେ ବେସୁଙ୍କ୍ବା ଡଲ୍ନାଦ୍ ମାନ୍ନ ।
ଇଦ୍ରକମ୍ ପାଉଲ୍ ନିଜେ ରାଜି ଆସ୍ କେତ୍ତାନ୍ ୱେଲେ ଫେଷ୍ଟସ୍ କିଡ଼୍କି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ପାଉଲ୍, ନିମ୍ ବାୟାନି ! ନିୟାଦ୍ ନାର୍ଗେ ବୁଦ୍ଦ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ବାୟେ ମାଡ଼୍ତେ !”