12 ମାତର୍ ବେସର୍ ନାରୁଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍, ଇତ୍କେ ବେନଡ଼୍ ଅନ୍ ପେଦେର୍ତେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍, ଆ ସାରେତଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱରତେ ମାର୍ ଆଦ୍ଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଅଦିକାର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍;
“ବେନ ମିକିଂଙ୍କ୍ କାର୍ଙ୍ଗିତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ନା ସେଙ୍ଗେ ଆଦ୍ ମାଡ଼ିତନ୍ ମେଣ୍ଡେ ବେନ ନାକିଂଙ୍କ୍ କାର୍ଙ୍ଗିତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ନା ୱାଦାନଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ଆଦ୍ ମାଡ଼ିତନ୍ ।
ଅନ୍ ପର୍ର ସାରେ ଜାତିନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଆଶେ ୱାଟିତଡ଼୍ ।”
ବେନଆଇ ନା ପେଦେର୍ତେ ଇଦ୍ଲେକାମ୍ ୱେରଡ଼୍ ସୁଦୁ ପିଲେତିଙ୍କ୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ମିକା ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ିତନ୍ ।”
ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜେତ୍ ରାଜ୍ୟତାଗ୍ ୱାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମିକା ଅନ୍ ନିଜେତ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ଡ଼୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ୱେସ୍ ବିଷୟ୍ତେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ହିଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ଆଦ୍ କେଞ୍ଜି ସାରେତଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ଆଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ୱାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଚିହ୍ନେ ୱେରେ ଆସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନାରୁଡ଼୍, ୱେରଡ଼୍ ଗଷ୍ଟିତାଗ୍ ଅଣ୍ଡୟାଗେ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ଡଲେ ୱେଇତିତ୍ ।
ନିସ୍ତାର୍ ପାଣ୍ଡୁମ୍ ହେଉତେ ସମୟ୍ତେ ଜିସୁ ଯିରୁଶାଲେମ୍ତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ୱେଲେ ନାର୍ଗେ ଅନାଦ୍ ମାଡ଼୍ତାଦ୍ ଆଶର୍ଯ୍ୟ କାମ୍ ଉଡ଼ି ଅନ୍ ପେଦେର୍ତେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିତିଡ଼୍ ଯେ, ଜିସୁ ଆଦୁତନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ମସିହ, ମେଣ୍ଡେ ଅନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ି ମିଡ଼୍ ବେଲା ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ଦର୍କିତ୍, ଇଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଇୱୁସାରେ ଲେକ୍ତାଦ୍ ଆସ୍ମିନ୍ଦେ ।
ବେନ ମାରିନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବିଚାରିତ ଆୟ୍ୟଣ୍ଡ୍; ବେନ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବିଚାରିତ ଆଶେ ତେର୍ତଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଅଦ୍ୱିତିୟ ମାର୍ଦେ ପେଦେର୍ ତିଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍ ।
ଅନ୍ ପେଦେର୍ତେ ଶକ୍ତି କେ ଇଣ୍ଡ୍ କୁଟାଙ୍କ୍ ସୁସ୍ଥ ମାଡ଼୍ତେ । ଆଦ୍ ମିଡ଼୍ ନିଜେ ଉଡ଼ି ନିଜାମ୍ ଇଞ୍ଜ ପୁତ୍ତିଡ଼୍, ଆଦ୍ ମାତ୍ରମ୍ ଅନ୍ ପେଦେର୍ତିଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତାଙ୍କ୍ ସମ୍ଭବ୍ ଆତ୍ତେ । ଜିସୁନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତାଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଜେ ସୁସ୍ଥ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଇଦ୍ ମିଡ଼୍ ଉଡ଼୍ତିଡ଼୍ ।
ବେନଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଆତ୍ମା ତଡ଼୍ ଚାଲେମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ମାୟାସ୍କ୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ତାଦ୍ ଆତ୍ମା ମାନ୍ ଲୋପେତ୍ ଆତ୍ମା ତଡ଼୍ କାୟ୍ଲି ମାନାଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ଇଞ୍ଜ କେତୁତେ ।
ସାର୍ରେ ସୃଷ୍ଟି ଆଦ୍ ଦିନାମ୍ତିଙ୍କ୍ ଆଗ୍ରହ ଆସ୍ କେପି ମିନ୍ଦେ,
ବିଶ୍ୱାସ୍ ତଡ଼୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନାଗ୍ କାୟ୍ଲି ମିଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ମାୟାସ୍କ୍ ଆତ୍ତିଡ଼୍ ।
ମିଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ମାୟାସ୍କ୍ ଇଦ୍ ପ୍ରାମାଣ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ, ଇଶ୍ୱର୍ ତାନ୍ ମାରିନ୍ ମେଲ୍ତେ ଜିୱୁତିଙ୍କ୍ ମାନ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ଲୋପେ ରଅତଣ୍ଡ୍ । ଆଦ୍ ପବିତ୍ର ଜିୱୁ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ କେତୁତ୍, “ବାବା ! ଆ ନା ବାବା !”
ବେଲା ମିଡ଼୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ଜିସୁଙ୍କ୍ ପ୍ରବୁ ଲେକାମ୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍, ଅନ୍ ତଡ଼୍ କାଇଲି ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ବାଦ୍କାଟ୍ ।
ଇଦ୍ଲେକାମ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ମାନାଙ୍କ୍ ଅନ୍ ଇଚ୍ଛାଲେକାମ୍ ଲେକେତ୍ ମହାନ୍ ନୁ ମୁଲ୍ୟବାନ୍ ଦାନ ଇତ୍ତନ୍ । ଇଦ୍ ସାରେ ଦାନ ତଡ଼୍ ମିଡ଼୍ ଇଦ୍ ଜଗତ୍ତେ ଦଂଚକାରି କାମ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ଉଦ୍ଦାର୍ ଆସ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଦ୍ ସ୍ୱଭାବ୍ତାଗ୍ ଅଂଶି ଆଦେ ପାର୍ଦ୍ତିଡ଼୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ ମାନାଙ୍କ୍ ବେସର୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ୁତନ୍, ସୁଦୁର୍ ଚିନ୍ତା ମାଡ଼ୁଡ଼ାଟ୍ । ମାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅନାଦ୍ ପ୍ରେମ ଇସର୍ ନାର୍ଗେ ଯେ, ମାନାଡ଼୍ ଅନ୍ ପିଲା ଲେକାମ୍ ଲେକା ଆତ୍ତାଡ଼୍ । ନିଜାମ୍ ମାନାଡ଼୍ ଅନ୍ ପିଲାନଡ଼୍ ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଜଗତ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ତିଙ୍କ୍ ପୁନ୍ୱାଙ୍କ୍, ମାନାଙ୍କ୍ ମିକା ଏଞ୍ଚେପାର୍ୱ ।
ଇଗେ ବେନ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପିଲା ନୁ ଶୟତାନ୍ ପିଲା ଇଦ୍ ପ୍ରକାଶ୍ ଆଦ୍ତେ, ବେନ୍ ସତ୍କାମ୍ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍ ବା ନିଜର୍ ବିଶ୍ୱାସୀ ଏଲାଡ଼୍ତାମୁଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପିଲେ ଆୟଣ୍ଡ୍ ।
ଆ ନା ପ୍ରିୟ ସାଙ୍ଗନଡ଼ି, ଇଞ୍ଜେ ମାନାଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପିଲାନଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ବବିଷ୍ୟତ୍ତେ ବାତେ ଆଦ୍ତାଡ଼୍, ଇଦ୍ ଗଟ୍ ମେଣ୍ଡେ ପ୍ରକାଶ୍ ଆୟକେ । ଇସର୍ ମାତର୍ ମାନାଡ଼୍ ପୁତ୍ତାଡ଼୍, ବେସୁଙ୍କ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ମେଣ୍ଡନ୍ଦାମ୍ ୱାଦ୍ତନ୍, ମାନାଡ଼୍ ଅନ୍ୱାଦ୍ ନିଜାତାଦ୍ ମକମ୍ ଉଡ଼ି ଅନ୍ ଲେକାମ୍ ଆଦ୍ତାଡ଼୍ ।
ମାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅନାଦ୍ ଆଜ୍ଞା ଅଦୁତ୍, ତାନ୍ ମାର୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନାଗେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିକାଡ଼୍ ନୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ଆଦେଶ୍ ଲେକାମ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ମେଣ୍ଡେ ଆର୍ତିଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ିକାଡ଼୍ ।