5 ଇଶ୍ୱର ବେନ୍ ପୁନା ବୁମ୍ ତିଆର୍ ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍ ନୁ ବେନ୍ ବୁମ୍ତା ମାଟା ମାନାଡ଼୍ କେତୁତାଡ଼୍, ତାଙ୍କ୍ ଶାସନ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଣ୍ଡ୍ ସ୍ୱର୍ଗ ଦୂତକିଙ୍କ୍ ଏଞ୍ଚଣ୍ଡ୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ତେ ରାଜ୍ୟ ବିଷୟ୍ ସାୟେତ୍ ଗଟ୍ ସାରେ ନାରୁଡ଼୍ ଜାତିଡ଼୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ସତ୍ କାଇଲ୍ତେ ଲେକାମ୍ ସାରା ଜଗତ୍ତାଗେ ପ୍ରଚାର୍ ଆଦ୍ତେ । ତାନ୍ପେର୍କେ ଯୁଗ୍ ଶେଷ ଆଦ୍ତେ ।”
ବାତେଇତ୍କେ ମାନ୍ସେଙ୍ଗେ ଇଦ୍ ଜଗତ୍ତାଗେ ବାତେମିକା ଲେକେତ୍ ନଗର୍ ଇଲେ; ବେନ୍ ନଗର୍ ବବିଷ୍ୟତ୍ତେ ତିଆର୍ ଆଦ୍ତେ, ମାନାଡ଼୍ ଆଦ୍ ନଗର୍ତିଙ୍କ୍ କେପିମାନ୍ଦିକାଡ଼୍ ।
ପରମେଶ୍ୱରତା ଗଟି ମେଲ୍ତାୱ୍ ଇଞ୍ଜ ପୁତ୍ତଡ଼୍, ୱାଇନାଦ୍ ଯୁଗାତେ ପରମେଶ୍ୱର ତଅସିତେ ଶକ୍ତିତିଙ୍କ୍ ନେକା ନେଲା ପୁତ୍ତଡ଼୍ ।
କିନ୍ତୁ ମାମେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ତିଆର୍ ମାଡ଼ିମାନ୍ଦାନ୍ ୱେରଡ଼୍ ପୁନେ ମୟଲ୍ ନୁ ପୁନେ ପୃତିବିତାଗ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼୍ । ଆଗେ ଦାର୍ମାମ୍ ନାରୁଡ଼୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ପଡ଼୍ୟେ ଆଦ୍ତେ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ସପ୍ତମ୍ ଦୂତ ତାମାୱୁ ତୁରି ଉଦ୍ତା ନୁ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ନାର୍ଗେଲେଙ୍ଗ୍ଦେ ଇଦ୍ ବାନି କେଞ୍ଜାଙ୍କ୍ ଆତ୍ତେ ! “ମା ପ୍ରବୁ ନୁ ତାମ୍ ମସୀହ ପୃତିବିତେ ପରୁ ରାଜତ୍ୱ ମାଡ଼ାନ୍ ଅଦିକାର୍ ଇଞ୍ଜେ ନିଜେତ୍ କାଇଦାଗ୍ ଆସ୍ମିନ୍ଦେନ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ଇଞ୍ଜେ ସାରେଦିନା ରାଜତ୍ୱ ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍ ।”