21 ଆସୁଟେ ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପାଚ୍ରାମାଡ଼୍ତଡ଼୍, “ଆଲାଇତ୍କେ ନିମ୍ ବାତେଏ ଏଲୀୟନି ?” ଅଣ୍ଡ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାନେ ଆୟନ୍ । ନିମ୍ ବାତେଏ ଆ ବାବବାଦୀନୀ ?” ଅଣ୍ଡ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍ “ଇଲା ।”
ଯଦି ଅଡ଼ାଦ୍ ଗଟ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିତିଡ଼୍, ଆଲେକେ ଯୋହନ୍ ଆଦୁତନ୍ ଏଲିୟ, ବେନ ମୁନେ ୱାଦାନାଦ୍ ମାତ୍ତେ ।
ଆଗାଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ବେନ କେତିତଡ଼୍, ବାପ୍ତିସ୍ମ ଯୋହନ୍, ବେନ ଏଲିୟ, ମେଣ୍ଡେ ବେନ ଜିରିମୀୟ ବା ବାବବାଦୀନଡ଼୍ ଆଗାଙ୍କ୍ ୱେରନ୍ ।”
ନାରୁଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବେନ ? ବାଗାତଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦୁତନ୍, ଗାଲିଲୀତେ ନାଜରିତିୟ ବାବବାଦୀ ଜିସୁ ।”
ୟାୟବାବାନ୍ ହୃଦୟ୍ ପିଲାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନୁ ପୁନ୍ୱେ ନାରୁଡ଼୍ ଦାର୍ମିକ୍ ନାରୁଡ଼୍ତେ ବୁଦ୍ତେ କାମ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମାଲ୍ପାନଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡେ ପ୍ରବୁନ୍ ସେଙ୍ଗେ ସାଏତ୍ ଦଣ୍ଡଆତ୍ତେ ୱେରନ୍ ନାରୁଡ଼୍ମଣ୍ଡଲି ତିଆର୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଏଲିୟତେ ଆତ୍ମା ନୁ ଶକ୍ତିତେ ଅନ୍ ମୁନ୍ନେ ତାକି ଆଦ୍ତନ୍ ।”
ଆସୁଟେ ଅଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ମାକିଂଙ୍କ୍ ରୟ୍ସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିଦ୍ପାର୍ଦ୍ତମ୍, ଆଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ନିମ୍ ବେନନି ? ନିମ୍ ନିଜ୍ ବିଷୟ୍ତେ ବାତେଏ କେତୁତିନ୍ ?”
ଅଂକିଙ୍କ୍ ପାଚ୍ରାମାଡ଼୍ତଡ଼୍, “ନିମ୍ ଯଦି କ୍ରିଷ୍ଟ କି ଏଲୀୟ କି ଆ ବାବବାଦୀ ଆୟ୍ୱିନ୍, ଆଲାଇତ୍କେ ବାତେଙ୍କ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହିଦୁତିନ୍ ?”
ଆଗେ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଜିସୁ ମାଡ଼୍ତେ ବାକ୍ୱା ପାଡ଼ିୟି ଉଡ଼ି କେତ୍ତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, “ଜଗତ୍ତାଗେ ବେନ୍ ବାବବାଦିଡ଼୍ ୱାଦାନାଦ୍ ମାତ୍ତେ, ଇଣ୍ଡ୍ ନିଜାମ୍ ଅଣ୍ଡେ ।”
ବେସୁଟ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଜିସୁନ୍ ହିଦ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ବେନଡ଼୍ କେତ୍ତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, “ହିଣ୍ଡ୍ ନିଜାମ୍ ତେ ଆ ବାବବାଦୀ ।”