47 ଜିସୁ ନିତନିୟେଲ୍ତିଙ୍କ୍ ତାନ୍ ଗାର୍ରେ ୱାଦାନାଦ୍ ଉଡ଼ି ଅନ୍ ବିଷୟ୍ତେ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହି ଉଡ଼ାଟ୍, ହିଣ୍ଡ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ନିଜାମ୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍, ହିନାଗ୍ ଚାଲାକି ଇଲେ ।”
ମେଣ୍ଡେ, ବେନ ଯେ ନାରୁନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ସାକ୍ଷହିଦ୍ତ, ଇଦ୍ ଅନ୍ୱାଦ୍ ଦର୍କାର୍ ହିଲକଟ୍ ମାତ୍ତେ, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାରୁନ୍ ହୃଦୟ୍ତାଗ୍ ବାତା ମିନ୍ଦେ, ଆୱ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ପୁଞ୍ଜ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଜିସୁ ତାଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଅନ୍, ନି ମୁଦ୍ପାଙ୍କ୍ କାର୍ଙ୍ଗି ଇଗେ ତାଡ଼ା ।”
ତାନ୍ପେର୍କେ ଜିସୁ ଅନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ମାନ୍ଦାନ୍ ଯିହୁଦିନଡ଼୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍; “ଯଦି ନାୱାଦ୍ ବାକ୍ୟ ନିଜାମ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତିଡ଼୍, ଆଲେକେ ମିଡ଼୍ ସାରେଦାମ୍ ନା ଶିଷ୍ୟଡ଼ି,
ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଅବ୍ରାହାମ୍ ମାନ୍ ବାବାଲ୍,” ଜିସୁ ଅଡ଼୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଯଦି ମିଡ଼୍ ଅବ୍ରାହାମ୍ତେ ପିଲାନଡ଼ି, ଆଲେକେ ଆବ୍ରାହାମ୍ ତେ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ାଟ୍;
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ । ଇଶ୍ୱର୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ନିଜେତ୍ ମାର୍ ଲେକାମ୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ି ଅଡ଼୍ ବକେତ୍ ନିଜେତ୍ ମହିମା ତଅସ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍; ଅଡ଼୍ ତଡ଼୍ ଚୁକ୍ତିମାଡ଼ି ନିୟମ୍ ଇସ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଡ଼୍ ନିଜାମ୍ ଉପବାସ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍; ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍,
ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ବିପଲ୍ ଆତ୍ତେ ଇଞ୍ଜ ନାନ୍ କେଲନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ବଂଶତାଗ୍ ପୁଟ୍ତେ ସାର୍ରେତଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ଆୟଡ଼୍,
ମାମ୍ମେ ମୁନେଙ୍କ୍ କଞ୍ଜ୍ ହେଞ୍ଚ୍ତେ ଲେକାମ୍; ଅଡ଼୍ ଆୟ୍ୟଡ଼୍ । ମାମ୍ମେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାନ୍ ସାହାଯ୍ୟତେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଉପବାସ୍ ମାଡ଼ୁତମ୍ ନୁ କ୍ରିଷ୍ଟ ଜିସୁନ୍ ତଡ଼୍ କାଇଲି ମିକା ୱେଡ଼୍କା ଆନନ୍ଦ ମାଡ଼ୁତମ୍ । ବାୟ୍ଦେତ୍ ରିତିନିତି ପରୁ ମାୟାଦ୍ ଆଶେ ଇଲା ।
ସାରେଲେକେତ୍ କାରାପ୍ ବିଷୟ ତାଗାଙ୍କ୍ ପେଇମୁଟ୍ । ମିଚ୍ ନୁ ଦୁଷ୍ଟ, ଇର୍ଷା ନୁ ଅର୍ତୁଙ୍କ୍ ନିନ୍ଦା ମାଡ଼ାନାଦ୍ ୱିଡ଼୍ସାଟ୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ବାତେବା ପାପ୍ ମାଡ଼୍ୱେ ମାତ୍ତନ୍ । ଅନ୍ ପାୟୁର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ମିଚ୍ ଗଟି ପେଇତାନୱୁ ବେନ ବେସୁଙ୍କ୍ କେଞ୍ଜ୍ୱେ ମାତ୍ତନ୍ ।
ଅଡ଼୍ ବେସୁଙ୍କ୍ ମିଚ୍ କେତାନାଦ୍ ତନ୍ନ୍ଦ, ଅଡ଼୍ ସମ୍ପର୍ଣ୍ଣତେ ନିର୍ଦୋଷ୍ ।