38 ଜିସୁ ମାଲ୍ସ୍ ଅଡ଼୍ ପେର୍କେ ପେର୍କେ ୱାଦାନାଦ୍ ଉଡ଼ି ପାଚ୍ରାମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିଡ଼୍ ବାତେଏ ମେହ୍କୁତିଡ଼୍ ?” ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଡ଼୍, “ରାବ୍ବି, ହିଦିନ୍ ଅର୍ତ ଗୁରୁ ନିମ୍ ବେଗେ ମାନ୍ଦୁତି ?”
ମରୀୟମ୍ ପେଦେର୍ତାଦ୍ ୱେରନ୍ ତାନ୍ ଏଲାଡ଼୍ ମାତ୍ତେ, ଆଦ୍ ପ୍ରବୁନ୍ ଡେକେତ୍ ମଦଲ୍ କୁଦି ଅନାଦ୍ ବାକ୍ୟ କେଞ୍ଜମାତ୍ତେ ।
ଅନ୍ଦାମ୍ ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍ ଜିସୁନ୍ ତ ଆଞ୍ଜ ମାତ୍ତଡ଼୍ । ଜିସୁ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍,
ଆସୁଟେ ଅଣ୍ଡ୍ ତେଦି ତାମ୍ ବାବାନ୍ ଗାର୍ରେ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ଯେକା ମାନ୍ଦାନାଦ୍ ତାମ୍ ବାବାଲ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ଦୟାତେ ବିଗଲିତ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ବା ମିରିଆଞ୍ଜ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉର୍ଙ୍ଗି ନମସ୍କାର୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଜିସୁ ଆଦ୍ ପଡ଼ିୟେତାଗ୍ ୱାସ୍ ପରୁ ଉଡ଼ି ଜକୀୟଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଜକୀୟ ସିଟ୍ପାଟ୍ ଡିଗି ୱାଡ଼ା, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନେଣ୍ଡ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବେଲାମେଣ୍ଡେ ନି ଲୋନ୍ ମାନ୍ଦେୱେଇତିତ୍ ।”
ପ୍ରବୁ ତିଡ଼ିୟିମିକା ପିତର୍ତିଙ୍କ୍ ୱେରନ୍ ଲେକାମ୍ ଉଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ପ୍ରବୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବାତ୍ କେସ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ହେର୍କା ୱାତ୍ତା “ନେଣ୍ଡ୍ ନାର୍କେ କର୍କ୍ କୁସାନ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ନିମେ ନାକିଂଙ୍କ୍ ମୁଣ୍ଡ୍ ଦାମ୍ ଅସ୍ୱୀକାର୍ ମାଡ଼ିତିନ୍ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବେନେ ନାରୁଡ଼୍ କନ୍ସ୍ ବୁତ୍କ୍ ପେଇସ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ମାତ୍ତା, “ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ ତଡ଼୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍;”
ଆଦ୍ ଇର୍ୱୁଡ଼୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଯୋହନ୍ତେ ଗଟି କେଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ ପେର୍କେ ପେର୍କେ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଜିୱୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ୱାଡ଼ାଟ୍, ଉଡ଼ିତିଡ଼୍ ।” ଆସୁଟେ ଅଡ଼୍ ଆଞ୍ଜ୍ ଅନ୍ ପଡ଼୍ୟ୍ ଉଡ଼୍ତଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ଆଦ୍ ଦିନ୍ ଅନ୍ତଡ଼୍ ମାତ୍ତଡ଼୍; ଆସୁଟେ ପାୟାଲ୍ ନାଲୁ ଗାଣ୍ଟା ଆସ୍ମାତ୍ତେ ।
ନିତନିୟେଲ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହୋ ଗୁରୁ, ନିମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍, ନିମ୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ତେ ରାଜାନି ।”
ଅଡ଼୍ ଗାଲିଲୀତେ ବେତ୍ସାଇଦା ନାରୁଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ ପିଲିପ୍ତେ ଗାର୍ରେ ଆଞ୍ଜ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ପାୟ୍କା ମାମ୍ମେ ଜିସୁଙ୍କ୍ କାଇଲାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମାୟାଦ୍ ଇଚ୍ଛା ।”
ଆଗାଙ୍କ୍ ଜିସୁ, ଅଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ବାତା ଗଟେମ୍ଆଦାଙ୍କ୍ ଆଦୁତେ, ଆଦ୍ ପୁଞ୍ଜ୍ ମୁନ୍ନେ ଆଞ୍ଜ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ପାଚ୍ରାମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିଡ଼୍ ବେନଙ୍କ୍ ମେହେକୁତିଡ଼୍ ?”
ଆଗାଙ୍କ୍ ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡଅନ୍ଦାମ୍ ପାଚ୍ରାମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିଡ଼୍ ବେନଙ୍କ୍ ମେହେକୁତିଡ଼୍ ?” ଅଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ନାଜରିତିୟତଣ୍ଡ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ।”
ଅଣ୍ଡ୍ ନାର୍କା ଜିସୁନ୍ ଗାର୍ରେ ୱାସ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହୋ ଗୁରୁ, ନିମ୍ ଯେ ଇଶ୍ୱର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ୱାସ୍ ମିନ୍ଦେନି, ହିଦ୍ ମାମ୍ ପୁତ୍ତମ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନିମ୍ ହିୱ୍ ବେନ୍ସାରେ ବାକ୍ୱାକାମ୍ ମାଡ଼ମିନ୍ଦେନି, ଇଶ୍ୱର୍ ତଡ଼୍ ହିଲକଟ୍ ମାତ୍କେ ହାଉସାରେ ବେନ ମାଡ଼୍ପାର୍ୱଡ଼୍ ।”
ମେଣ୍ଡେ, ଯୋହନ୍ତେ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଯୋହନ୍ତେ ଗାର୍ରେ ଆଞ୍ଜ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ହୋ ଗୁରୁ, ବେନ ଯର୍ଦ୍ଦନ୍ ବେଡ଼େମ୍ତେ ମୁନେତ୍ ପାକ୍ ନିତଡ଼୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ବେନ ବିଷୟ୍ତେ ନିମ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଇସ୍ମିନ୍ଦେନି, ଉଡ଼େ, ଅଣ୍ଡ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଇଦୁତଣ୍ଡ୍ ନୁ ସାରେତଡ଼୍ ଅନ୍ ଗାର୍ରେ ୱାଦୁତଡ଼୍ ।”
ଆଗାକଞ୍ଜ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଅନୁରଦ୍ ମାଡ଼ି କେତ୍ତଡ଼୍, ହୋ ଗୁରୁ, ସୁଦୁଟ୍ ତିନ୍ଦାନଙ୍କ୍ ୱାଡ଼ା ।
ମେଣ୍ଡେ, ଅଡ଼୍ ବେଡ଼େମ୍ତେ ଆପାକ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ଅଂକିଙ୍କ୍ ପାଚ୍ରାମାଡ଼୍ତଡ଼୍, “ହୋ ଗୁରୁ ନିମ୍ ବେସୁଙ୍କ୍ ହିଗ୍ ୱାତ୍ତିନ୍ ?”
ପିତର୍ ମଦଲ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ଆ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିଡ଼୍ ବେନଙ୍କ୍ ମେହେକୁତିଡ଼୍, ନାନ୍ ଅଣ୍ଡେ । ମିଡ଼୍ ବାତେଙ୍କ୍ ୱାତ୍ତିଡ଼୍ ?”
ଆଦିଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ ବେସୁଟ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ କାର୍ଙ୍ଗ୍ତିଡ଼୍, ନାନ୍ ବାତେମିକା ଆପତ୍ତି ମାଡ଼୍ୱେ କନ୍ସ୍ ୱାତ୍ତାନ୍ । ନାନ୍ ପୁନ୍ଦାଙ୍କ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ୁତାନ୍, ମିଡ଼୍ ବାତେଙ୍କ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ କାର୍ଙ୍ଗ୍ତିଡ଼୍ ?”