7 ବେନ୍ ଜିସୁକ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ପେଦେର୍ତେ ମିଡ଼୍ ପାଏମ୍ ଆତ୍ତିଡ଼୍, ଆଦ୍ ପେଦେର୍ତେ ବାତ୍ ଅଡ଼୍ ନିନ୍ଦ୍ ମାଡ଼ଡ଼୍ ?
ଆଦ୍ ବବିଷ୍ୟବାଣି ଆଦୁତ୍ତେ, “ଅଣ୍ଡୟ୍ ପିକିଡ଼୍ ଡଙ୍କେତ୍ ଆସ୍ ମାର୍ ଜନମ୍ ମାଡ଼୍ତେ । ଅଣ୍ଡ୍ ମାର୍ ‘ଇମାନୁୟେଲ୍’ ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ମାନ୍ତଡ଼୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।”
ପାରୂଶୀଡ଼୍ ଆଦେକେଞ୍ଜି କେତ୍ତଡ଼୍, “ଅଣ୍ଡ୍ ପ୍ରେତପତି ବାଆଲ୍ଜିବୁଲ୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ଶକ୍ତି ଦର୍ସ୍କି ବୁତ୍ ୱିର୍ସ୍ପୁତନ୍ ।”
“ଗଟ୍, ମାକ୍ ହେର୍କା ମିନ୍ଦେ, ଅଣ୍ଡ୍ ମିତ୍ୟାବାଦି ଗେଲ୍ସି ମାନ୍ଦାନ୍ୱେୟ୍ କେସମାତ୍ତନ୍, ମୁଣ୍ଡ୍ଦିନାନ୍ ପେର୍କେ ନାନ୍ନେ ପୁନରୁତ୍ତାନ୍ ଆଦ୍ତନ୍ ।
ଆଗେ ଅଣ୍ଡ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଦର୍ସ୍କି ଆନ୍ତିୟକିଆତାଗ୍ ତାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ମେଣ୍ଡେ ସାରେ ଅଣ୍ଡୟ୍ ହେଣ୍ଡ୍କ୍ ଯାକ ଇଡ଼୍ ଇର୍ୱୁଡ଼୍ ଗାର୍ରେତ୍ ମଣ୍ଡଲିତାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସୀ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ତଡ଼୍ କାଇଲି ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଶିକ୍ଷା ହିତ୍ତଡ଼୍ । ଆଣ୍ଟିୟୋକ୍ତେ ବିଶ୍ୱାସୀଡ଼୍କ୍ ନାରୁଡ଼୍ ମୁନ୍ନେନ୍ କ୍ରିଷ୍ଟିୟାନ୍ ଇଞ୍ଜ କେତ୍ତଡ଼୍ ।
ଜିସୁନାରୁନ୍ ଜାତି ନା ବକେତ୍ ୱାଦ୍ତଡ଼୍, ବେନ୍ ଅଣଇହୁଦୀଡ଼୍କ୍ ନାନ୍ ନା ନିଜର୍ ପ୍ରାର୍ତନାତାଗ୍ କାର୍ଙ୍ଗ୍ତାନ୍, ଅଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ନା ପେଦେର୍ ନିଜର୍ତଡ଼୍ ପ୍ରବୁ ଇଞ୍ଜ ସ୍ୱୀକାର୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।
ନାର୍ଗେଦାମ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ଲଅକିନାଗ୍ ନାନ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଦଣ୍ଡ୍ ହିତ୍ତାନ୍ ନୁ ତାମ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ୱେରେ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଆଲ୍ସି ମାଡ଼୍ତାନ୍ । ନାନ୍ ଅଡ଼୍ ପର୍ର ହିସର୍ କପାମ୍ ଆତ୍ତାନ୍ ଯେ, ଅଡ଼୍ ପର୍ର ଅତ୍ୟାଚାର୍ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ବିଦେଶ୍ ଟାୱୁନ୍କିନାଗ୍ ମିକା ଆଞ୍ଜ୍ମାତ୍ତାନ୍ ।”
ମାତ୍ରମ୍ ଅନ୍ ତଡ଼୍ ପରିତ୍ରାନ୍ ସମ୍ଭବ୍ ଆଦ୍ତେ, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇଦ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ମେଣ୍ଡେଅନ୍ ପେଦେର୍ତଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ଦର୍କ ।”
ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ବେନ୍ ନାଗାଙ୍କ୍ ସ୍ୱର୍ଗ ନୁ ପୃତିବିତେ ସାର୍ରେ ଆନିଦାଦିଡ଼୍ ପେଦେର୍ ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍,
ମୁନେନ୍ ନାନ୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟଙ୍କ୍ ନିନ୍ଦା ମାଡ଼ମାତ୍ତାନ୍, ଆଗେକ୍ବା ଅଣ୍ଡ୍ ନାକିଙ୍କ୍ ଯୋଗ୍ୟ ମନେ ମାଡ଼ି ନିଯୁକ୍ତ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ କିନ୍ତୁ ନାନ୍ ବାତ୍ ମାଡ଼ୁତାନ୍ ଇଞ୍ଜ ପୁନ୍ୱାଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ନାକିଙ୍କ୍ ଦୟା ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ଅବିଶ୍ୱାସୀ ମାନ୍ଦାନ୍ ୱେଲେ ନାନ୍ ଆଲା ମାଡ଼ମାତ୍ତାନ୍ ।
କିନ୍ତୁ ମିଡ଼୍ ଯଦି କ୍ରିଷ୍ଟିୟାନ୍ ଆୟିନାଙ୍କ୍ ଦୁଃକାମ୍ ମାଡ଼ୁତିଡ଼୍, ଆଲେକ୍ ସିଗ୍ ଆୟ୍ମାଟ୍ । ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଇମୁଟ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ପେଦେର୍ ପୟ୍ତିଡ଼୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ କେର୍ସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ଚକା ନେତୁର୍ଜିତ ଆସ୍ ମାତ୍ତେ । ଅଣ୍ଡ୍ “ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବାକ୍ୟ,” ଇଞ୍ଜ୍ ପୁତ୍ତାନ୍ ।
ଅନ୍ ସକେତ୍ ପରୁ ନୁ ଉରୁ ଦେଶ୍ତେ ଲେକା ଆସ୍ମାନ୍ନୁଡ଼୍, “ରାଜାନଡ଼୍ ରାଜା ନୁ ପ୍ରବୁନଡ଼୍ ପ୍ରବୁ ।”