9 ମାନାଡ଼୍ ୱାଞ୍ଜେର୍ ତଡ଼୍ ପ୍ରବୁ ନୁ ବାବାଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ମାଡ଼ିତାଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ଇଶ୍ୱର୍ ଲେକାମ୍ ତିୟାର୍ ଆତ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଅବିଶାପ୍ ଇଦ୍ତାଡ଼୍;
ଆସୁଟେ ପିତର୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ରାଣ ଇସ୍ କେତୁତାନ୍, ନା ଗଟ୍ ସତ୍ । ସତ୍ ଆୟ୍ୟକଟ ମାତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଦଣ୍ଡ୍ ଇୱୀଣ୍ଡ୍ ।” ଆଦ୍ ନାରୁଙ୍କ୍ ନାନ୍ନେ ପୁନନ୍ । ଆସୁଟେ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ କର୍କ୍ କୁସ୍ତା ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍ ଶତ୍ରୁଡ଼୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ାଟ୍ । ବେନଡ଼୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ତାଡ଼ନା ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ଅଡ଼ାଦ୍ ଲେକେତ୍ ସେଙ୍ଗେ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ାଟ୍ ।
ଆଦିଙ୍କ୍ ନା ହୃଦୟ୍ କୁସ୍ ଆତ୍ତେ ନୁ ନା ମକତାଗାଙ୍କ୍ ୱେଡ଼୍କେତ୍ ଗଟି ପେୟ୍ତା । ମେଣ୍ଡେ ନାୱାଦ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ଡଲାନାଦ୍ ଆତ୍କେ ମିକା ନିଜାମ୍ ଆଶେ ମାଡ଼ି ବଞ୍ଚେମ୍ ଆଦ୍ତେ ।
ଅଡ଼ାଦ୍ ଗଟି କାୟ୍ତା ନୁ ଅବିଶାପ୍ ତଡ଼୍ ବର୍ତ୍ତି ଆତ୍ତେ;
ମାନେୟ୍ତାଦ୍ ତାଲ୍ଲେ ମୁସାନାଦ୍ ଦର୍କାର୍ ଇଲ୍ଲେ, ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଲେକାମ୍ ନୁ ମହିମା ଅନାଗ୍ ତଅନ୍ଦୁତ୍ । ଇତ୍କେ ନାଟାଡ଼୍ତାଗ୍ ମାନେୟ୍ତାଦ୍ ମହିମା ତଅନ୍ଦିତ୍ ।
ଦନ୍ୟ ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ବାବାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ । ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ମାନ୍ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ତଡ଼୍ କାଲ୍ପି ସ୍ୱର୍ଗ ନାରିନ୍ ସାରେ ଆତ୍ମିକ୍ ଆର୍ଶିବାଦ୍ ମାଡ଼୍ତନ୍ ।
ବେନ୍ ଦାର୍ମାମ୍ କାର୍ମାମ୍ ବାବାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ କଣ୍ଡେତେ ବିଶୁଦ୍ଦ ନୁ ଉତାର୍ତ, ଆଦ୍ ଅଦୁତ୍ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା ଲେକାମ୍ ଅନର୍ତ ନୁ ରାଣ୍ଡିକିନ୍ ଯତନ୍ ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଜଗତ୍ କଷ୍ଟ ତାଗାଙ୍କ୍ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତ ନେହେତିକାଡ଼୍ ।
ଅଣ୍ଡୟ୍ ପାୟୁର୍ତେ ଆଲା ଦନ୍ୟବାଦ୍ ନୁ ଅବିଶାପ୍ ପେୟ୍ତିତ୍ । ଆ ନା ଦାଦାଲଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ଇଦ୍ ରକମ୍ ଆଦାନାଦ୍ ଟିକ୍ ଆୟ୍ୟ ।
ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ବାବାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଇଦ୍ତମ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ ନାର୍ଗେ ଦୟାତେ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟଙ୍କ୍ ଡଲ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ତେସ୍ମିକା ମାନାଙ୍କ୍ ପୁନେଃ ଜିୱେ ଇତ୍ତନ୍ । ଇଦ୍ ମାନାଦ୍ ଜିୱେ ଆସେ ସାରେମାଡ଼୍ତନ୍ ।