9 ବେନ୍ ସତ୍ ୱେସ୍ ଜଗତ୍ତାଗ୍ ୱାସ୍ ସାରେତଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ୱେସ୍ ମାଡ଼ିତେ, ଆଦେ ନିଜାତାଦ୍ ୱେସ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ କଣ୍ଡା ଯଦି ଦୁର୍ବଲ୍ ଆଦ୍ତେ, ମେନ୍ଦୁଲ୍ ଇକାଡ଼୍ତେ ବର୍ତ୍ତି ଆଦ୍ତେ । ମିଇ ଜିୱୁତେ ୱେଇସ୍ ଯଦି ଇକାଡ଼୍ ତଡ଼୍ ମିଶିଆଦ୍ତେ, ଆସୁଟେ ଆଦ୍ ଇକାଡ଼୍ ବେସର୍ ବୟଙ୍କର୍ ହିକାଡ଼୍ ଆୟ୍ୟ !
ଯଦି ମିୟାଦ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ସାରେ ୱେୟ୍ସ୍ ଆଦ୍ ତେ, ଆଗେତ୍ ବେନେ ଲେକାତ୍ ହିକାଡ଼୍ ମାନ୍, ହାଲାଇତ୍କେ କୁପି ମିକିଂଙ୍କ୍ ୱେୟ୍ସ୍ ମାଡ଼୍ତେ ଲେକାମ୍, ଆଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ମି ମେନ୍ଦୁଲ୍ତେ ସାରେ ୱେୟ୍ସ୍ ଆଦ୍ତେ ।”
ଅନ୍ଆଗେ ଜିୱୁନ୍ ମାତ୍ତେ ନୁ ଆଦ୍ ଜିୱୁନ୍ ନାରୁଡ଼୍ତେ ୱେସ୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ୱେସ୍ ବିଷୟ୍ତେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ହିଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ଆଦ୍ କେଞ୍ଜି ସାରେତଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ଆଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ୱାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାନ୍ ଜଗତ୍ତେ ୱେସ୍ ଆସ୍ ୱାସ୍ମିନ୍ଦେନ୍, ବେନ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଇକାଡ଼୍ତାଗ୍ ମାନନ୍ ।
ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ନାନ୍ ଆର୍, ସତ୍ ନୁ ଜିୱୁନ୍; ନାଆଲାନ୍ ଅନ୍ୱେ ବେନବା ବାବାନ୍ ଗାର୍ରେ ଆଦ୍ପାର୍ୱଡ଼୍ ।
“ନାନ୍ ନିଜାତାଦ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ଟଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ନା ବାବାଲ୍ ଚାଷୀ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ।
ଆସୁଟେ ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ସତ୍ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେସ୍ ମିନ୍ଦେନ୍, ବାତ୍ ମୋଶାଲ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଦ୍ କାଦି ଆୟ୍ୟ, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନା ବାବାଲ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ଆଦ୍ରକତ୍ କାଦି ହିଦ୍ତଣ୍ଡ୍;
ମେଣ୍ଡେ, ଅନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ତାମ୍ତାମ୍ ଲୋପ୍ ତିରିୟାନଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍; ମେଣ୍ଡେ ବେନ୍ ବେନ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଅଣ୍ଡ୍ ଅର୍ତୁଣ୍ଡ୍ ସାୟେତ୍ ନାରୁଡ଼୍;” ମେଣ୍ଡେ ବେନ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଇଲେ, ଅଣ୍ଡ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବୁସା ମାଡ଼ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।”
ମାନାଡ଼୍ ଯଦି ନିଜେତିଙ୍କ୍ ପାପିଆୟ ଇଞ୍ଜ ଏର୍କେ ମାଡ଼୍କେ, ଆଲେକ୍ ନିଜେ ନିଜର୍ ଲୋପେ ମିଚ୍ କେତୁତାଡ଼୍ ମାନାଗେ ସୁଦୁର୍ ବା ସତ୍ ଇଲେ ।
ଇତ୍କେ ଇଦିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ପୁନାଦ୍ ଆଦେଶ୍ ଲେକାମ୍ ଇଗେ ନାନ୍ ଲେକ୍ତାନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇଦିନାଦ୍ ନିଜାମ୍ ମାତର୍ କ୍ରିଷ୍ଟନାଗେ କାମ୍ ଆତ୍ତେ ନୁ ମିଡ଼୍ ମିକା ନିଜେତ୍ ଜିୱେତାଗ୍ ଅନାଦ୍ ନିଜାତାଦ୍ ଏର୍କା ମାଡ଼େ ପାର୍ଦୁତିଡ଼୍; ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇକାଡ଼୍ ମାୟିଆଦୁତ୍ ନୁ ନିଜାତାଦ୍ ୱେସ୍ ଇଞ୍ଜେ ଆସମିନ୍ଦେ ।
ମାମେ ପୁତ୍ତମ୍, ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ଇଗେ ୱାସ୍ ସତ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସତ୍ ଏର୍କେ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ମାନାଙ୍କ୍ ଜ୍ଞାନ୍ ଇସ୍ମିନ୍ତେନ୍ । ମାନାଡ଼୍ ସତ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ନୁ ଅନ୍ମାର୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ତଡ଼୍ କାଇଲି ମାନ୍ଦାନ୍ ଜିୱେ ବାଦ୍କୁତାଡ଼୍ । ଅଣ୍ଡେ କେ ସତ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ନୁ ଅଣ୍ଡେ କେ ସାରେଦିନାତ୍ ଜିୱେ ।